Διαβάζω τα σοφά λόγια του Νίτσε, που γράφει: «ο πιο καλός τρόπος για να
προσεγγίσεις την αλήθεια είναι το λάθος»… και συλλογίζομαι ότι, γενικά εμείς οι άνθρωποι, ζούμε με τις αποφάσεις που παίρνουμε. Ζούμε με τις συνέπειες
των σφαλμάτων μας… Μια ζωή ξεσκονίζουμε όνειρα και χαϊδεύουμε λάθη... Τα λάθη
μας!
Ωστόσο δεν ξέρω αν τα λάθη μάς φτιάχνουν ή εμείς (εν γνώσει μας) τα φτιάχνουμε για να πάμε παραπέρα…
Σήμερα είναι λάθη, αύριο θα είναι εμπειρίες…
Λένε ότι η φωνή της συνείδησης είναι το μοναδικό
μονοπάτι που δεν μας οδηγεί σε λάθος δρόμους. Επιτρέψτε μου τούτο το τελευταίο να
το αμφιβάλλω.
Υ.Γ. Θέλω και κάτι άλλο να σας πω, φίλοι μου αναγνώστες: Θα
λείψω… Εσείς σπρώξτε την πόρτα, μη την βλέπετε σφαλιστή στη φωτογραφία, ανοίγει με το πρώτο σκούντημα...
Αν τυχόν θελήσετε να σχολιάσετε τις παραπάνω σκέψεις μου –ξεσπάσματα στιγμών πολύ προσωπικών– κάντε το, έχει τραπεζάκι έξω, άδειες καρέκλες και... παρεΐτσα. Θα χαρώ, ίσως όμως δεν θα μπορέσω να σας απαντήσω. Μη με παρεξηγήσετε. Θα ταξιδεύω…
Αν τυχόν θελήσετε να σχολιάσετε τις παραπάνω σκέψεις μου –ξεσπάσματα στιγμών πολύ προσωπικών– κάντε το, έχει τραπεζάκι έξω, άδειες καρέκλες και... παρεΐτσα. Θα χαρώ, ίσως όμως δεν θα μπορέσω να σας απαντήσω. Μη με παρεξηγήσετε. Θα ταξιδεύω…
Πάντως θα ξαναβρεθούμε τον Δεκέμβρη. Μέχρι τότε να είστε καλά!
Καλλίτερα που μας αποχαιρετάς έτσι, αφήνοντάς μας και χώρο να καθήσουμε να μην ξεροσταλιάσουμε περιμένοντας! Εμ, Δεκέμβρης θάναι αυτός...ούτε μία μέρα ούτε δύο,ούτε καν ένας μήνας!!! Καλά να περάσετε (το μόνο σίγουρο)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για το σπιτικό,ας είναι καλά οι ξαραχνιάστρες,που θα το προσέξουν. Ετσι συμβαίνει πάντα στη γειτονιά οταν κάποιος λείπει,τον αντικαθιστούν και το φροντίζουν οι γείτονες.
Οσο για τα λάθη,μην τα ξαναλέμε...
"Οταν σε ρωτησουν τι λαθη εκανες,
απαντησε τους , Τα καλυτερα !!!!!!!"
Καλό ταξίδι!!!!
Να το απολαυσετε το ταξειδι σας Στρατο.. καλη επιστροφη
ΑπάντησηΔιαγραφήπεριμενω φωτογραφιες και εμπειριες οπως εσυ ξερεις να περιγραφεις :)
πολλα φιλια
Η εικόνα σου, μου θυμίζει:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη χτυπάς
να σ’ ανοίξουνε, μη χτυπάς
σ’ ένα σπίτι κλειστό
που κανείς δε σ’ ακούει.
Οπότε, ας περιμένουμε να γυρίσεις!
Καλό σας ταξίδι!
Στο καλό Στράτο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ταξίδι ξάδερφε :)
Εξαιρετική η λήψη και πόρτα όπως λες έτοιμη να ανοίξει στο πρώτο σπρώξιμο.
Είναι φανερό πως υπάρχει ζωή!!
Αυτή τη στιγμή σίγουρα θα είστε στον προορισμό σας και θα γεύεστε τα μοναδικά σας συναισθήματα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα περάσετε πολύ ωραία , ζεστά και ήρεμα με τρυφερές αγκαλιές !!!!
ξέρω ότι θα απολαμβάνεις το ανοιξιάτικο κλίμα μαζί με τα αγαπημένα σου πρόσωπα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου εύχομαι καλή διαμονή, και να μας φέρεις εικόνες από αυτά τα μέρη, ώστα να ζεσταθούμε στην παγωνιά του Δεκεμβρη,
Πάντα ο ίδιος
Γαβριήλ
Αγαπητές μου φίλες, αγαπητοί μου φίλοι, πολλά ευχαριστώ για την επίσκεψη, για το «σπρώξιμο» στην πόρτα και για τα ζεστά σας λόγια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚέρασμα σας έχω την αγάπη μου κι ένα ποτήρι κρύο νερό κι ας είμαι μακριά σας, είστε η παρέα μου.
Ναι έτσι είναι Χαρά, Στέλλα, Βαρβάρα, Γιώργο, Νικόλ, Γάβο, παρέα μου είστε, όπως το λέω.
Γι’ αυτό άλλωστε είμαστε εδώ. Εδώ σμίγουμε, εδώ αφουγκραζόμαστε o ένας τον άλλον και κάποιες φορές μαζί πορευόμαστε.
Να είστε καλά