«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

2 Νοε 2010

Στον Ελληνισμό της Διασποράς

Όταν έφευγαν για τα ξένα, τότε, οι Έλληνες είχαν καλά φυλαγμένα στο μπόγο τους, μαζί με τα χρειαζούμενα, την Ελπίδα, τα Όνειρα, τις Υποσχέσεις, την Καρτερικότητα, την Ικανότητα… την Ελλάδα!
Αλλά φάνταζαν και Ωραίοι, Υψηλόφρονες, Ζωντανοί, Δυναμικοί, Περήφανοι!
Έφεραν και φέρουν την Ιστορία μας στο μέτωπό τους και δεν την ξεπούλησαν μήτε την ξεπουλάν για τίποτα στον κόσμο. Κράτησαν τις Αξίες και την Ανθρωπιά τους και μ’ αυτές δείχνουν το δρόμο. Ήταν και είναι η ταυτότητά τους.

Θα πρέπει να είμαστε περήφανοι γι’ αυτούς!
... και να, παρακάτω, τα βήματά τους στο όνειρο...

Διασπορά / Σμύρνη Καναδά /
μακριά μου έχεις πάει / πονάει

Ο ένας έφυγε για Αυστραλία
ο άλλος μπάρκαρε μικρός στα πλοία.
Τούρκοι κι Έλληνες στη Γερμανία
μέρα νύχτα στη βιομηχανία
χτίσανε την καινούρια Κοινωνία

Διασπορά / άξιζε η σπορά ναι /
η ψυχή μου προχωράει, / γελάει.

Ο ένας λάντσα χρόνια στην Αστόρια
ο άλλος καπετάνιος στα βαπόρια
Ελληνάκια σκληραγωγημένα
δούλευαν για σένα και για μένα.

* Αφιερώνω τη σημερινή μου ανάρτηση ειδικά σε φίλους-αδέρφια στις ΗΠΑ, Καναδά και Ν. Αμερική
Μηθυμναίος

16 σχόλια:

  1. Για Αξίες και Ανθρωπιά μιλάς Στράτο!!
    Τώρα όποιος διαθέτει από αυτά κοντεύει να χαρακτηριστεί γραφικός.
    Μου φαίνεται πως μεταλλάσεται πλέον το ανθρώπινο είδος προς το χειρότερο...
    Σύντομη ανάρτηση μα φορτισμένη και μεστή.
    καλό απόγευμα καλέ μας φίλε κι αγαπητέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε μου, για να καταλάβεις καλύτερα, δηλαδή για να σε αγγίξει μέχρι τα κόκκαλα η σημερινή ανάρτησή σου, θα πρέπει να έχεις δοκιμάσει την (Διασπορά.)
    Ακόμα πιστεύω αγαπητέ μου φίλε ότι εδικώς εδώ στον κόσμο των μεταναστών ότι υπάρχουν αξίες, υπάρχει ανθρωπιά, υπάρχει και φιλότιμο.
    Όχι δεν χάθηκαν όλα, κάτι έμεινε και καταστάλλαξε σα σταγόνα δροσιάς στον πάτο μιας ξερής πήλινης στάμνας,καταλαβαίνεις πόσο ξερή έμεινε η ελληνική γη, όταν γυρίζει ο της διασποράς στα πάτρια εδάφη, μας δίνεται η εντύπωση από την συμπεριφορά μερικών νεοελλήνων, ότι καραδοκούν όταν στρίψεις το κεφάλι σου να καταπατήσουν τα ιερά σου χώματα, αυτά που γεννήθηκες.

    Φίλε άκουσα και το Βιδεο, έχεις πολύ καλές εικόνες αυτή που μ' εντυπωσίασε ΑΓΑΠΩ ΙΚΕ, τότε ακόμα ταξίδευα και μαθαίναμε στο βαπόρι το τραγούδι IKE I love the Sunshine of your smile...
    Συγχαρητήρια για το θέμα
    χαιρετισμούς
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτοί είναι οι σημαντικότεροι, αληθινότεροι Έλληνες!
    Φυσικά και είμαστε περήφανοι για αυτούς! Μπράβο για την ανάρτηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εξαιρετική, ζεστή, "γεμάτη", υπέροχη ανάρτηση "ξάδερφέ" μου!!!
    Ξέρω ότι δεν το κάνεις για τα "ΜΠΡΑΒΟ", αλλά τα αξίζεις!!
    Καλό βράδυ Στράτο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γειά σου κι εσύ, πρώην μου ξενητεμένε Έλληνα και φίλε μας! Για πες μας, τώρα που ζεις εδώ, πού είναι καλύτερα;
    Πολύ ωραία ανάρτηση! Εύγε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Se erfcharistoume file pou mas
    thimithikes, alla pioi tha eprepe na ine iperifani gia emas? Kala
    pername stis ksenes chores min
    lipaste.San na archisoun tora na mas thimounte, mipos theloun pali
    sinalagma, den iparxi, echoume euro.Den vlepis etimasoun nea fournia metanaston, alla afti den
    tha fevgoun san emas me ftoxa
    valitjakia, tha fevgoun me dermatines valitses.Tha ine
    akadimaiki, giati i ellada gemise
    mono spoudasmenous. Emis tulaxiston
    mathame na leme efcharisto kai den
    to echoume stin kolotsepi(signomi)
    opos avti stin Ellada. Mathame na
    doulevoume ki oxi kifinario stous
    kafenedes apo to proi mechri to vradi.Figane ke agonistikame na
    figi o fassismos, mesa s aftous
    imoun ki ego. Prin liga xronia mas
    koroidevan, mas elegan vlachous
    pinaleous giati den gemisame ta
    trapesia me fagita gia figoura
    ke meta na ta petai to garsoni
    me thin sesoula, den petagame garifala stis tragoudistries me
    ta kalathakia tora mou erchonte
    ena ki ena. As ta geftoune tora
    ki afti i eksipnakides. Gia afto
    min stenochoriesse file mou emis
    kratame tin ellada stin kardia mas
    etsi opos tin afissame ke imaste
    perifani gia ton eafton mas ke
    gia tin taftotita mas.
    Na isse panta kala
    Michalis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ Μαριάνθη,

    Να όμως που αυτοί οι άνθρωποι, κι αυτό το ξέρω πολύ καλά, φίλη μου, όχι μόνο τις διαθέτουν –και είναι περήφανοι γι’ αυτό- αλλά τις μεταδίδουν και στα παιδιά τους!

    Και μια και μιλάμε για Ανθρωπιά, να μου επιτρέψεις να παραθέσω δυο λόγια μιας μακρινής Ελληνίδας γεννημένης στην Αργεντινή της dr. Χριστίνας Τσαρδίκου, για να καταλάβεις. Γράφει: «Έχω πολύ καιρό να διαβάσω νέα σας και δεν σας κρύβω μου λείπετε πολύ. Μου λείπουν… (αναφέρει ονόματα φίλων) αυτή η ωραία συζήτηση, που εδώ και χρόνια στόλιζε την καθημερινότητα μας, με το έντονο χρώμα των γραμμάτων και της φιλίας. Για αυτό και παρ’ όλο τα ελληνικά μου δεν είναι τα καλύτερα της παρέας, αποφάσισα να σας γράψω γιατί δεν αντέχω άλλο τόση σιωπή…»

    Κατά τα άλλα, σ’ ευχαριστώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ pylaros,

    Μιας κι εγώ υπήρξα (κι από μέσα μου παραμένω) Έλληνας της Διασποράς και την έχω «δοκιμάσει», για πολλά χρόνια, Γαβρίλη μου, γι’ αυτό το λόγο όταν τυχαίνει και κάνω, κάποιες φορές, συγκρίσεις, καταλαβαίνω ακόμα περισσότερο αυτές τις διαφορές που προέκυψαν με το χρόνο ανάμεσα στις δυο Ελλάδες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ Roadartist,

    Έτσι είναι, Αρτίστα μου, χρέος μου τούτη η ανάρτηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ gvarvakis,

    Αλίμονο, τι να τα κάνω τα «ΜΠΡΑΒΟ», μακρινέ μου ξάδερφε, όταν όλα τούτα είναι οι αλήθειες μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ Κατερίνα Δε.Στα.Πα,

    Αν τούτη η πατρίδα, που όμοιά της δεν υπάρχει, είχε παραμείνει όπως ήταν δεν υπάρχει αμφιβολία πως θα ήταν εδώ. Αλλά… (ας το αφήσω μετέωρο τούτο το "αλλά" κι ας το εννοήσει όπως θέλει ο καθένας…)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ Ανώνυμος,

    Καταλαβαίνω το ξέσπασμά σου, άγνωστε κι «ανώνυμε» Μιχάλη, λες πολλές αλήθειες παρότι πονάνε, κι εσύ νιώθω πως πονάς!

    Αλίμονο αν δεν θυμάμαι ό,τι έζησα. Εγώ δεν ξεχνώ τη ζωή μου…

    Όμως δεν λέω πουθενά ότι σας/μας λυπάται κάποιος… Προς Θεού! Και ξέρω πολύ καλά μπορεί όχι όλοι, αλλά είναι πάρα πολλοί αυτοί που, πίστεψέ με, είναι και αισθάνονται υπερήφανοι για τους Έλληνες της Διασποράς!!!

    Και στο επαναλαμβάνω: Καταλαβαίνω το ξέσπασμά σου!

    Να ‘σαι καλά όπου και να ‘σαι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλε μου φιλε, Στρατο, ευτυχως που υπαρχουν κι αυτοι! Ευτυχως που υπαρχουν ακομα ανθρωποι!
    Σε καλημεριζω!
    Φιλια και Καλο Βολι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @Λιακάδα,

    Μέχρι που να μας βαρεθούν κι αυτοί και μας δώσουν καμιά κλωτσιά...
    Πολύ έχουν ανεχθεί την κακία μας...
    Τώρα το "μας" δεν ξέρω γιατί το βάζω...

    Να 'σαι καλά, Λιακάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Χθες γύρισα από σύντομο ταξίδι στον Καναδά. Έχω τις καλύτερες εντυπώσεις από τους εκεί ομογενείς. Από την Ευγενία που μας ξενάγησε, έχοντας μάθει ελληνικά μόνη της. Κι από την κυρα-Βασιλική που με χαιρέτισε στην εκκλησία λέγοντας: "Εσύ δεν είσαι από εδώ--από ποιο μέρος της Ελλάδας ήρθες;". Άξιοι Έλληνες, μέχρι το μεδούλι, παραδείγματα για μίμηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ Α. Παπαγιάννης,

    Κύριε Παπαγιάννη, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω ξανά για την επίσκεψή σας εδώ.
    Θα ήθελα επίσης να σας πω ότι: όσες φορές και να ταξιδέψετε κοντά στους ομογενείς μας στον κόσμο, να είστε σίγουρος πως θα επιστρέφετε πάντα με τις ίδιες εντυπώσεις! Και το μυστικό είναι, αγαπητέ μου γιατρέ, ότι κράτησαν μέσα τους αυτό που ήταν… Και πιστεύω πως ζώντας ανάμεσα σε δυο πολιτισμούς έχουν τη δυνατότητα να διαλέγουν και να τρυγούν το καλύτερο.

    Να είστε πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!