.
Αφιερωμένο σε τρεις φίλους, στον Αντώνη, τον Χρυσόστομο και τον Τάκη και σ' ένα τόπο αγαπημένο τη Μήθυμνα
.
Είναι ωραίο το ταξίδι εδώ, δε λέω, κι ακόμη πιο ωραίο όταν προκύπτει αποτέλεσμα γι’ αυτό που ψάχνεις. Αυτό το… ασήμαντο που ενώνει κάτι τρυφερές ψυχές και, κάποια στιγμή, γίνεται σημαντικό όταν αυτές οι ψυχές τυχαίνει να ’ναι από διπλανά μπαλκόνια. Μερικές φορές, σκύβεις αδιάκριτα, ρίχνεις ματιές στα δικά τους κι ανακαλύπτεις ομορφιές… Μα, ναι υπάρχουν… Και σα να μην έφτανε -με τα δικά τους ο καθένας- σου «φορτώνουν»… κι άλλη ευαισθησία.
Έτσι είναι όταν έχεις «γείτονα» έναν Αντώνη, φίλο αγαπημένο, να στα ’χει έτοιμα. Κι εγώ, ξέροντας πως δεν θα μου τα αρνηθεί, διαλέγω και τα οικειοποιούμαι προκειμένου να... τα μοιραστώ μαζί σας. Γιατί τα όμορφα πρέπει να μοιράζονται.
Απ’ το δικό του μπαλκόνι φτάνει να δεις κι άλλους δικούς σου φίλους.
Ας πούμε έναν Χρυσόστομο (όνομα και πράμα) να έρχεται, «σαν δροσιά… κάθε που αλλάζουν τα νερά της παλίρροιας», με τους μελιστάλακτους στίχους και τη γλυκύτητα του λόγου του, κάνοντας την ψυχή σου ν’ αναζητά το λίγο παραπάνω…
Έναν Σωτηρχέλλη να μελοποιεί θαυμάσιους στίχους και να τους τραγουδάει με μια φωνή, σαν χαμηλόφωνη προσευχή και να σε ταξιδεύει, σαν αεράκι τρυφερό, εσένα και τα όνειρά σου, έτσι για να γλυκαίνει τις σκέψεις σου!
Κι ακούς μια Ελένη ανεμώνη στο πέλαγο… και μια θάλασσα μια ανάσα αρμύρα.
Αρμυρίκι στη πέτρα, για να βρεις την απάντηση χίλια κύματα μέτρα.
Μια Ελένη η θάλασσα, μια καρδιά χελιδόνας, απ’ τα κάστρα της Μήθυμνας στα νερά της Λιγώνας.
Τελικά ανακαλύπτω πως ό,τι σκαλίζεις με αγάπη δεν μπορεί παρά να καρπίσει ομορφιές, συναισθήματα, νοσταλγίες…
Τι άλλο να ζητήσεις… κάθεσαι ακούς, βλέπεις και απολαμβάνεις το παρακάτω βίντεο.
Ακούστε το।
Έτσι είναι όταν έχεις «γείτονα» έναν Αντώνη, φίλο αγαπημένο, να στα ’χει έτοιμα. Κι εγώ, ξέροντας πως δεν θα μου τα αρνηθεί, διαλέγω και τα οικειοποιούμαι προκειμένου να... τα μοιραστώ μαζί σας. Γιατί τα όμορφα πρέπει να μοιράζονται.
Απ’ το δικό του μπαλκόνι φτάνει να δεις κι άλλους δικούς σου φίλους.
Ας πούμε έναν Χρυσόστομο (όνομα και πράμα) να έρχεται, «σαν δροσιά… κάθε που αλλάζουν τα νερά της παλίρροιας», με τους μελιστάλακτους στίχους και τη γλυκύτητα του λόγου του, κάνοντας την ψυχή σου ν’ αναζητά το λίγο παραπάνω…
Έναν Σωτηρχέλλη να μελοποιεί θαυμάσιους στίχους και να τους τραγουδάει με μια φωνή, σαν χαμηλόφωνη προσευχή και να σε ταξιδεύει, σαν αεράκι τρυφερό, εσένα και τα όνειρά σου, έτσι για να γλυκαίνει τις σκέψεις σου!
Κι ακούς μια Ελένη ανεμώνη στο πέλαγο… και μια θάλασσα μια ανάσα αρμύρα.
Αρμυρίκι στη πέτρα, για να βρεις την απάντηση χίλια κύματα μέτρα.
Μια Ελένη η θάλασσα, μια καρδιά χελιδόνας, απ’ τα κάστρα της Μήθυμνας στα νερά της Λιγώνας.
Τελικά ανακαλύπτω πως ό,τι σκαλίζεις με αγάπη δεν μπορεί παρά να καρπίσει ομορφιές, συναισθήματα, νοσταλγίες…
Τι άλλο να ζητήσεις… κάθεσαι ακούς, βλέπεις και απολαμβάνεις το παρακάτω βίντεο.
Ακούστε το।
* Σημ. Κάντε κλικ στα ονόματα με το πορτοκαλί χρώμα και την έντονη γραφή είναι ενδιαφέρουσες παραπομπές
Μηθυμναίος
Την καλημέρα μου Στράτο , απ'το διπλανό μπαλκόνι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η δική σου ξεχωριστή καλημέρα ήταν αυτό που έλειπε στη σημερινή βροχερή Μυτιλήνη μας !
ΚΑΛΗΜΕΡΑ !
Αχ, τι ωραία τα μπαλκονάκια, Στράτο μου! Τυχερέ! Περνάς υπέροχα εκεί, γι' αυτό αργείς να γυρίσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ' αρέσει η Μήθυμνα! Μ' αρέσει το μπλε της, τα σπιτάκια της, τα ασβεστωμένα σοκάκια της, τους φίλους που γέννησε!
Πολύ ωραίο και το τραγούδι και ο τραγουδιστής και οι φωτογραφίες!
Επανήλθες δριμύτερος Στράτο μου και χαίρομαι πολύ γι' αυτό!
ΤΕΛΕΙΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ.ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ Η ΜΥΤΙΛΗΝΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ Ο ΜΟΛΥΒΟΣ(ΜΗΘΥΜΝΑ) !!!.ΕΙΧΑ ΕΡΘΕΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΑΝΕΒΕΙ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ.
όμορφα μπαλκονάκια...
ΑπάντησηΔιαγραφήστα νησιά μας ξεχύνονται πλούσια
αλλά θαρρώ κι εγώ πως η Λέσβος μας ξεχωρίζει!!!
έχεις την αίσθηση πως όλα έχουν κάτι να σου πουν...
στα στενά και φιλόξενα καλντερίμια
μια ιστορία αγάπης, μια αδελφική φιλονικία,
ένα παραπονεμένο μισοτελειωμένο ειδύλλιο...
σε ένα βραδινό δροσερό σου περίπατο
παρέα με το σαγηνευτικό άρωμα του γιασεμιού…
την καλησπέρα μου
Στράτο, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για τα κυκλάμινα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια καλημέρα από ένα μακρυνό μπαλκονι
ΑπάντησηΔιαγραφήπου όμως όποιος κατοικεί εκεί έχει την τύχη η ματιά του να διαπερνά τα τοιχόματα και να σε βλεπει χαρούμενο να ακούς τους γειτόνους και να σε νανουρίζει το τραγούδι της Ελένης.
Νάσαι καλά φίλε
Γαβριήλ
Στράτο μας,
ΑπάντησηΔιαγραφή...Πανέμορφα μπαλκόνια,
κεντημένα κάδρα!!!
Ασε να ονειρεύομαι ότι κάποια ώρα θα τα καταφέρουμε
να επισκευθούμε το νησί της Σαπφούς, το νησί σας...
Υιώτα-Δημήτρης
Τυχεροί όσοι είναι δικοί σου φίλοι, αλλά και γείτονες... Τους ζεσταίνεις όλους με τη θέρμη της καρδιάς σου! Φιλιά Στράτο μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Στράτο!! Η εικόνα με τα μπαλκόνια χάρμα οφθαλμών!Τέλεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά στην Αλεξάνδρα.
@ ANKYR,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι, Αντώνη καλέ μου φίλε, όλες οι καλημέρες που ανταλλάσουμε να είναι ξεχωριστές και πάντα να μας προσφέρουν αυτό που μας λείπει…
… και να γίνονται ένα με του ουρανού τις στάλες!
@ Τα χνάρια,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να σου πω τώρα, Κατερίνα μου, ότι τα μπαλκονάκια είναι συμβολικά, με έμμεσο τρόπο ήθελα να πω γι’ αυτούς τους φίλους, όπως είσαι εσύ π.χ. που «σκύβεις», ας πούμε στο δικό μου κι αν κάτι δεις και σου αρέσει γίνεται αιτία κι αφορμή και ιδέα ακόμη…
Όχι πως δεν υπάρχουν και όμορφα μπαλκόνια στον τόπο μου…
Κι ύστερα ξέρεις πως εφέτος έμεινα μακριά του.
Κάνε κλικ στα πορτοκαλί ονόματα.
Πάντως χαίρομαι που εκτός απ’ τα μπαλκονάκια σου άρεσαν και οι φωτογραφίες και το τραγούδι και ο τραγουδιστής!!!
Να ‘σαι καλά, κορίτσι μου!
@ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα, φίλε μου, κι ας μας ήρθε βροχερή και συννεφιασμένη!
@ Margarita,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σε καλωσορίσω πρώτα στο «μπαλκονάκι» μου, Μαργαρίτα, που σαν «Ανθός στον Άνεμο» μας ήρθες από δικά μας μέρη… καθώς φαίνεται.
Έχεις δίκιο, ειδικά αυτά τα μπαλκονάκια που αναφέρω εδώ πάντα έχουν κάτι να σου πουν και να σου προσφέρουν πολλά!
Σ’ ευχαριστώ για την επίσκεψη και να ‘σαι πάντα καλά!
@ Τα χνάρια,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάρισμά σου, φιλενάδα, κάθε που βλέπω κυκλάμινο ο νους μου ταξιδεύει Ζαγορά και Βόλο…
@ pylaros,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ωραία που τα λες, μακρινέ μου φίλε! Παρότι έχουν απόσταση τα μπαλκόνια μας βρίσκουν τον τρόπο να επικοινωνούν. Εξ άλλου διαθέτουμε ευάλωτα τοιχώματα για να μη δυσκολεύουμε την ανακάλυψη της ομορφιάς!
@Αστοριανή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποτε το αποφασίσετε καλώς να ορίσετε, φίλοι μου! Να γνωρίσετε και τους ανθρώπους του
@Maria Tzirita,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤυχεροί όλοι οι φίλοι μας, Μαρία! Ξέρεις οι φίλοι είναι σαν τ’ αστέρια… δεν τους βλέπεις πάντα, αλλά ξέρεις ότι υπάρχουν…
Κι εσύ το ξέρεις πως «Όταν αγαπάς είναι για πάντα»!
Φιλιά και συγχαρητήρια!!! Ξέρεις εσύ.
@ Μαριάνθη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο η εικόνα, Μαριάνθη μου; Τις ψυχές που τις αφήνεις; Εκεί να δεις ομορφιά…
Άκουσε και την Ελένη και θα δεις…
Ολοι για το διπλανο μπαλκονι ψαχνουμε.Αυτο που θα ενωθει με το μπαλκονι που κρυβουμε μεσα στην καρδια μας.Ανθη και χρωματα ενωμενα στη συμφωνια του συμπαντος.Εσυ Στρατο φαινεται να εχεις ανακαλυψει κατι πολυ ομορφο.Αυτο νομιζω πως σου ταιριαζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρες στα όμορφα μπαλκόνια!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή:) :)
@ ΓΙΑΝΝΑ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννα χαθήκαμε…
Ναι, κάτι τέτοιο ανακάλυψα στα «διπλανά μπαλκόνια», καλή μου, «το ασήμαντο που ενώνει κάτι τρυφερές ψυχές» αυτό το λίγο που αλλάζει την πεζή καθημερινότητά μας.
Το ψάχνω εκεί ανάμεσα στις επινοήσεις, στους στίχους και στη μουσική που κρύβεται πίσω από τα άνθη και τα χρώματα και στη μαγεία τους. Κι αφού μου ταιριάζει, όπως λες, θα συνεχίσω.
Μια αγκαλιά για σένα και την ψυχούλα σου!!!
@ genna,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα, Τζεννάκι, και… προσοχή στο ρίγος της βροχής
φιλάκια!!!
Επ, τι γίνεται εδώ; βγήκαμε όλοι στα μπαλκόνια και πιάσαμε κουβεντούλες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να μαζευτούμε όλοι στην αυλή!!! ανοίξαμε κρασί...
Αχ και να ταν γειτονιά στ΄ αλήθεια!!!
Δεν μου αρέσουν τα ανώνυμα, αλλά δεν το κατέχω το συγκερκιμένο με τα σχόλια και μου φυγε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ προηγούμενος Ανώνυμος είμαι εγώ.
Τάκης Σωτηρχέλλης
...το κρασί περιμένει, όση ώρα έγραφα, πλάκωσε και ούζο χα χα
Στην υγειά σας!!!
@ Ανώνυμος (Τάκης Σωτηρχέλλης)
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλα, βρε γείτονα, αφού άνοιξες κρασί κατεβαίνω…
Έστω κι έτσι τη γειτονιά θα τη ζωντανέψουμε. Δεν είδες;… «έκλεψα» την Ελένη απ’ τον Αντώνη, με τους στίχους του Χρυσόστομου, τη δική σου κιθάρα και φωνή στήθηκε κι όχι μόνο… φώναξα κι άλλους, ένα σωρό. Βλέπεις, εγώ μόνο για ντελάλης κάνω… α, μπορεί να κουβαλήσω και το ούζο.
2ο. Μα καλά δεν έβαζες μια φωνή να σε βοηθήσω στα σχόλια… τι γείτονες είμαστε…
Να ‘σαι καλά Τάκη μου!
Χμμμ, τι να σκεφτώ τώρα όταν διαβάζω πως σκύβεις αδιάκριτα, ρίχνεις ματιές και ανακαλύπτεις ομορφιές στα διπλανά ...μπαλκόνια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Στράτο!!!
Καλημέρα Θύμιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις, μαζί με τις άλλες ομορφιές, τυχαίνει να δεις κι άλλες…
Εξαρτάται απ’ τις σκέψεις σου…
Χαθήκαμε…
Οι σκέψεις μου συνήθως προσανατολίζονται στα ...πειράγματα!!! :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι χαθήκαμε, και ειδικά τώρα με τα παιδιά και τα προγράμματά τους... Με την πρώτη ευκαιρία όμως θα τα πούμε ε?
Σας στέλνω τη καλημέρα μου!!!
Aαααα!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΝΕΜΟΡΦΑ!!!!!!!!!!
"΄Εκλεψα" πάλι... τα μπαλκόνια σου στολίζουν την οθόνη μου.
:-)
Πολλές σήμερα οι ομορφιές σου: εικόνες, φίλοι, φωνές και τρυφερές ψυχές
Να είσαι ΠΑΝΤΑ καλά!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
@ Radio Marconi,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατάλαβα τον προσανατολισμό σου, φίλε. Κάπου μοιάζουμε, να ξέρεις.
Λες να τα καταφέρουμε να συναντηθούμε ή θα περιμένουμε το Ιουστινάκι;
Να ‘σαι καλά!
@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα «κλέβουμε» τις ομορφιές είναι επιτρεπτό! Μακάρι πάντα να’ ναι τέτοιες οι «κλεψιές»!!!
… προ πάντων, Γλαρένια, τρυφερές ψυχές!!!
Απίθανες οι φωτογραφικές σου Γλαρένιες αγκαλιές και τα φιλιά!!!
Τις έκλεψα και τις έβαλα στο αρχείο μου!
Σ’ ευχαριστώ!!!
:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Ένα όμορφο μπαλκονάκιμε αγαπητούς γείτονες ειναι ένας τελειος συνδυασμό φιλε Στράτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το βίντεο και τη μουσική επένδυση τα σχόλια θετικότατα.
Γρηγόρης
@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ,
ΑπάντησηΔιαγραφή:-) Ανταποδίδω, Γλαρένια μου! Σ’ ευχαριστώ!
Καληνύχτα!
@ Ανώνυμος (Γρηγόρης),
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι στη ζωή μας να ήταν όλα όμορφα με τέτοιους τέλειους συνδυασμούς.
Να απολαύσεις το τραγούδι με τον Τάκη Σωτηρχέλλη και τους στίχους του συγχωριανού σου Χρυσόστομου Γελαγώτη!
Όμορφο κείμενο, όμορφο μπαλκόνι, όμορφες αναμνήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Juanita La Quejica,
ΑπάντησηΔιαγραφή... και όμορφοι άνθρωποι, Χουανίτα!!!
Καλό Σαββατοκύριακο!!!
Ζηλεψα τα μπαλκονακι! Τυχερε!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ liakada,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο τα μπαλκόνια ζήλεψες…
Τυχερός για τους φίλους πιο πολύ…
Πεσμου πόσο τυχερός είσαι να έχεις τέτοιους φίλους, να τους αγγίζεις στην καθημερινότητά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεσμου τί αστέρια έχουν οι τόποι μας!
Υπέροχο τραγούδι με την αληθινότητα της ντοπιοσύνης σας, μας!
Φιλί
@ Ιουστίνη Φραγκούλη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤουλάχιστον με τους φίλους είμαι τυχερός! Ανάμεσα σ’ όλους –και το ξέρεις- είσαι κι εσύ (επάνω ψηλά!!!)
Είσαι κι εσύ από ένα τόπο αστέρι απ’ αυτά που η λάμψη τους ξεχωρίζει κι είναι αυτή η λάμψη που δεν μας αφήνει ποτέ να ησυχάσουμε… τα αποζητάμε κάθε στιγμή.
Αν σου άρεσε το τραγούδι αυτό θα σου αρέσει και τούτο εδώ
Με τα φιλιά μου και την αγάπη μου!!!