«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

4 Φεβ 2009

Άρωμα νοσταλγίας

ίσα να δέσει και να γλυκάνει…
.
Δεν θέλει και πολλά ο άνθρωπος. Πάντα βρίσκει κάτι να πιαστεί και να ταξιδέψει. Μια όποια λεπτομέρεια. Ένα άκουσμα, μια λέξη, μια νότα, μια καρδιά να χτυπά, μια βροχή… Η μελαγχολία της, ο ήχος της… Ένα χέρι φιλίας που απλώνεται ξανά από μακριά να σφίξει το δικό σου, ν’ αφήσει πίσω ό,τι έγινε, μιας και η καρδιά δεν έχει άλλο χώρο για πίκρες...

Εν τω μεταξύ ένα τραγούδι ακούγεται στο ραδιόφωνο, απαλά, από εκείνα τα σπάνια και πολύτιμα που κρατούν ζωντανές στιγμές που πέρασαν και πια δεν επιστρέφουν. Έρχεται να σε συγκινήσει, να σου θυμίσει, να σου γλυκάνει την ψυχή και να σε παρασύρει…

Το τραγούδι είναι το J' aime του Salvatore Adamo! Καταπληκτικό! Νιώθεις να αιωρείσαι, να στροβιλίζεσαι νωχελικά στο ρυθμό του. Ακούστε το...


Πίσω, ξανά λοιπόν, στις δεκαετίες του 60 και του 70, να θυμάσαι τα μπλουζ στα πάρτυ της εποχής, κι εκείνο το προσωπάκι που σ’ έκανε να λιώνεις…

Ασυναίσθητα πήγα στη δισκοθήκη μου, διάλεξα ένα μάτσο τραγούδια παλιά από Paul Anka, Albano, Los Platters, Nico Fidenco, Ghanni Morandi, Nat King Cole

Έσβησα τα φώτα και τα ’βαλα να παίζουν… Μέχρι το πρωί…

Μηθυμναίος

38 σχόλια:

  1. Τελικά η πρώτη μας πατρίδα είναι η νοσταλγία....
    Καλησπέρα Πατριωτέλ'μ...Όμορφο το τραγούδι...Φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΄Ομορφα τα τραγούδια σου
    νοσταλγικοί οι ρυθμοί σου,
    στέλνω εκεί τη σκέψη μου
    να λικνιστεί μαζί σου

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑΑΑΑΑ !!!!
    μη μου κάνεις τέτοια τωρα ...κι ειναι και πρωί και πρεπει να δουλεψουμε...αχ εκείνα τα πάρτυ ...με βερμούτ ,ξηρούς καρπούς και κρακεράκια...και την αγωνία του ωρολογιού στο χέρι...και στην καρδιά....!!!!!

    φιλια πολλα καλε μου Στρατο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ Δήμητρα,

    Και φυσικά, όχι μόνο… είναι και τόσα άλλα, Δημητρούλα μου.

    Μόνο όμορφο; Εμένα με λιώνει… Ακόμη…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ,

    Και να ξέρεις, Γλαρένια αγαπημένη, πως ήταν (και είναι) τα μόνα τραγούδια με τα οποία, έστω, «λικνίζομαι» λιγάκι. Διότι, αν και αθεράπευτος λάτρης της μουσικής, με το χορό δεν έχω και τις καλύτερες σχέσεις (κι ας φαίνεται παράξενο).
    Πάλι καλά που μου στέλνεις τη σκέψη σου γιατί αλλιώς θα ντροπιαζόμουν, άσε που μπορεί να σε πατούσα κιόλας, χορεύοντας!

    Αχ, αυτές οι Γλαρένιες αγκαλιές σου…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ faraona,

    Άνετα, Φαραώνα μου, μπορείς να κλείσεις τα μάτια, (έτσι κάνω κι εγώ) αλλά, θα μου πεις, πως θα δουλέψεις με κλειστά μάτια… Οπότε άστα για τα όνειρα…

    Τι νομίζεις, δεν τα θυμάμαι;
    Η αγωνία, όμως με μας, ήταν μόνο στην καρδιά… Καταλαβαίνεις…

    Κι από μένα πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. 'Εχεις έναν τρόπο Στράτο μου, μα έναν τρόπο... να κάνεις τα συναισθήματά μου να αναβλύζουν, να ξεχειλίζουν και άντε να τα συμμαζέψω μετά.
    Η πρώτη σου παράγραφος,σε συνδυασμό με τούτο το υπέροχο άκουσμα με διέλυσε, πανάθεμά σε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Επειδή τα ρομαντικά ενθύμια είναι από το μέρος που κάποιος αισθάνθηκε έφηβος, από το μέρος που πρωτάκουσε τα πρώτα σκιρτήματα της καρδιάς, τα πρώτα καρδιοχτύπια, τα πρώτα κρυφά ραντεβού, αυτά τα τραγούδια παραμένουν αιώνια στη μνήμη του, ακούγοντάς τα τον ξαναφέρνουν σε μια νοσταλγική ρομαντική υπόσταση σύνδεσης του τότε με το παρόν το οποίο απολαμβάνεις κλίνοντας τα μάτια σου με ένα ποτήρι πιοτό… Αν μου επιτρέπεις φίλε θα πω κι εγώ τα τραγούδια που ακόμα με συγκινούν, ένεκα που έγινα έφηβος σε μια θάλασσα παγκοσμιότητας που την προτίμηση είχαν τα Λατινοαμερικάνικα τραγούδια.
    Πηγαίναμε σε καφετέριες και βάζαμε τραγούδια στη «Βιτρόλα» με ένα πιοτό στο χέρι… που; Σε όλα τα κράτη της Λατινικής Αμερικής, αλλά περισσότερο στη Γουατεμάλα

    Nuestro Juramento, Ο ΟΡΚΟΣ ΜΑΣ por Julio Jaramillo.
    Te odio y te quiero, ΣΕ ΜΙΣΩ ΚΑΙ Σ’ ΑΓΑΠΩ por Julio Jaramillo.
    Sombras, ΣΚΙΕΣ por Javier Solis
    Payaso, ΠΑΛΙΑΤΣΟΣ por Javier Solis.
    Amanecí en tus Brazos, ΞΗΜΕΡΩΘΗΚΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ por Javier Solis.
    El pecador, Ο ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ por Javier Solis.
    La hiedra, Ο ΚΙΣΣΟΣ por Trío los Panchos.
    En mi viejo San Juan, ΣΤΟΝ ΠΑΛΙΟ (πόλη) ΣΑΝ ΧΟΥΑΝ por trío los Panchos
    Dos Gardenias para ti, ΔΥΟ ΓΑΡΔΕΝΙΕΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.
    Ayúdame Dios Mío, ayúdame olvidarla… ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ ΘΕΕ ΜΟΥ, ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΞΕΧΑΣΩ.
    Escándalo, ΣΚΑΝΔΑΛΟ.
    Cien mil cosas, ΕΚΑΤΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. (μυστικά της καρδιάς).
    (Si no estabas a mi lado corazón, ΑΝ ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ.)

    Στράτο ευχαριστώ για το κέντρισμα που μας έδωσες,
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συμπλέουμε στη νασταλγία,βλέπω φίλε μου...

    Αν κι εγώ μιλώ για το ιδεατό του έρωτα,ωστόσο το ταξίδι μου το'κανα με την ανάρτησή σου...

    Να έχεις ένα όμορφο βράδυ
    και ένα...ευχάριστα ανατρεπτικό
    Σαββατοκύριακο που ανατέλλει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Είδες τελικά πώς μας ακολουθούνε πάντα τα πρώτα ακούσματα; Μερικές φορές φαντάζει άλλος κόσμος, τόσο προσωπικός που τον ακουμπάς μόνο με τη μοναξιά και και με κλειστά φώτα...μέχρι το πρωι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Έξω χιόνι και πάγος...
    Μέσα, ένας απροσδόκητος χορός στο σαλόνι με τον Δημήτρη -που οι εδώ φίλοι γνωρίζουν ότι αλωνίζει τις μεγάλες πίστες της Αστοριας...
    Ευχαριστούμε για το... λίκνισμα και ...σας το χρωστάμε!
    Υιώτα-Δημήτρης, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ Ανασαιμιά,

    Αν κατάφερα όλο αυτό που λες, Ανασαιμιά, τότε πάει να πει πως βρίσκομαι σε καλό δρόμο… Άλλωστε αυτό επιδιώκουμε με τούτα εδώ που σκαρώσαμε…
    Εμένα να δεις πως με διέλυσε, άσε που ξημερώθηκα κιόλας…
    Πάντως άξιζε… Δεν μετανιώνω!

    Καλή σου μέρα

    Υ.γ. Θυμήσου τι σου ζήτησα, θα περιμένω τη συνέχεια…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ pylaros,

    Αγαπητέ μου φίλε, όλα αυτά που αραδιάζεις –κι έχεις δίκιο- ήταν κομμάτια που μας βοήθησαν να φτιάξουμε το μέσα μας, το χαρακτήρα μας, το «μετ’ έπειτα» της ζωής μας! Κι αν τώρα ένα τραγούδι, μου τα έφερε και πάλι όλα πίσω, έστω και για ένα βράδυ, δεν με προβληματίζει, ίσα-ίσα μακάρι να γινόταν κάθε τόσο. Με γλυκαίνει, αλλάζω…

    Όλα αυτά τα ρομαντικά λατινοαμερικάνικα που μου ‘γραψες, μη νοιάζεσαι, ήταν και τα δικά μου ακούσματα τότε.
    Να ‘σαι καλά και σου υπόσχομαι ότι θα κρατήσω τον κατάλογο για να στα ετοιμάσω…
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ ΙΠΠΟΛΥΤΗ,

    Πάντα είναι ωραία να συμπλέεις με κάποιον. Η νοσταλγία με ηρεμεί και η ωραία παρέα με γαληνεύει…
    Και το υπαρκτό δεν σε ταξιδεύει, Ιππολύτη; Άνοιξε τα πανιά, τι περιμένεις;

    Εύχομαι και σε σένα καλό και γλυκό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ tractatus,

    Έχεις δίκιο, πατριωτάκι μου,. Ειδικά όταν τα φέρνω στο νου προτιμώ τη μοναξιά και το λίγο φως για να ταξιδεύει δίχως εμπόδια η μνήμη…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ Αστοριανή,

    Κάπως έτσι δεν λένε, Υιώτα; «Κρυο, κρυο καιρος για δυο!!!»
    Και πόσο χαίρομαι που το δικό μου ονειρικό λίκνισμα σας άγγιξε… κι άρχισε το μπλουζ!
    Δηλαδή μας χρωστάτε το πάρτυ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. AAAAAAA!!!!ΚΑΛΕ ΑΦΟΥ ΗΡΘΑ...ΕΙΠΑ ΚΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΤΟ ΣΧΌΛΙΟ ΜΟΥ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αγαπημένε μου φίλε,
    Εμεις εδώ της γαλλικής σχολής δεν ξεπερνάμε τον Ανταμό και τα τραγούδια του. Ευτύχησα να τον δώ λάιβ σε συναυλία στο Μόντρεαλ και ήταν μαγικός. Και προπάντων σεμνός.
    Νάσαι καλά που τον έφερες στις μνήμες μας μέσα απο τις οθόνες.
    Πολλά φιλάκια απο Ιουστινάκι άρτι αφιχθέν εκ Ζυρίχης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Kομμάτια αθάνατα...
    Ποσο τυχεροί είμαστε εμείς που τα ζήσαμε...που τα ακούσαμε...που τα χορέψαμε...

    Να είσαι καλά Σράτο και να περάσεις ένα υπέροχο Σ/Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ faraona,

    Έχεις δίκιο και συμπάθαμε Φαραώνα μου, βλέπεις με τέτοια ρομαντζάδα σαλεύει κι ο νους.
    Να σαι καλά και χίλια ευχαριστώ για την παρατήρηση…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @ Ιουστίνη Φραγκούλη,

    Καλώς την πολυταξιδεύτρα μου!!!
    Ζυρίχη μου γράφεις κι εγώ σε νόμιζα στην Αβάνα και μ’ έπιασαν οι ζήλιες…
    Άστα, Ιουστινάκι, μας πιάσανε τα νοσταλγικά και είπαμε να μεταδώσουμε λίγη γεύση από περασμένες δεκαετίες.
    Πάντως το J'aime καταπληκτικό.
    Συμφωνείς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @ Eva F.,

    Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
    Σ’ ευχαριστώ, κοπέλα μου! Κι εσύ να έχεις ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Κάθε "J'aime"
    και κάθε "Love for ever"
    είναι καταπληκτικό,
    Στράτο μου!
    Χθες βράδυ, όμως, είμαστε στο χορό των "Αργοναυτών"
    στην Αστόρια,
    γιορτάζοντας τα 39 (!) χρόνια γάμου
    και "λικνιστίκαμε" δεόντως...
    Την επομένη, που θα έλθετε,
    θα κανονίσουμε να πάμε πάλι, όλοι, να χαρούμε.
    Αλλά και "Happy Birthday"... και στην κόρη και τον γιο σας.
    Η μουσική πανδαισία, συνεχίζεται...
    Γεια σας,
    Υιώτα και Δημήτρης Στρατή,
    από γελαστή-ζεστή (!)
    Νέα Υόρκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. ΑΝ ΚΑΙ ΠΙΟ ΜΙΚΡΟΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΘΑΝΑΤΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @ Αστοριανή,

    Τις ευχές μας τις ανταλλάξαμε από αλλού. Αλλά ένα ευχαριστώ ακόμη το αξίζεις.
    Πολύ χαίρομαι που γιορτάσατε την επέτειό σας με "λικνίσματα"!!!
    Σας εύχομαι πάντα χαρές να σας συνοδεύουν!!!

    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @ JK O SKPOYTZAKOS

    Καλώς ήλθες στην αυλή μου.
    Το τραγούδι που αρέσει θα αρέσει για πάντα.
    Είναι υπέροχα κι αξίζει που και που να τα τραγουδάμε.

    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Στράτο μου, τα λόγια σου απαλά, τα τραγούδια σου τρυφερά και.."εκείνο το προσωπάκι, που σ΄έκανε να λυώνεις", φτειάχνουν στον νου μια εικόνα που τραντάζει ΘΕΜΕΛΑ!!
    Πολύ το πάω.
    Βάνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @ Βάνα Κ.,

    Έτσι είναι, Βάνα μου, όλοι, λίγο πολύ, περάσαμε απ' αυτές τις αξέχαστες στιγμές κι είναι αυτές που μας επιβάλουν, τώρα, να "μαδάμε" τις μνήμες μας και να τις "τραντάζουμε"!!! Πάντα θα υπάρχει μοτίβο...

    Την καλημέρα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Τελικά χαίρομαι που όλοι εδώ είμαστε του ιδίου κλαμπ....της ηλικίας εννοώ...και ω του θαυματος...πρωί πρωί....σερφαροντας..."έπεσα"...πανω στον ανταμο...οι θυμησες... βροχή... ο πρώτος μου δίσκος....για το δώρο του πατερα μου....ενα πικ-απ...εκεινο με το καπακι....και νοσταλγια... ποση να χωρεσει το πρωινο ενος γραφειου... Ναστε καλα... καλημερα απο την ηλιολουστη Αθήνα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. "Δεν θέλει πολλά ο άνθρωπος"
    Πράγματι Στράτο, μόνο που το ξεχνάμε και ψάχνουμε και ζητάμε και τρέχουμε και μόνο το λαχάνιασμα μας μένει..
    Και εκείνα τα μπλουζ πόσους πόθους και πόσα μυστικά κρύβουν..
    εύχομαι να εισαι καλα
    καλη σου μέρα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. @ orfia,

    Καλημέρα orfia, χαίρομαι κι εγώ, θέλω να πιστέψεις, άσχετα από την ηλικία μας, δεν έχει και πολύ σημασία αυτό, αλλά αυτό το τυχαία το «ω του θαύματος» που σ’ έκανε και «ναυάγησες» σερφάροντας σε τούτο το τοπίο και ξαναντάμωσες τον Ανταμό αλλά και μνήμες λουσμένες με νοσταλγία, απ’ αυτές τις γλυκές… που δεν ξεχνιούνται…

    Σ’ ευχαριστώ για την επίσκεψη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. @ σταγόνα,

    Καλώς τη Σταγονίτσα μας! Κάτι μένει, παρ’ όλα αυτά, απ’ το τρέξιμο, απ’ το λαχάνιασμα και κάποια στιγμή βρίσκουμε τούτα εδώ για να ξεκουράζουμε το μυαλό και την ψυχή μας! Τι άλλο θέλουμε όταν μπορούμε αυτούς τους πόθους και αυτά τα μυστικά να τα ξαναζούμε έστω και με τι φαντασία έστω κι ακούγοντας ένα τραγούδι που μας ταξιδεύει…

    Εύχομαι κι εσύ να είσαι πάντα καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Εκείνα τα τραγούδια .. πόσους αναστεναγμούς ξεσήκωσαν ..! Τι μυστικά λικνίσματα!
    Να είσαι καλα και παντα να μας χαρίζεις τέτοια ακούσματα!
    Τις καλησπέρες μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. @ xeimwniatikhliakada,

    Καλησπέρα Λιακαδίτσα μου, όνομα και πράμα, είδες τι λιακάδες κάνει; Ο Φλεβάρης δεν λέει να φλεβίσει...
    Άσε, κοπέλα μου, τούτο ήταν μαχαιριά στη μνήμη. Κάθε φορά που το ακούω... μελαγχολώ. Γλυκά όμως!!!
    Να 'σαι καλά που πάντα με θυμάσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Καλέ μου Στράτο,
    Μπήκα για να αφήσω τριαντάφυλλα σε σένα και την Αλέκα σου. Να είστε πάντοτε καλά κι ευτυχισμένοι με τα παιδιά και τα εγγόνια σας!
    Και σύ να σκορπίζεις απλόχερα την αγάπη σου σε ανθρώπους, τραγούδια και λογοτεχνία
    Ιουστίνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!