«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

12 Νοε 2008

Εσείς τα υπέροχα «κομματάκια» μου!


Ομολογώ πως η τελευταία μου ανάρτηση, εκείνη της συνεύρεσης με φίλους, η σύντομη (ευτυχώς) γρίπη, η γιορτή μου, τα θερμά και ειλικρινά σας σχόλια, τα δεκάδες τηλεφωνήματα με ευχές, ήταν όλα αυτά που μ’ έβαλαν να συλλογιστώ, και σκέφτηκα πως ναι, αυτό που είπε ο Δημόκριτος ότι «από κανένα δεν θα αγαπηθεί αυτός που δεν αγαπάει κανένα» είναι ό,τι αληθινό. Το πιστεύω! Απλά γιατί εγώ... σας αγαπώ!

Οι φιλίες, φτιάχνονται από κάτι μικρά «κομματάκια»! Κομμάτια της ζωής μας. Του χρόνου που ζούμε, που ξοδεύουμε με κάθε άνθρωπο. Δεν έχει σημασία το «πόσο» της διάρκειας του χρόνου αλλά η ποιότητά του. Πέντε λεπτά μπορούν να έχουν περισσότερη αξία απ’ όσο μια ολόκληρη ημέρα.
Έχουμε χιλίων ειδών φιλίες. Αυτές από τα παιδικά μας χρόνια, από γνωριμίες στη ζωή μας, από συναντήσεις... άλλες πάλι «φτιαγμένες» από τη «μοιρασιά» της χαράς και της λύπης -στηρίγματα κάποιας στιγμής- αλλά και κάποιες που γεννιούνται απρόσμενα, δίχως να υπάρχει ένα «γιατί»! Ίσως από αμοιβαία -δίχως εξηγήσεις- συμπάθεια...
Μαθαίνουμε ν’ αγαπάμε τους φίλους δίχως να τους κρίνουμε από την εικόνα τους, από την εμφάνισή τους, ούτε απ’ αυτό που θέλουν να δείχνουν πίσω από έναν τίτλο, αλλά απ’ αυτό που είναι στ’ αλήθεια, από αυτό που καταθέτουν, απ’ αυτό που εκπέμπουν. Από τις αλήθειες τους...
Σήμερα, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, πολλές φιλίες φτιάχνονται μέσα από μηνύματα (e-mails) blogs και σχόλια, που κι αυτές δεν παύουν να είναι πολύ σημαντικές. Διαφορετικές μπορεί. Όχι όμως λιγότερο σημαντικές! Υπάρχουν μεταξύ μας, και θα συμφωνείτε, βαθιές φιλίες που άρχισαν και φτιάχτηκαν μέσα από τούτο το μέσον...
Ο Antoine de Saint-Exupery κάπου λέει: «Ο χρόνος που έχασες για το τριαντάφυλλό σου, είναι που το κάνει να είναι τόσο σημαντικό».
Κι εγώ λέω: πως ο χρόνος που «χάνουμε» με κάθε φίλο, κάνει ακριβώς αυτόν το φίλο σημαντικό και τη φιλία ενδιαφέρουσα! Κι αυτό γιατί ο χρόνος με τους φίλους δεν είναι χαμένος παρά κερδισμένος χρόνος, ωφέλιμος και χρήσιμος
Ένας φίλος γίνεται σημαντικός για μας –κι εμείς για ’κείνον- όταν τα συναισθήματά μας είναι αληθινά. Αισθανόμαστε τη νοσταλγία σε στιγμές που επιθυμούμε να τον έχουμε κοντά μας. Πολύ κοντά μας.
Σημασία έχει για μένα, να επωφελούμαι τα μέγιστα από αυτές τις στιγμές που μοιραζόμαστε, αυτές εγώ τις αποθηκεύω στο κουτί των αναμνήσεών μου, ώστε να έχω τη δυνατότητα και τη χαρά να τις έχω δίπλα μου, όποτε τις χρειαστώ, να σας έχω κοντά μου, όσο μακριά κι αν βρίσκεστε.
Κι ας αλλάζουν πολλά. Κι ας αλλάζουν τα πάντα και κατά συνέπεια και εμείς. Κι ας τραβάμε ξεχωριστούς δρόμους, όλα αυτά τα «κομματάκια», λοιπόν, είναι οι άνθρωποι που αγαπώ και μ’ αγαπούν, οι φίλοι μου, τα έχω μέσα στην καρδιά μου. Είναι ο θησαυρός μου!

Σας ευχαριστώ όλους για τα υπέροχα «κομματάκια» που, κάθε τόσο, μου χαρίζετε!

Μηθυμναίος

39 σχόλια:

  1. Κι' εγώ Στράτο μου ένα κομματάκι σου είμαι δηλαδή;
    :-)

    Σοβαρεύομαι τώρα, πρώτον για να απολογηθώ που ξέχασα τη γιορτή σου. Μη...μη... με δικαιολογείς... δεν έχω ελαφρυντικά...
    ΠΟΛΥΧΡΟΝΟΣ, ΥΓΙΗΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ!!!!

    Δεύτερον να σου πω πως κι' εγώ ως λειτουργημα θεωρω τους δεσμούς σε τούτο το χώρο.
    Πόσες φορές γελάσαμε από καρδιάς, γέμισε η ψυχη μας αισιοδοξία σε ώρες ουδέτερες και ανιαρές έως φορτισμενες;
    Πόσες άλλες πάλι συγκινηθήκαμε ή και μοιραστήκαμε συναισθήματα.

    Να είσαι ΠΑΝΤΑ καλά "κομματάκι" μου και να μας χαρίζεις απλόχερα χαμόγελα και εικονες της αγαπημένης σου πατρίδας

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρόνια σου πολλά βρε Στρατή! Και να δεις, αφού το ήξερα για σας τους Μυτιληνιούς, μου ξέφυγε η μέρα με τους πολλούς άλλους συν-εορτάζοντες!! Να είσαι καλά! Χαίρομαι που έβαλες κάτω το τέρας της γρίπης και επανήλθες γερός και δυνατός!!
    Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κράτα καλά τον θησαυρό σου, Στράτο! Το ίδιο κάνουμε κι εμείς!
    Κι αν τύχει η αγάπη μας κι αλλάξει, πάει να πει πως πάθαμε άνοια (πως γράφεται;) σαν τον παππού...
    Φιλιά πολλά, Στράτο μου, που ραγίζεις καρδιές πρωί πρωί και μας συγκινείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ένα τόσο δα μικρό πραγματάκι μια καλημέρα, αυτό μου αρκεί, ένα γεια σου, που λέγετε με ειλικρίνεια μου φτιάχνει την ημέρα, προπαντός όταν προέρχεται από φίλους της ιστό-σφαίρας, με κατατάσσει στους τυχερούς, ώστε η ύπαρξής μου, να θεωρείται ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους, της φιλίας μας.

    Τους συγγενείς σου τους έχεις έτοιμους, τους φίλους τους διαλέγεις εσύ ο ίδιος.
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. agaπημένε μου φίλε,
    τα όμορφα λόγια σου είναι τόσο αληθινά...
    όσο τα φοβερό ντύσιμό σου!
    :)

    είναι πραγματικά ουσιαστικός ο λόγος σου. ελπίζω να μη σε απογοητεύσω, και να στέκομαι πάντα ανάμεσα στους φίλους σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ...Και τα "Χρόνια Πολλά" τα είπαμε και τα γράψαμε, και τα ..."κομματάκια" τα συλλέξαμε, μα κείνα τα δίδυμα τριαντάφυλλα που κοσμούν την Φιλία κι ανοίγουν την όσφρησή μου να τα απολαύσω, πώς θα τα βάλω στο ανθογιάλι μου;
    Στράτο μας αγαπημένε,
    μοιάζουν ξεχωριστοί οι δρόμοι εκάστου, μα κάτω από τον ήλιο της Φιλίας, ελάχιστα πράγματα είναι ιδίας αξίας.
    Τιμή μου να με θεωρείς φίλη σου και να χαίρομαι την απλοχεριά σου.
    Υιώτα Στρατή, Ν.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Oυφ! Δεν είμαι μόνο εγώ ξεχασιάρης...

    Στράτο είσαι ξεχωριστό κομμάτι, για αυτό εισαι σπουδαίος φίλος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ φύρδην-μιγδην,

    Με τέτοια θαυμάσια «κομματάκια» όπως είστε όλοι εσείς πώς να μην φτιάξω το δικό μου σύνολο…προς το καλύτερο. Το λέω και το αισθάνομαι, αγαπητή μου Γλαρένια! Πολλά έχουμε ακόμη μπροστά μας. Καλά να είμαστε.
    Ευχαριστώ πολύ για το φιλί και τις φτερωτές αγκαλιές σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ gvarvakis,

    Γιώργο, σ’ ευχαριστώ από καρδιάς. Έχεις δίκιο γιορτάζουν πολλοί αυτή τη μέρα και δικαιολογημένα σου ξέφυγε. Ευτυχώς, μακρινέ μου ξάδερφε, την πέρασα σχετικά γρήγορα τη γριπούλα και δόξα τω Θεώ, είμαι μια χαρά!
    Καλή μέρα και σε σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ κυκλάμινο βουνού,

    Όσο πιο σφιχτά μπορώ κρατώ τούτον το θησαυρό. Είστε η συντροφιά μου. Ό,τι πολύτιμο!!!
    Ν’ αλλάξει από τύχη δεν γίνεται, θα υπάρχουν σοβαροί λόγοι (που δεν υπάρχουν - και γιατί να υπάρχουν;) για κάτι τέτοιο. Μόνο αν υπάρχουν ζιζάνια (αυτά ναι) υπάρχει φόβος… Εσύ ξέρεις…
    Καλή συνέχεια, Κυκλαμινάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ pylaros,

    Ακριβώς αυτό, φίλε Γαβριήλ, γι’ αυτό τα ονόμασα «κομματάκια», λεπτομέρειες δηλαδή με αξία. Αλήθειες από το μέσα μας όχι εντυπώσεων!
    Πάντα να ‘σαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μηθυμναίε
    λέτε στο φύρδην-μίγδην πως με τα θαυμάσια κομματάκια φτιάχνετε το δικό σας σύνολο προς το καλύτερο. Πολύ τιμούν όλους αυτά τα λόγια κι αξία δίνουν. Ας μην ξεχνάμε όμως πως το όλον είναι περισσότερο από το άθροισμα των μερών του. Οπότε έχει τη σημασία του και ο καμβάς. Ή αλλιώς, αν δεν υπάρχει ο κατάλληλος ιστός τα κομματάκια δε γίνονται ψωφιδωτό. Οπότε ο καθένας απολαμβάνει σύμφωνα με όσα εμπνέει.
    Να είστε καλά όλοι και να ομονοείτε έτσι για να μην υπάρχουν αγκίδες στην καρδιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. :)
    Sorry!! "Ψηφιδωτό" εννοώ αλλά εκ παραδρομής γίνονται και ορθογραφικά λάθη. Το παιχνίδι με τα πλήκτρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ - (μικρή παυλίτσα)

    Ξέρεις είναι μια εκδοχή του εαυτού μου που δεν τη γνώριζα, όμως αφού το λες εσύ, γλυκιά μου Άμπθα, έτσι θα είναι. Τώρα θα βάλω και λοφίο.
    Τιμή μου η φιλία σου! Θα στέκεσαι (βεβαίως, βεβαίως) ανάμεσα στους φίλους μου κι εγώ περήφανος γι’ αυτό!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ αστοριανή,

    Αφού καταφέραμε και «συλλέξαμε» τα «κομματάκια» μας, στα τριαντάφυλλα θα κάνουμε πίσω.
    Να πάρε ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα για σένα, περισσεύον και για το ανθογιάλι σου.
    Για μένα, και το ξέρεις Υιώτα, η φιλία είναι ευλογία, κι ας σπανίζει στις μέρες μας. Έχω την εντύπωση πως σ’ αυτό είμαι τυχερός!
    Η τιμή είναι και δική μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ eva.f,

    Μια καλημέρα είναι αυτή πεσ' την και ας πέσει χάμω...
    Έπεσε εδώ, Εύα, καλημέρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ κούκος,

    Α, ρε κούκε, μη σε νοιάζει αυτό. Είναι το λιγότερο. Μου φτάνει πως για σένα είμαι «ξεχωριστό κομμάτι, για αυτό και σπουδαίος φίλος»!
    Τα συναισθήματά μου για σένα τα ξέρεις, τι ωφελούν να στα πω τώρα. Άστα θα τα πούμε, ξέρεις εσύ...
    Να ‘σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ ανώνυμος,

    Αγαπητέ ανώνυμε, παρότι εδώ δεν είναι σύνηθες φαινόμενο να πλησιάζουν σχολιαστές «μπαμπούλες», με αναγκάζεις να σου απαντήσω και να σου πω πως με απογοητεύεις!
    Δεν χρειαζόταν να κρυφτείς πίσω από την ανωνυμία για να πεις τις φιλοσοφίες σου. Σε κάτι τέτοια διαπρέπεις! Το γνωρίζουμε. Καθώς και στη χολή ως και στο φαρμάκι επίσης...
    Άντε, καιρός να ξεκολλήσεις από δω!
    Κι όσο για τις ανορθογραφίες σου, μη σε νοιάζει, δεν φταίνε τα πλήκτρα, μάλλον τα δάχτυλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Καλά το μύρισα εγώ το τριαντάφυλλο...Μοσχοβολάει από μακρυά....
    Φιλί Στράτο....!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Έγραψες...

    "Οι φιλίες, φτιάχνονται από κάτι μικρά «κομματάκια»! Κομμάτια της ζωής μας. Του χρόνου που ζούμε, που ξοδεύουμε με κάθε άνθρωπο."

    "υπογράφω"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @ ανώνυμος,

    Αναγκάζομαι να σβήσω το δεύτερο σχόλιό σου, αν και δεν το συνηθίζω, απλά γιατί δεν με έπεισες... Σε ΑΓΝΟΩ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @ δήμητρα,

    Στο χαρίζω, Δημητρούλα! Αν θέλεις κι άλλα, πάρε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @το τέρας της «αμάθειας»,

    Κι ο λόγος σου, για μένα είναι υπογραφή!!!
    Σ’ ευχαριστώ από καρδιάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Πολύ πολύ όμορφο και αληθινό , αυτό που έγραψες !!
    Λόγια καρδιάς πραγματικά !!
    Εύχομαι κι εγώ "ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ,ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ,ΧΡΟΝΙΑ ΟΜΟΡΦΑ , ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ, ΣΕ ΣΕΝΑ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΜΟΙΡΑΖΕΙΣ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ" και ελπίζω με τον καιρό να γίνω ένα απ αυτά τα διαδυκτιακά ξεχωριστά κομματάκια που τόσο γλυκά περιγράφεις !! Σαμιώτικους χαιρετισμούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Α!!!τΙ ΚΑΛΑ!!!
    Ειμαι κι εγω κομματακι αυτου του παζλ σου ...ε?Δεν ειμαι?

    φιλι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Στράτο μου!

    Η φιλιά μας άρχισε..αλήθεια πότε;
    Έχω την αίσθηση ότι πάντα σε ήξερα.. ναι!!! ανήκεις στους φίλους μου τους πιο αγαπημένους..εσύ που όταν "εξαφανίζομαι" για τους λόγους μου..πάντα με ψάχνεις απλά για να διαπιστώσεις αν είμαι καλά..και εγώ αν δεν είμαι..συνεχίζω να μην σου απαντώ..και δεν με νοιάζει γιατί όπως όλοι όσους αγαπώ μέσα στο αίμαι μου ρέουν..έτσι κι εσύ..και ομολογώ πολλές φορές την ημέρα κάνω μια κρυφή προσευχή..στον Ήλιο τον πατέρα μου να σε έχει καλά..και η Θάλασσα η μάνα μου να σου χαϊδεύει τα όνειρά σου!

    Σε ευχαριστώ και σε αγαπώ γλυκύτατέ μου Φίλε Στράτο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Δηλωνω λιγο ασχετη με το εορτολογιο και ερχομαι εστω και καθυστερημενα να αφησω τις πιο θερμες μου ευχες για την γιορτη σου. Παντα χαρουμενος κι ευτυχισμενος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Ανήκω και γω στα "κομματάκια" σου και αυτό με κάνει πολύ περήφανη Στράτο μου. Είναι υπέροχο να έχει κανείς έναν φίλο όπως κι εσύ. 'Εναν φίλο που ξέρει να δίνει και να δίνεται,να μοιράζει και να μοιράζεται. Αν δεν είναι αυτό φιλία τότε τι είναι;

    Πολλά φιλιά καλέ μου Στράτο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @ αθηνά,

    Πολλά, πολλά κι αληθινά ευχαριστώ, για σένα «Σαμιώτικο κομματάκι», ξεχωριστό, ανεκτίμητο και φυλαγμένο εδώ μέσα. Να ξέρεις πως βολτάρω στα... όνειρά σου! Όσο συχνά μπορώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. @ faraona,

    Είναι δυνατόν να το αμφιβάλλεις εσύ, Φαραώνα, καλή μου φίλη; Μα φυσικά και ΕΙΣΑΙ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. @ mareld,

    Τι να σου πω... θυμάμαι; Μάλλον όχι.
    Πάντως θα πρέπει να ανατρέξω πολύ πίσω... Άλλωστε την αγάπη μας δεν τη σκιάζει ο χρόνος.
    Έχει και κρατημένα χαμόγελα. Θυμάσαι;
    Το που σε νοιάζομαι, είναι ανάγκη μου, είναι στιγμές ανθρώπινες, του «μαζί». Είναι το ελάχιστο που μπορώ να κάνω.
    Κι αν δεν μου απαντάς, προφητεύω τη σιωπή σου. Τότε κι εγώ, προσεύχομαι (ίσως σε άλλους θεούς) να σ’ έχουν καλά!
    Εσύ συγκαταλέγεσαι στους φίλους που είχαν το φιλότιμο να παραμείνουν ίδιοι... Υακινθάκι αγαπημένο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. @ δεσποιναριον,

    Να με ρωτάς όποτε χρειαστείς! Κι ευχαριστώ για τις ευχές σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. @ ανασαιμιά,

    Βεβαίως, Ανασούλα μου! Περήφανος νιώθω κι εγώ με όλους εσάς, αφού μέσα από τούτα όλα εδώ, μπορούμε κι αφουγκραζόμαστε ο ένας τον άλλο, οι απόηχοί μας αιωρούνται, τα συναισθήματά μας σμίγουν κι ανακαλύπτουμε φιλίες αληθινές, ελπίζω!!!

    Φιλιά και για σένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Παρακολουθώ και ομολογώ ότι ζηλεύω την αβρότητα, την απαλότητα, το μεγαλείο της έκτης αίσθησης, αυτό όπου σε ανεβάζει στον ουρανό κι εκεί συναντάς συνανθρώπινες καρδιές, αυτές που τόσο μας λείπουν πάνω στον φλοιό της μητέρας γης.

    Συγχαρητήρια σε όλους σας που γράφετε στο παρόν Μπλογκ, είναι κάτι το εξαίσιο το διαφορετικό
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. ωωωω...κι εγω το ξεχασα!πειραζει να ευχηθώ τώρα?...χιλιοχρονος και γερός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. @ pylaros

    Γαβρίλη εσύ καθώς κι όλοι οι επισκέπτες, ξεχωρίζουν γι' αυτό ακριβώς: το "εξαίσιο" και το "διαφορετικό"!!!

    Για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε! Να στο πω και στη γλώσσα μας: Alla ellos...
    Buenos dìas!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. @ cook,

    Καθόλου δεν πειράζει αγαπητή μου Αναστασία, ένα μεγάλο ευχαριστώ από μένα για τις ευχές σου αλλά...
    Εύχομαι να 'σαι πάντα καλά και να απολαμβάνεις τις ομορφιές της περιοχής σου και όχι μόνο...
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!