«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

11 Αυγ 2008

Η ομορφιά στη λεπτομέρεια...

Σωπαίνω και βυθίζομαι στα πιο βαθιά νερά σου
Στα κύματά σου ορκίζομαι κι έρχομαι πιο κοντά σου

Έδεσε την άγκυρά του στα φτερά των γλάρων...

Η Παναγιά η Γοργόνα του Μυριβήλη

Θα 'ναι παρηγοριά να δω
τα δυο γλυκά ματάκια του να προβάλλουν...

Χρόνια σε βλέπω ν' αγναντεύεις από τούτο
το μπαλκονάκι της ψυχής σου...

Περιμένοντας την ποίηση…
Για να τη συνοδέψει με νότες…
(Λιτό σκηνικό από τη χτεσινή βραδιά ποίησης στον Πύργο «Χρυσώ»)
.
Κι ύστερα λένε πως τα ζώα δεν έχουν μυαλό.
Έχουν και παραέχουν.

... κι η απορία της...

Μηθυθμναίος

20 σχόλια:

  1. Ασφαλώς και η ομορφιά συχνά διαλέγει να κατοικήσει στις λεπτομέρειες. Έτσι γίνονται οι λεπτομέρειες σημαντικές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ, αυτά τα παραθυρια και οι αυλές με τα λουλουδια, οι κληματαριές και ...οι γάτες (ο λόγος λείπει μόνο από τα ζώα)
    Και οι ΓΛΑΡΟΙΙΙΙ
    :-))

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kάθε φωτογραφία και ποιήμα Στράτο
    Μπαίνεις μέσα της και είσαι
    παραθύρι του φωτός ,αύρα,σοκάκι που πάει στον ουρανό,θαλασσόσταλα που χορεύει πάνω από το πάλκο του πελάγους,κογχύλη-της ίριδας αφή.
    Και τι δεν γίνεσαι ; αν θέλεις να γινείς ;

    σπύρος δαρσινός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κάποτε σου είχα πεί ότι μας μεταδίδεις τον έρωτά σου για τον τόπο σου.

    Τώρα σου λέω ότι καταφέρνεις και να τον συντηρείς, τόσο με αυτές τις εικόνες που λειτουργούν σα μαγικό χαλί μεταφέροντάς μας ΕΚΕΙ , όσο και με τα τόσο ποιητικά σου σχόλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ...Παίρνε μου, φίλε Στρατο, παίρνε μου την ό,ση σκέψη μούχει μείνει τον καιρό αυτό.
    Τρυγυρνώ στα καλντερίμια των εντυπώσεων, φορτωμένη αναμνήσεις...
    Πόσο ευεργετικό μα και πόσο οδυνηρό είναι να πνίγεσαι στον ωκεανό των αισθημάτων...
    ΥΓ. Ο Δημήτρης, θα εγχειριστεί την Τετάρτη!!! Άντε πια, μ' εχουν τρελάνει. Εχεις τους χαιρετισμούς του,
    Με αγάπη, και νοσταλγία για την ομορφιά που δεν αγγίζω,
    Υιώτα Στρατή, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ε μετα απο αυτα Στρατο, λεω να παρω το καραβακι και ναρθω προς τα κει. Αδικο θαχω; Εδω θα τα ξαναπουμε πια το Σεπτεμβρη. Φιλια και καλη ανταμωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ φαιδων θεοφιλου,

    Κι εγώ λάτρης του Ωραίου, σε όποια έκφανση και μορφή, προσπαθώ να κάνω αυτές τις λεπτομέρειες πιο… σημαντικές!!!
    Καλημέρα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ φυρδην-μιγδην,

    Έχω κολλήσει, λατρεμένη μου Γλαρένια, μ’ αυτά τα λιτά (πολλές φορές) παράθυρα, πόρτες, αυλές και σοκάκια, που δόξα τω Θεώ, αφθονούν σε τούτο το μέρος! Συμφωνώ με την παρατήρησή σου για τα ζώα αλλά και για τους ΓΛΑΡΟΥΣ εγώ τι να πω… Εσύ έχεις το λόγο και τα… πρωτεία!!!
    Να έχεις μια υπέροχη ημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ σπύρος δαρσινός,

    Αγαπητέ μου φίλε, τα λόγια σου πάντα έχουν την αύρα και τη στόφα τεχνίτη που ξέρει να σμιλεύει και να τεχνουργεί ανάλογα. Είχα καιρό να σε δω από τούτη τη δροσερή αυλίτσα, σε καταλαβαίνω προτιμούσες τον καφέ του πνεύματος. Σε παρακολουθούσα συχνά από μια γωνιά, μιας και το δικό μου ανάστημα δεν μου επιτρέπει να βρίσκομαι σε τέτοιο βήμα. Πάντως απολαμβάνω τις παρεμβάσεις σου. Και χαίρομαι ακόμα που και η παλιά μου φίλη Στέλλα αφήνει κι εκείνη το στίγμα της εκεί. Είστε μια αξιόλογη παρέα!
    Να ‘σαι πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ ανασαιμιά,

    Ο πλούτος των εικόνων που με περιτριγυρίζουν είναι τόσος κι ο Έρωτας το ίδιο και η ανάγκη μου να τα μοιραστώ μαζί με εσάς, τους καλούς φίλους, έντονη, οπότε το αποτέλεσμα το έχουμε εδώ. Χαίρομαι που με επισκέπτεσαι κι αφήνεις τα σημάδια σου με τα τόσο ενθαρρυντικά σου λόγια!
    Να ‘σαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ Υιώτα Στρατή,

    Πώς να σ’ ευχαριστήσω, με τι λόγια, αφού μέσα σ’ αυτό το οδυνηρό σου «περίμενε» έχεις τη δύναμη και την αγάπη να αφιερώνεις το λιγοστό σου χρόνο σε μας. Αλλά είναι και βάλσαμο αφού, όπως λες, σου παίρνει τη σκέψη και σε ταξιδεύει κι αυτό μπορεί να κάνει τις στιγμές σου, τις στιγμές της αγωνίας, πιο γλυκές.
    Οι ευχές μου: όλα να έχουν επιτυχία. Τους χαιρετισμούς και την αγάπη μου στο Δημήτρη. Περαστικά.
    Και σε σένα: ΥΠΟΜΟΝΗ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ δεσποιναριον,

    Θα είναι απ’ τις μεγαλύτερες χαρές μου αν το καταφέρεις και διόλου άδικο σε πληροφορώ! Εγώ θα περιμένω να διακρίνω το μαντήλι σου να το κουνάς απ’ το κατάστρωμα.

    Προχτές στη συναυλία του Θαλασσινού σε είχα στο μυαλό μου. Φυσικά λόγω Χίου!!!
    Καλές διακοπές!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Στράτο,προσπαθούσα κι'αλλες φορές να μπω στην "δροσερή αυλή σου" αλλα δεν μου ανοιγε την πόρτα το κοπιούτερ μου,ευτυχώς που χθές πέρασε από κει ο Φαίδωνας και μου άνοιξε.Και πράγματι δροσίστηκα.
    Γιατί δεν δροσίζεσαι μόνο όταν κοιτάζεις μιά όμορφη φωτογραφία αλλα και με τα επιφωνήματά σου όταν μπαίνεις μέσα της.Όσο γιά την "γωνιά" που μας κοιτάζεις στο "καφενείο "του Φαίδωνα ,σου λέω φίλε ότι είναι όμορφη και στο ίδιο επιπεδο με τα τραπέζια του καφενείου μας,καμιά φορά ειναι πιό στολισμένη στις "λεπτομέρειες"που αναδεικνύουν την ομορφιά.Γιά μένα ο συγριτικός βαθμός του όμορφου είναι αυτός που μπορείς να βγάλεις εσύ από μέσα του.
    σπύρος δαρσινός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ σπύρος δαρσινός,

    Αγαπητέ μου φίλε,
    Ζήτησες, λοιπόν χέρι βοηθείας για να μπορέσεις να μπεις εδώ... Τι παράξενο... Κι ο καλός φίλος σού άνοιξε... Τι παράξενο... Πόσο τον ευχαριστώ!
    Το σχόλιό σου τούτο λίγο μπερδεμένο μου φαίνεται και συμπάθαμε που στο λέω. Αλλά συνέβησαν τούτες τις μέρες τόσα, μα τόσα παράξενα που με κάνουν να επιφυλάσσομαι. Έχω χάσει πάσα ιδέα για μερικούς "ανθρώπους" αλλά άσε ας μη στα λέω, ίσως δεν αξίζει τον κόπο. Βλέπεις μερικές φορές ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αγαπάει όμως και τον νοικοκύρη… Δεν φταις εσύ, αλλά άμα ανοίξω το στόμα μου, θα φρίξουν πολλοί.
    Συμπάθαμε που ξέφυγα, δεν φταις επαναλαμβάνω, αλλά να, καμιά φορά η τεχνολογία και ο κακός χειρισμός της σου βγάζουν κάτι τρελλά που δεν πιστεύεις στα μάτια σου.
    Χίλια συγγνώμη... Σπύρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά και τούτες οι λεπτομέρειες όμορφα διαφέρουν...!

    Δροσερή η γειτονιά σου Μηθυμναίε και σ' ευχαριστώ που με καλοδέχτηκες!

    Να είσαι καλά...:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ..."αλλά η θάλασσα σας ακολούθησε και έχετε ακόμη μαζί σας το τραγούδι της"..

    Querido amigo!
    Te echo de menos!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ το τέρας της «αμάθειας»,

    Ελπίζω πάντα να έχω τη δυνατότητα να σας χαρίζω τη δροσιά που χρειάζεται έτσι ώστε τούτη η ταπεινή, δροσερή γειτονιά να είναι το στέκι σας και να μου αφήνετε κι εμένα την αγάπη σας! Όλοι είναι καλοδεχούμενοι εδώ, αρκεί να λατρεύουν την ομορφιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ mareld,

    Μάρελντ αγαπημένη,
    Μου έλειψες! Δεν φαντάζεσαι πόσο! Ελπίζω να γεύτηκες τις διακοπές σου. Από τη Ντάνα έμαθα ότι βρέθηκες στο Ζάντε κι έμεινε ενθουσιασμένη που σε γνώρισε. Πως μπορούσε να ήταν διαφορετικά. Τη ζηλεύω… Στους Τσιγγάνους της Ανδαλουσίας πήγες; Θέλω νέα σου και εντυπώσεις!!! Θα περιμένω…

    Si tu supieras como me hicistes falta tu!
    Un caluroso abrazo de bienvenida!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μυθημναιε μου Χρονια πολλα για την Μεγαλη Γιορτη της Παναγιας και ενα μεγαλο φιλι για την αναρτηση σου!

    καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ faraona,

    Φαραονάκι, Χρόνια Πολλά και σε σένα! Σήμερα το πήρα χαμπάρι το σχόλιό σου.
    Σ' ευχαριστώ!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!