«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

23 Απρ 2007

Εικόνες και στίχοι (σειρά τρίτη)

«Τώρα που οι στέγες των σπιτιών των ανθρώπων είναι τόσο κοντά, οι καρδιές τους ειναι τόσο μακριά...».
Αντώνης Σαμαράκης

«Αρκεί μικρό το φύλλωμα, πλήθος καρπούς να δέσει…».


Μήτσος Τσιάμης
«Αυτόκλητος επισκέπτης του βυθού της θάλασσας.
Τα υδρόβια φυτά που απλώνονται με ρυθμό απεραντοσύνης…
δανείζουν την αντανάκλασή των χρωμάτων τους στη φυσική και τους νόμους της».

Φαίδων Θεοφίλου

«Ωραία που ’ναι η άνοιξη πνιγμένη στη δροσιά της αχ και να ’ταν όλη η ζωή ίδια στην ομορφιά της».
Σπύρος Δαρσινός

«Βάδισα δρόμους γνώριμους που δεν θα λησμονήσω, άλλους καιρούς να θυμηθώ που με γυρίζουν πίσω».
Μήτσος Τσιάμης

2 σχόλια:

  1. Έτσι είναι. Οι στίχοι και οι εικόνες σου, αποθέτουν τη δροσιά τους στη ψυχή κα το πνεύμα του αναγνώστη.
    Φαίδων Θεοφίλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οταν βαπτίζεσαι στο βασίλειο του Ποσειδώνα, όταν σε μυρώνουν με την αρμύρα της θάλασσας, όταν αρνείσαι να μάθεις το τέλος σου, αυτό που διαγράφεται στο μαγικό καθρέφτη, τότε αφήνεις τον εαυτό σου ελεύθερο στην τύχη του πεπρωμένου.

    Γαβριήλ Παναγιωσούλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!