«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

27 Φεβ 2007

Το λιτό και απέριττο...

Πόση γαλήνη θα νιώθει ο νοικοκύρης αυτού του χαμόσπιτου όταν, κάθε μέρα, ανοίγοντας τα μάτια του θα αντικρίζει τούτο το πανέμορφο δέντρο, που ονομάζεται Bucare. Η φυλλωσιά του γεννιέται πράσινη για να πάρει στη συνέχεια τούτο το πορτοκαλί, προς το κόκκινο, χρώμα που το κάνει ξεχωριστό. Το αντικρίζεις και εκτονώνεσαι από κάθε είδους πλέγματα και φραγμούς. Άλλη μια επιβεβαίωση πως η ομορφιά στη φύση βρίσκεται στο λιτό και απέριττο.


* Είναι από την περιοχή: Agua Salobre, Morrocoy στη Venezuela

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!