«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

26 Νοε 2006

«‘‘Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΙΑ’’… ΑΝΤΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ »

(Υστερόγραφα… της διακήρυξης)


«Ποιοι είπατε πως είσαστε»; Ρώτησαν κάποτε από Μυτιλήνη μεριά, σε μια ανάλογη περίπτωση, τους εξ Αθηνών διαμαρτυρόμενους επώνυμους του πνεύματος και της τέχνης. Και ο ΗμεροΛόγος του ΕΜΠΡΟΣ στην «απορία του» υποθέτει: «Ίσως τότε κάποιοι να μιλήσουν για ποντίκια που βρυχώνται αλλά… Κάλιο ποντίκια, παρά κατσαρίδες. Στριμωγμένες στη γωνιά και υποψήφιες να τις πατήσει ένας με μυτερό παπούτσι». Ταπεινά δηλώνω: Δεν είσαι μόνος αγαπητέ ΗμεροΛόγε…

Από τους 30 που υπέγραψαν το κείμενο οι 8 είναι εκδότες! Αν κάτι σας λέει αυτό…
Παραθέτω και δύο σχόλια:
* «Έχασε, διαβάζω, τα ασφαλιστικά μέτρα κατά της κυκλοφορίας του βιβλίου «Αγαπητέ μου Teriade» (επιστολές του Οδυσσέα Ελύτη προς τον Στρατή Τεριάντ) και της παρουσίασής του στη Μυτιλήνη (κλείνοντας δέκα χρόνια από τον θάνατό του) η Ιουλίτα Ηλιοπούλου, κληρονόμος των πνευματικών δικαιωμάτων του ποιητή. Βαριές κληρονομιές αυτές -το έχουμε δει και στο παρελθόν- τόσο περισσότερο όσο το όνομα του διαθέτη είναι μεγαλύτερο, οπότε ο διαχειριστής κινδυνεύει κάποιες φορές να φανεί ή να αποδειχτεί μικρός... Η δήλωση 30 ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης κατά της δημοσίευσης αυτών των επιστολών φαίνεται ότι βάζει τα πράγματα στη θέση τους εδώ».
Η Όλγα Μπακομάρου (Ελευθεροτυπία 25/11/2006)

* «Σε ποιον ανήκει μια επιστολή; Στον αποστολέα ή στον αποδέκτη; Επ' αυτού φαίνεται τελικά, θα αποφανθεί η Δικαιοσύνη, έπειτα από την αντίδραση της κληρονόμου του Οδυσσέα Ελύτη, Ιουλίτας Ηλιοπούλου, στην έκδοση, από τη Νομαρχία Μυτιλήνης, βιβλίου με επιστολές του ποιητή στον Στρατή Τεριάντ. Είναι γνωστό ότι ο ποιητής ήταν αντίθετος για οτιδήποτε δικό του έβγαινε χωρίς την άδειά του. Μια δικαστική απόφαση θα δημιουργήσει ασφαλώς προηγούμενο για ανάλογες περιπτώσεις, οι οποίες πάντως στερούν τη δυνατότητα σε όσους επιθυμούν να πληροφορηθούν περισσότερα για τη ζωή και τις σκέψεις αυτών που θαυμάζουν. Το πνευματικό δικαίωμα, ως γνωστόν, διαρκεί, σύμφωνα με την υπάρχουσα νομοθεσία, 70 χρόνια από την εκδημία τους».
Ο Δημήτρης Γκιώνης (Ελευθεροτυπία 25/11/2006)

Mithymnaios

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!