«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

18 Νοε 2018

12 χρόνια!


12 χρόνια!   Να που φτάσαμε λοιπόν, ναι   12 χρόνια
Κι αυτό δε σημαίνει «κλείνω χρόνια» μονάχα…
Είναι κι άλλα που… μπερδεύονται γλυκά μεταξύ ημών και των άλλων.


«Άνθρωποι μόνοι με τόσους μαζί…»
Μαζί κάποτε ορίζαμε το κάδρο μας, τι χώραγε, τι περίσσευε…
Περνάει ο καιρός άτονος και άδειος…
Ξεθώριασαν οι εικόνες μας ανάμεσα στη φθορά και στην αφθαρσία…
Ο χρόνος άπληστος. Οι ώρες άγρυπνες. Η στιγμή φευγαλέα.
Οι σκέψεις προσωπικές. Οι λογισμοί πληγωμένοι.
Η πραγματικότητα μονότονη. Η ρουτίνα καθημερινή.

Η πλήξη υποτροπιάζουσα. Η εποχή ακατανόητη. 
Το παρελθόν διδακτικό. Το μέλλον άγνωστο.
Η λαχτάρα βουβή. Η αγωνία ανώφελη. Η δοσοληψία τυπική.
Η μελαγχολία πικρή. Η καρδιά ευαίσθητη. Τα αισθήματα αγνά.
Η αφοσίωση παθιασμένη. Οι εμμονές σταθερές.
Η παρουσία απούσα. Η απουσία παρούσα. 
Το βιβλίο κλειστό. Το λεύκωμα συμπληρωμένο.
Οι χορδές τεντωμένες. Το δοξάρι φθαρμένο.

Και... οι καλεσμένοι αργούν!
Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης!


10 σχόλια:

  1. Μπορεί τα φθαρτά του κόσμου να είναι σε τελευταία ανάλυση μάταια, αλλά η κάθε στιγμή του χρόνου, το κάθε "αχνάρι" που αφήνουμε πάνω της, έχει αντίκρυσμα, θετικό ή αρνητικό, στην αιωνιότητα. Και αγγίζει, θετικά ή αρνητικά, τους περαστικούς που το βλέπουν.
    Μέχρι τώρα μόνο θετικά αποκόμισα από τα εδώ περάσματα, Στράτο. Καλή συνέχεια, για πολλά χρόνια ακόμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θέλω να ελπίζω αγαπητέ μου φίλε ότι το ελάχιστο που πρόσφερα μέσα στα δώδεκα χρόνια παρουσίας μου εδώ, τα θετικά να ήταν περισσότερα από τα αρνητικά. Χαίρομαι που εσύ αποκόμισες μόνο τα πρώτα.
      Προσωπικά νιώθω κι εγώ πολύ καλά που στο πέρασμα αυτό μπόρεσα να γνωρίσω ανθρώπους που μου χάρισαν την αγάπη και την εκτίμησή τους.

      Χίλια ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  2. Πολλά χρόνια πραγματικά ! μια μεγάλη παρουσία. Να σου ευχηθώ το καλύτερο και πάντα όμορφη ανάλογη συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, Γιάννη.
      Με εγκάρδιους χαιρετισμούς!

      Διαγραφή
  3. Μέσα στα 12 χρόνια Στράτο μου χωρούν τα πάντα !! Κάποια αποτυπώματα ίσως μένουν που δηλώνουν την παρουσία μας σε τούτο τον άυλο κόσμο !! Και ας είναι οι μάσκες πολλές πάντα θα υπάρχει μια η πιο πολλές αμακιγιάριστες μορφές !!
    Την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ’ αυτή την πορεία των 12 χρόνων προσωπικά, Νικόλ μου, αισθάνομαι ευλογημένος γιατί επενδύσαμε και αποθέσαμε τα όποια αποτυπώματα με τα οποία, όπως πολύ σωστά το λες, δηλώσαμε μια παρουσία στα μέτρα και στη μπόρεσή του ο καθένας.
      Ευχαριστώ που κι εσείς με αποθέσατε στη Χαναάν της ύπαρξης σας και με αποδεχτήκατε με τις θαλασσοταραχές μου και με τη νηνεμία μου.

      Να ‘σαι καλά!

      Διαγραφή
  4. ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στο ιστολόγιό σου αγαπητέ μου Στράτο!
    Καλή συνέχεια!
    Ο Νοέμβριος , πάντα σου είναι ένας δύσκολος μήνας! Αλλά και αυτός θα περάσει!
    Να είσαι καλά, καλή συνέχεια!
    Με εκτίμηση, πάντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ, Βαρβάρα μου, οι ευχές και τα όμορφα αγγίγματα, όπως επίσης και η εκτίμηση, δίνουν, αναμφισβήτητα μεγάλη χαρά κι ας είναι για κάποιο πόνημα.
      Να είσαι καλά και να ξέρεις η εκτίμηση είναι αμοιβαία!
      Και πάλι σ’ ευχαριστώ!

      Υ.Γ. Ελπίζω και εύχομαι ο στόχος σου να πραγματοποιηθεί

      Διαγραφή
  5. Καλημέρα μακρινέ μου ξάδερφε!!
    Χρόνια πολλά, καλά και blogισμένα :)
    Ε, δεν πήγε κι άσχημα μέχρι τώρα...
    Εδώ που τα ...γράφουμε, βρεθήκαμε και συγγενείς!!! Λίγο δεν το λες ;)
    Κιπ μπλόγκινγκ Στράτο, που λένε και στα νησιά μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και βέβαια δεν το λες και λίγο. Συγγένεια προέκυψε.
      Σιγά-σιγά και σταθερά.

      Σ’ ευχαριστώ φίλε και να ‘σαι πάντα καλά!

      Διαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!