«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

10 Νοε 2013

Σας τη χρωστούσα…

Νοιώθω και θεωρώ πως σωστό είναι να δώσω, με λίγες λέξεις, μια εξήγηση 
για την απουσία μου από τούτη την προσωπική γωνιά μου.
 Κι ο λόγος δεν είναι άλλος από κάποια μικροπροβλήματα που μ’ έχουν ζώσει… 

Ζητώ συγγνώμη από τους φίλους και επισκέπτες 
με την υπόσχεση πως σύντομα θα επανέλθω. 

Να είστε όλοι καλά!


6 σχόλια:

  1. Καλημέρα φίλε μου.
    Στ΄αλήθεια αισθητή η απουσία σου.
    Εύχομαι να είναι όλα καλά.
    Και πάντα εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα φίλε μου Στράτο,
    Το πληκτρολόγιο του υπολογιστή είναι ένα μέσων να επικοινονουμε με την παγκοσμιότητα, με φίλους και γνωστούς, πάντοτε έχοντας την ευαισθησία του savoir-faire, όμως πρέπει ο νους και σώμα του γράφοντως να είναι σε excelente κατάσταση, ο οποίος είναι και η κύρια η πηγή των κειμένων, άρθρων. ή οτιδήποτε άλλο.
    Φίλε μου Καλώς ήλθες, παντα είσαι Welcome, Bienvenido,
    Σου εύχομαι υγεία και χαρά,
    Saludos,
    Un abrazo
    Gabriel

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εύχομαι μέσα απ την ψυχή μου, η μέρα που θα ξημερώσει σε λίγες ώρες, να πάρει μακρυά όλα τα σύννεφα και να είναι για σένα Στράτο μια βδομάδα χωρίς προβλήματα έστω και "μικρά"...
    Όλα καλά ξάδερφε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εύχομαι σύντομα να είσαι κοντά μας απαλλαγμένος από τα μικροπροβλήματα που σε απασχολούν.
    Καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. δεν έχουμε να πάμε πουθενά, σε περιμένουμε!!!μακάρι να είναι όλα καλά και να γυρίσεις γρήγορα! Μήπως παραφόρτωσες τον σκληρό δίσκο το καλοκαίρι σου και...δεν άντεξε; Καλή ΚΥΡΙΑΚΗ! και μη ξεχνας:ΚΥΡΙΑΚΗ, κοντή γιορτή, έλεγαν οι γονείς μας...με το καλό να γυρίσεις.Όσο φορτωμένο κι αν είναι το πρόγραμμα του καθενός, η κάθε απουσία, γίνεται αισθητή, είτε το δηλώνουμε είτε όχι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ντένη, Γαβριήλ, Γιώργη, Νικόλ, Βαρβάρα, ζητώ συγγνώμη που δεν απάντησα εγκαίρως στα σχόλιά σας και να σας ευχαριστήσω για τα ζεστά σας λόγια.
    Ανέκαθεν το θεωρούσα αγένεια να σε επισκέπτονται οι φίλοι και να τους αγνοείς... Δεν το κάνω ποτέ. Πιστέψτε με, κάποια προβληματάκια, όπως έγραψα, με κράτησαν για λίγο μακριά, αλλά να που επέστρεψα...
    Υποθέτω πως θα είδατε τα κεράσματα (γλυκό του κουταλιού, καφέ και κουλουράκια...) που ήταν πάντα στο δίσκο, για σας.

    Θέλω σήμερα που γιορτάζω τα εφτά χρόνια ύπαρξης του blog μου, να σας ευχαριστήσω θερμά!

    Να είστε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!