«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

27 Αυγ 2012

Αστραφτερές ελβιέλες της Όλγας Σταυρίδου-Δεληγιάννη



Ξεφυλλίζοντας το εξαιρετικό βιβλίο της κυρίας Όλγας Σταυρίδου-Δεληγιάννη «Αστραφτερές ελβιέλες», γεμίζει ξανά η ψυχή μου με ευωδιές και γλύκα όπως την πρώτη φορά που το διάβασα. Νοσταλγικοί ψίθυροι όλες οι σημειώσεις, οι υπογραμμίσεις, τα δυσδιάκριτα πλέον βέλη και αστεράκια που ως συνήθως αφήνω στις σελίδες των βιβλίων που με εντυπωσιάζουν. Ομολογώ πως, πολλά από τα στοιχεία της γραφής της -όσα μιλούν κατευθείαν στην ψυχή μου- γίνονται μοτίβο έμπνευσης κι αφορμή γραφής. Τα «δανείζομαι», και ύστερα από «έντεχνες παραποιήσεις» τα διαμορφώνω στα μέτρα μου και φτιάχνω το αγαπημένο  μου «σκονάκι»… για τα δικά μου γραφτά.


Η Όλγα Σταυρίδου-Δεληγιάννη γεννήθηκε και έζησε τα παιδικά και νεανικά της χρόνια σ' ένα όμορφο νησί του Αιγαίου, τη Λέσβο, όπου άνθρωποι απλοί, συνηθισμένοι, λαϊκοί, γράφουν λογοτεχνία, ποίηση, μουσική, ανεβάζουν θεατρικά έργα, ζωγραφίζουν. Έτσι απλά και φυσικά όπως αναπνέουν...
Σπούδασε Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης πετυχαίνοντάς το στην καλύτερή του ώρα... Την εποχή του Ανδρόνικου, του Κακριδή, του Τσομπανάκη, του Σακελλαρίου, του Κριαρά, του Πολίτη, του Μαρωνίτη και τόσων άλλων μεγάλων...
Εργάστηκε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία πραγματώνοντας τ' Όνειρό της. Έγραψε άρθρα σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά, εξέδωσε οδηγούς ευρωπαϊκών πόλεων. Ταξίδεψε πολύ...
Και έζησε σαν όλους της γενιάς της -αυτής του '60- σε μια ατμόσφαιρα μαγική...


Μέσα στο σκοτάδι, τρέμοντας σύγκορμοι λέμε «Σ' αγαπώ», σ' ένα πολυπαιγμένο έργο, που λες και παίζουμε εμείς για πρώτη φορά.
Γι' αυτό το «Σ' αγαπώ» ξεπουλάς τα όσια και τα ιερά σου: ιδέες, όνειρα, οράματα. Κι ως ένα σημείο, το κάνεις μ' ευχαρίστηση πιστεύοντας ότι η Αγάπη είναι πάνω απ' όλα...
Όλοι οι έρωτες δεν αφήνουν γλυκιά γεύση. Οι πολλοί αφήνουν πικρή. Σαν τη μαύρη πικρή σοκολάτα...
Σηκώνουμε ψηλά το κεφάλι -όπως στις παρελάσεις-, τινάζουμε πίσω τα μαλλιά μαζί με τις αμφιβολίες και τους φόβους μας. Ζωή, μη φεύγεις, περίμενέ μας!
Φορώντας ελβιέλες, τα Νιάτα φτιαγμένα απ' το ίδιο υλικό με τους Θεούς ρίχνονται στο Μέλλον με βήματα φτερωτά, χαρούμενα, αστραφτερά...
«Ένας για όλους και όλοι για έναν!» Έτσι δε λέγαμε; Η Δήμητρα, η Αφρούλα, η Νέλλη, εγώ αλλά κι ο Μιχαλάκης κι ο Ντορής κι ο Δημήτρης κι ο Σταμάτης θα προχωρούσαμε αναλλοίωτοι μέσα στο χρόνο...
Κάποια στιγμή μαγική, θ' ανεβαίναμε όλοι μαζί στον ουρανό χαμογελώντας ευτυχισμένοι με τ' άσπρα ρούχα των επιδείξεων, κρατημένοι σφιχτά απ' το χέρι σ' έναν κύκλο σαν αυτόν των χωρών μας στην αυλή του σχολείου.
Στα πιο όμορφά μας χρόνια, έπρεπε να κάνουμε όλα τα σπουδαία μαζί: να γνωρίσουμε τη ζωή, να βάλουμε τις βάσεις για το μέλλον, να ερωτευτούμε. Κι όλα αυτά στα τυφλά. Σαν τους μαθητευόμενους μάγους, λοιπόν, κάναμε λάθη πολλά. Που έκριναν την υπόλοιπη ζωή μας...

Μηθυμναίος

12 σχόλια:

  1. Ψάχνω γιά τέτοιες προτάσεις/συστάσεις. Μπήκε ήδη στη λίστα μου. Σ'ευχαριστώ Μηθυμναίε! Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ Mary-Ginger,

    Καταπληκτικό βιβλίο, θα με θυμηθείς και είμαι σίγουρος πως δεν θα μετανιώσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα μακρινέ μου ξάδερφε!!!!
    Είναι η πρώτη ανάρτηση που διαβάζω μετά την πολύ πολύ πρόσφατη επιστροφή μου από τις διακοπές.
    Πέρα από τα σπουδαία εισαγωγικά και την πρόταση, θεωρώ ότι τα λόγια που παραθέτεις στο μικρό απόσπασμα, είναι το πιο όμορφο καλωσόρισμα που θα μπορούσα να βρω.
    Να είσαι καλά
    Θα το ψάξω άμεσα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μου εδωσες ιδεα .. και όπου ναναι τελειωνω αυτό που διαβάζω! Το έχεις? Θα μου το δανεισεις?
    Υπάρχει μια πρόσκληση για σενα ..δίπλα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ gvarvakis,

    Μακρινέ κι αγαπημένε μου ξάδερφε!
    Μου δίνεις μεγάλη χαρά αφού επιστρέφοντας από τις διακοπές σου –υποθέτω στο νησί σου- το πρώτο που έκανες ήταν να μ’ επισκεφτείς και να διαβάσεις για το βιβλίο της κυρίας Σταυρίδου-Δεληγιάννη.
    Τι πιο όμορφο «καλωσόρισμα»!
    Είμαι σίγουρος πως όταν διαβάσεις το βιβλίο θα δεις μέσα του εικόνες που σίγουρα τις έζησες…

    Σ’ ευχαριστώ, Γιώργη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ Λιακαδα,

    Το διαβάζει η κόρη μου, τώρα. Αλλά μπορείς να το βρεις…
    Πριν σχολιάσεις εδώ είχα διαβάσει και δει την πρόσκληση. Πολύ σ’ ευχαριστώ αλλά δεν παίζω. Δεν το έχω κάνει ποτέ.
    Άλλωστε το καλοκαίρι μου ήταν άδειο! Εκτός από κάτι γλυκό κι ωραίο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Επέστρεψα από τις διακοπές,
    όχι δεν έχω διαβάσει το βιβλίο αλλά η λέξη Ελβιέλα μου θύμισε μια ηλικία αθωότητος τότε που εθεωρούτο επιτυχημένος, μοντέρνος όποιος μπορούσε ν' αγοράσει ένα ζευγάρι Ελβιέλες, εποχή δεκαετία του 50

    Νάσαι καλά φίλε

    χαιρετώ

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ pylaros,

    Επέστρεψες φίλε και γρήγορα μπήκες στη ρουτίνα. Ναι, έχεις δίκιο, "ελβιέλες" ήταν τα πάνινα παπούτσια του καλοκαιριού που τα φορούσαμε και στις γυμναστικές επιδείξεις... Τι χρόνια... Βέβαια, Ελβιέλα ήταν η μάρκα, όμως επικράτησε και σαν είδος παπουτσιού.
    Τώρα το βιβλίο είναι εξαιρετικό. Δεν είναι καινούργιο, είχα ξαναγράψει στο Εμπρός, μάλλον το φθινόπωρο του 2008, στην πρώτη ανάγνωση. Και τώρα ξεφυλλίζοντάς το μου ξύπνησε αναμνήσεις.

    Λοιπόν τώρα θα τα ξαναλέμε παρ' όλη την απόσταση.
    Σε χαιρετώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλησπέρα φίλε μου και καλό σου μήνα.
    Τα στοιχεία που δίνεις, ο τρόπος που τα δίνεις αλλά και η γραφή της παρουσίασης μαρτυράει ένα καλό βιβλίο. θα προσπαθήσω να το βρω.
    Όσο για τις ελβιέλες τι να σου πω; Παιδάκι δεν τις χάρηκα λόγω ανέχειας. Κάτι χειροποίητα από λάστιχα αυτοκινήτων φορούσαμε. Πάντως τώρα εδώ στας Αμερικάς χόρτασα τα τύπου ελβιέλα.
    Από χτες είμαι και στα Εφτάνησα.
    Νάσαι καλά φίλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Dennis Kontarinis,

    Καλώς τον! Καλή σου μέρα και Καλό μήνα!
    Το βιβλίο είναι εξαιρετικό, ξεφυλλίζοντάς το λοιπόν όπως γράφω, έγινε αιτία, αφορμή και... θέμα για το χρονογράφημα της Τρίτης στο Εμπρός που θα σου στείλω.

    Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Υστερα απο αρκετη απουσια καλοκαιριου περνώ απο τους φιλους να μαθω νεα τους και να ευχηθω για το νεο μηνα.Μακάρι αυτός ο μήνας να είναι όμορφος , γεμάτος με τύχη και πολλά χαμόγελα γιατί χρειαζόμαστε κάθε σταγόνα θετικής ενέργειας!Καλό μας μήνα λοιπόν με υγεια πανω απ όλα και καλο φθινοπωρο!!!Πολυ καλη η προταση σου και σιγουρα αξιζει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS,

    Πόσο σ’ ευχαριστώ και για το πέρασμα και για τις καλόδεχτες ευχές σου! Είθε, φίλε να τη βγάλουμε και φέτος γεροί και δυνατοί για να τα λέμε, έστω και μέσα από το bloggin.

    Δίχως αμφιβολία η πρόταση αξίζει, διάβασέ το και θα με θυμηθείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!