«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

16 Φεβ 2009

«προς τέρψιν» και με τη βούλα του υπουργείου…


Το 1930, το ραδιόφωνο έχει πλέον εισέλθει στην Ελλάδα. Ο κόσμος έχει ενθουσιαστεί και περνά πλέον πολλές ώρες συντροφιά με το ράδιο. Οι εφημερίδες εγκαινιάζουν καθημερινές στήλες με τα προγράμματά του.
Παρότι το ραδιόφωνο είναι ενημέρωση, είναι συντροφιά, είναι ιδέες, χρειαζόταν ειδική άδεια από το Υπουργείο Συγκοινωνίας τότε και «προς τέρψιν»!!!

Φωτοτυπία της υπουργικής άδειας

Μηθυμναίος

12 σχόλια:

  1. Ποδαρικό και ον λάιν, φίλε μου;
    Και άνθρωποι μονάχοι;
    Και ράδιο του 40;
    Από καλό μου δεν σερφάρω, Στράτο μου; Να ήξερες τι μου θύμισες!
    Σε κρατάω!
    Φιλιά!
    Καπνός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν διάβασα καλά Στράτο στο χαρτί, η άδεια, λέει, ειναι προσωρινή. Δηλ. προσωρινή και η τέρψις. Τι παραλογισμός! Μήπως πλήρωναν για ανανέωση και ήταν ένας τρόπος κι αυτός για να μαζεύουν χρήματα;
    Το Ράδιο την εποχή εκείνη, ήταν μάλλον σαν είδος πολυτελείας. Γιατί το 1938 πρωτοεμφανίστηκε στον σταθμό της Ραδιοφωνίας του Ζαππείου, αν δεν κάνω λάθος.
    Πολύ ενδιαφέρον, όπως και νάχει.
    Καλό βράδυ,
    Βάνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ...να χαρώ τις φίλες μας!!!!
    Είδες, Στράτο μου,
    πόσο σ' αγαπούν τα κορίτσια!
    Διάβασα κι εγώ την άδεια του Υπ. Συγκ/ών!!! ΠΡΟΣ ΤΕΡΨΙΝ!!!
    Ξέρεις, στον περιορισμένο τόπο που ζούσα, το ράδιο ήταν πολυτέλεια!
    Όμως, μόνο το σταθμό ενόπλων δυνάμεων μας άφηνε ο πατέρας ν' ακούμε.
    Όλα τ' άλλα είχαν... αμαρτωλά τραγούδια κι επικινδυνες ειδήσεις!!!
    (κι ο Δημήτρης κάπου έχει ένα, μαζί με άλλα παλαιά που είναι ο θυσαυρός του...
    Α! αύριο θα του το πω, διότι απόψε είναι ικανός να πάει να ψάχνει στην αποθήκη του... και να ξενυχτίσουμε.)
    Για να μη σας κουράζω
    Κυκλαμινό μου, Βάνα μου και Στράτο μας, σας αφήνω και θα τα πούμε αύριο...
    Χαιρετισμούς,
    Με αγάπη, Γιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μα όλα τα παράλογα τελικά, εδώ; Σ' εμάς;;;

    ΕΛΕΟΟΟΟΣ!

    :)

    Φιλιά καλέ μας Στράτο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ο ήχος...και ο μύθος...
    Σιγομουρμουρίσματα στο αυτί από τα κύματα του ραδιοφώνου γεμίζουν το μυαλό με λογιών λογιών εικόνες.Ένα ραδιοφωνάκι η καλύτερη παρεούλα σε όλες τις στιγμές. Ιδιαίτερα τις μοναχικές.
    Ευλαβικά φροντίζω ένα κομμάτι συλλεκτικό -που κρατά από τα τέλη της δεκαετίας του ΄40 δώρο του Αι Βασίλη στη μητέρα μου-που στέκει στολισμένο πάνω σ΄΄ενα μπαούλο στη γωνιά του σαλονιού.
    Για μένα το ραδιόφωνο είναι κομμάτι ζωής,ανεξάντλητη κατάσταση, είναι έρωτας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Με αναστεναγμό εκ βάθους καρδίας σου λέω:...

    Πόσο πίσω με πήγες Στράτο μου....

    Αυτό το ραδιόφωνο
    κάτι μου θυμίζει...
    κάτι μου θυμίζει.....

    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Στράτο τι μου θύμησες, ένα ραδιόφωνο σαν και αυτό της εικόνας, ήμουνα στη Γερμανία 1957, είχε βγει ένα ραδιόφωνο της μόδας Philips - PHILETA το πήρα από εκεί και το τέλος του ήταν στο τροπικο κλίμα της Γουατεμάλας, το είχαν τα παιδιά μου κι έπαιζαν.
    Λοιπόν φίλε εδώ ο καλλίτερός μου φίλος είναι το ραδιόφωνο, θα μου πεις γιατί αφού υπάρχουν τηλεοράσεις υπολογιστες κλπ...
    Είναι το μόνο που με νανουρίζει πριν κοιμηθώ κλείνω τα μάτια μου κι ακούω, ή μουσική ή talk-show ερωτοαπαντήσεις και είναι το μόνο που απολαμβάνεις με τα μάτια κλειστά.
    Όλα τα υπόλοιπα πρεπει να είσαι ανοιχτομάτης.
    Χαιρετώ

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χα.....Στράτο μου, από ένα παρόμοιο άκουγα τη Θεία Λένα τα πρωϊνά "Καλημέρα σας παιδάκια"

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Και από την άδεια τέρψης τότε, φτάσαμε σήμερα στο ίντερνετ. Δεν είναι και άσχημα, δίνεται μια επίφαση και μια ψευδαίσθηση ελευθερίας.
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εξαιρετικό εύρημα ξάδερφε Στράτο η Άδεια που ξετρύπωσες. Εξαιρετική και η εικόνα αυτού του ραδιοφώνου. Ένα παρόμοιο είχε (μπορεί να το έχει ακόμα) ο θείος μου στη Σάμο και το ζήλευα πιτσιρικάς για τις λυχνίες του. Το δικό μας ήταν γιαπωνέζικο panasonic. Είχαμε προχωρήσει στην εξέλιξη του transistor. Ακούγαμε τις διαφημιστικές εκπομπές των δισκογραφικών εταιριών τα πρωινά της Κυριακής και τους αγώνες ποδοσφαίρου το απόγευμα. Το φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης. Το καπάκι επάνω άνοιγε και έπαιζε 45άρια δισκάκια. Α ρε Στράτο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. αν ειναι δυνατον!!ποσο εχει τρεξει απο τοτε ο κοσμος...εξελιχθηκε μα δεν καλυτερεψε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλοί μου φίλοι σας ευχαριστώ για τα σχόλιά σας, κάποια στιγμή θα σας απαντήσω.
    Ευχαριστώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!