«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

1 Μαρ 2012

Παρήγορη ελπίδα…

Ο κορυφαίος έλληνας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης έγραψε:

«Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα,
στο τέλος θα δεις να σου απομένουν
μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι.

Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις»…


Γι’ αυτό μη σκοτίζεστε…
Αν έχουμε, που το εύχομαι και το ελπίζω, την τύχη να απομείνουν
αυτά τα τρία απλά πράγματα… τότε θα την ξαναφτιάξουμε την Ελλάδα.
Καλύτερη!
Μηθυμναίος

16 σχόλια:

  1. Καλημέρα Στράτο και καλό μήνα.
    Ο πολιτισμός μας θα μας σώσει.Αυτή είναι η περιουσία μας και η δύναμη μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ ΓΙΑΝΝΑ,

    Καλημέρα Γιάννα, καλό μήνα και ανοιξιάτικο να έχουμε!

    Τον πολιτισμό είχαμε, έχουμε και ελπίζω να συνεχίσουμε να έχουμε για να μας βγάζει από τα δύσκολα. Άλλωστε στις πλάτες του κρατιόμασταν πάντα…

    Να ‘σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μια εποχή όπου τ' αμπέλια είχαν "ξεκουρβουλιατή" δηλαδή είχαν ξεραθεί από την έλειψη θειαφιού, εποχή πολέμου, παρέμειναν οι Ελιές, αυτέ οι οποίες με την καλιέργειά τους και την παραγωγή λαδιού έσωσαν ζωές. Μετά ήρθαν τα καράβια, μόλις άνοιξε η Ελλάδα 1944 και μετά, παρέλαβε τότε από την Αμερικανική κυβέρνηση 100 τεμάχια 'Λιμπερτι', εκτός από ότι άλλα βαπόρια υπήρχαν, όλα αυτά έδωσαν εργασία σε χιλιάδες ναυτικούς και όχι μόνο αλλά έμπαιναν και εμβάσματα στην Ελλάδα
    Αυτά έδωσαν ώθηση στις διεθνείς μεταφορές.
    Σήμερα οι ελιές είναι απαρατημένες κανένας δεν μαζεύει τον καρπό, μια κι έχουν φύγει οι περισσότεροι κάτοικοι από τα χωριά μας, τα καράβια έχουν φύγει κι αυτά από τα Ελληνικά χέρια (εννοώ πληρώματα)εφόσον προσφέρουντε ναυτικοί φτηνοί από Φιλιπίνες κι άλλα κράτη Ουκρανία κλπ...
    Οπότε παραμένει η Άμπελος, η πολιτιστική μας κληρονομιά, αλλά θα πρέπει να ξαναβρούμε το ήθος μας και την περηφάνειά μας...
    χαιρετώ

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Από αμπέλι και καράβι δεν υπάρχει ούτε ...κούρβουλο αλλά ούτε φουγάρο...
    ΄Οσο για ελίτσες όμως Στράτο μου... θα έρθετε να μαζεύουμε;
    :-)
    Δεν είναι καιρός για γέλια... τα παιδιά μου όμως το ψιλοκουβεντιάζουν για το χωριό... που σημαίνει πως η νεολαία έχει αντιληφθεί τον επικείμενο όλεθρο και βρίσκεται στην προετοιμασία της προσαρμογής.
    Λυπάμαι για όσα συμβαίνουν στη χωρα μας

    ΄Οπως και να 'χει, ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ σε ΟΛΗ την όμορφη παρέα!!!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πάντοτε φίλε Στράτο, από το τίποτα το ξεκινάμε το ξαναφτιάξιμο της πατρίδας μας. Κι΄αυτή τη φορά το ίδιο θα γίνει. Θα την ξαναφτιάξουμε.
    Καλό σου μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φετος στην Κρητη ουτε μια ελια δεν εμεινε αμαζευτη κι ας ηταν το λαδι πιο φτηνο απο ποτε (2,05)το 0,3 οξεα.Και κλαδευτηκαν τα περισσοτερα λιοφυτα (ελαιωνες).Ηρθαν και οι "Αθηναιοι" οι περισσοτεροι που καποτε δεν καταδεχονταν να μαζεψουν ελιες κι εβαζε ο γερος εργατες να τις μαζευουν.Θα ανθρωπισουμε σιγα σιγα γιατι η δανεικη ζωη μας ειχε αλλωτριωσει ολους.Δεν ειμαι κρητηκια εγινα γιατι ειναι τα παιδια μου και καθε Χριστουγεννα ξερουν οτι δεν ειναι διακοπες απο το παν/μιο αλλα μαζεμα του λαδιου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ Pylaros,

    Αυτό που λέει ο ποιητής είναι ότι η Ελλάδα με αυτά τα συστατικά και μόνο μπορεί να ξαναγεννηθεί…

    Είναι σχεδόν το σήμα κατατεθέν της…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ Μαριάνθη,

    Καλό μήνα Μαριάνθη!
    Να ‘σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ,

    Εγώ να δεις πόσο λυπάμαι, ξεχωριστή μου φίλη, που άλλη Ελλάδα άφησα όταν έφευγα παιδί και μ’ αυτήν ονειρευόμουν χρόνια στη ξενιτιά κι όταν μου ’λαχε να έρθω να τη ζήσω… με ντρόπιασε η κατάντια της… Γι’ αυτό είπα κι εγώ πως τα λόγια του ποιητή μας, συμβολικά όσο ποτέ, ίσως είναι μια λύση να ξαναρχίσουμε από αυτά τα απλά πράγματα για μια νέα Ελλάδα.

    Να ‘σαι καλά και να περνάς όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Dennis Kontarinis,

    Διατεθειμένος να βάλω πλάτες για να την ξανασηκώσουμε… λίγο ψηλότερα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ Ανώνυμος,
    Πόσο, αλήθεια μου άρεσε αυτό «η δανεική ζωή μας είχε αλλοτριώσει όλους»… Μεγάλη η αλήθεια σου, έτσι ήταν, δυστυχώς, η ζωή που ζούσαμε «δανεική», τώρα που στέρεψαν όλα πληρώνουμε για ό,τι ξοδέψαμε.

    Σας συγχαίρω που δείχνεται στα παιδιά σας το σωστό… χρειαζόμαστε να αξιοποιήσουμε αυτό που έχουμε… και είναι καλύτερο απ’ το να ξοδεύουμε τον πολύτιμο χρόνο μας στις καφετέριες, που μαζί με την Τιβί είναι από τους πρωταγωνιστές της κατάντιας μας

    Κρίμα που δεν αναφέρατε το όνομά σας. Πάντως καλώς ορίσατε εδώ και σας ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Το πλεον συνηθες ονομα: Μαρια.
    καταγωγη Κερκυρα γεννημα θρεμμα Αθηνα.
    Πατριδα μου ειναι εκει που ειναι η καρδια μου.
    Ενα κομματι στην καταγωγη ενα κομματι στην πρωτευουσα πανω απο την μιση μου ζωη Κρητη και τελος ενα κομματι μεγαλο για την Θεσσαλονικη γιατι εχει τα παιδια μου και τα φροντιζει. Ευχαριστω για την απαντηση σας. Μαρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλό μήνα Στράτο!
    Είμαι αισιόδοξος οτι η πατρίδα μας θα ξαναγεννηθει!Χρειάζεται τον αγώνα όλων μας.


    Ο κοντοχωριανος σου!
    Γρηγόρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ Ανώνυμος,

    Μαρία λοιπόν…

    Αυτό το «Πατρίδα μου είναι εκεί που είναι η καρδία μου»... μου άρεσε και το σημειώνω…
    Αν κι απ’ όσα μου γράφεις έγινες χίλια κομμάτια για μια πατρίδα στην απλοχωριά της καρδιάς!

    Μαρία, σ’ ευχαριστώ για το πέρασμα και χαίρομαι που σ' ανταμώνω σε τούτη… την αυλή μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ Ανώνυμος/Γρηγόρης,

    Να ‘σαι καλά, Γρηγόρη!
    Μακάρι να γίνει αυτό κι όσο για αγώνα και «πλάτες» εδώ είμαστε…

    Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!