«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

29 Φεβ 2020

Σκέψεις…



Δεν ξέρω γιατί, αλλά όλο τούτο το θέμα που προέκυψε με τον κορωνοϊό (ή κορονοϊό…, ας βρουν το σωστό οι γλωσσολόγοι) που δείχνει να εξαπλώνεται ταχύτατα και σε όλο και περισσότερες χώρες, μου θυμίζει έντονα εκείνη την αποφράδα 11η Σεπτεμβρίου του 2001 που έγινε ό,τι έγινε και τελικά ήταν η μέρα που άλλαξε τον κόσμο.
Πάντως, έχω την εντύπωση πως μάλλον θα έμειναν χρωστούμενα, για μια άλλη αλλαγή του όμορφου κόσμου μας. 


6 σχόλια:

  1. Στράτο καλησπέρα. Δυστυχώς ο απλός λαός δεν γνωρίζει τι παίζεται πίσω από τα τρομερά παρασκήνια. Και δεν θα μάθει ποτέ. Τουλάχιστον να μην παρασυρόμαστε σαν υστερικοί και αναπαράγουμε τον πανικό.
    Καλή Σαρακοστή φίλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιάννη! Συμφωνώ και όπως πάντα αφελής καθώς είμαι δεν έχω μάθει να ψάχνω στα παρασκήνια… Αυτό που βλέπω στη σκηνή είναι ο πανικός και τα όλο και πιο πολλά τα απαγορεύεται!

      Ένα θα πω: δεν ξεχνώ το τι γινόταν μετά την 11/9/2001, μόνο στα αεροδρόμια, μόνο να βγάζεις και να ξαναβάζεις παπούτσια και να αφαιρείς αντικείμενα από τις αποσκευές σου…

      Διαγραφή
  2. τρομοκρατική ενέργεια λοιπόν; προσωπικά δεν αποκλείω τίποτα!

    όμως για δες τί διάβαζα από έναν παλιό μου δάσκαλο στο f/b

    Πανδημία 1957-58 (Ασιατική Γρίπη)

    Οφειλόταν στον υπότυπο του ιού Α Η2Ν2, που προέκυψε από τον ανασυνδυασμό (reassortment) γενετικού υλικού από ιό γρίπης των πτηνών και από τον κυκλοφορούντα μέχρι τότε ιό γρίπης των ανθρώπων.

    Ξεκίνησε από την Κίνα τον Μάρτιο του 1957, επεκτάθηκε γρήγορα στην νοτιοανατολική Ασία, στην Ιαπωνία και το Μάιο στην Αυστραλία, στην Ινδονησία και την Ινδία. Το καλοκαίρι του ίδιου έτους έφτασε στην Ευρώπη, στην Αφρική, στη Βόρεια και Νότια Αμερική. Μέσα σε έξι μήνες ο ιός είχε κάνει τον γύρο του κόσμου. Ένα δεύτερο κύμα εμφανίστηκε το φθινόπωρο του 1957, ενώ συνολικά επηρεάστηκε το 40-50% του πληθυσμού. Η μεγαλύτερη επίπτωση παρατηρήθηκε σε άτομα ηλικίας 5-19 ετών με ποσοστό προσβολής πάνω από 50%. Η θνητότητα ήταν υψηλή, σαφώς μικρότερη όμως από εκείνη της Ισπανικής γρίπης. Στοίχισε τη ζωή σε περίπου 1 εκατ. ανθρώπους παγκοσμίως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι, προς Θεού, Στέλλα, δεν εννοώ αυτό, εννοώ όλα αυτά τα «απαγορεύεται», όπως έγραψα και στο Γιάννη, που επιβάλλονται κάθε τόσο, ενώ τα ΜΜΕ συνεχίζουν να «εισβάλλουν» στη ζωή μας και να υπερβάλλουν στο αρνητικό.
      Μια απλή σκέψη διατύπωσα κι ένα «μάλλον»

      Διάβασε στην απάντησή μου στο Γιάννη: «δεν ξεχνώ το τι γινόταν μετά την 11/9/2001, μόνο στα αεροδρόμια, μόνο να βγάζεις και να ξαναβάζεις παπούτσια και να αφαιρείς αντικείμενα από τις αποσκευές σου…»

      Διαγραφή
  3. Σωστά τα λες. Μόνο που ο κόσμος άλλαξε προς το χειρότερο. Κατά την κυνική ιδεοληψία των τεχνοκρατών, ο πλανήτης έχει "βαρύνει" επικίνδυνα και πρέπει, μια στις τόσες, να γίνεται ένα "recycle" (sic). Έτσι ακριβώς μου είχε πει κάποτε ένας χαρτογιακάς γιάπης, που θεωρεί πως το λίκνο του πολιτισμού είναι το Πάλο Άλτο, άντε και το Χάρβαρντ. Ήπειροι που κουβαλούν πολιτισμό και ιστορία, έχουν καταντήσει οι χωματερές των "πολιτισμένων" σκουπιδιών μας και η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμιά αξία. Κατά τ' άλλα, εμείς οι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, κάνουμε διαδηλώσεις με περικεφαλαίες και ανόητα τσιτάτα και επαναλαμβάνουμε τις ίδιες ακριβώς ελλαδίτικες υστερίες στους πρόσφυγες, σαν αυτά που έζησαν οι Μικρασιάτες που έφτασαν τότε με τις βάρκες. Σήμερα τους θαυμάζουμε και υπερηφανευόμαστε για την "γιαγιά την Μικρασιάτισα", τότε όμως τους λέγανε "Τουρκόσπορους" και ξενωμερίτες.
    Στρατή μου συγγνώμη για την φλυαρία. Είμαι πολύ φορτισμένη μ' όσα συμβαίνουν, κι εγώ. Κι ο κορονοϊός ήταν απλώς η αφορμή για να βγάλουμε ξανά τον χειρότερο εαυτό μας. Η μόνη μας έγνοια είναι να γεμίσουμε τα καρότσια των σούπερ μάρκετ. Ως εκεί φτάνει η συνείδηση και η αντίληψή μας. Ως το στομάχι μας... Τι να λέμε τώρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή μου Μαρία, εγώ διαβάζω: «ότι το 90% των παγκοσμίων δεικτών πάνε από το καλό στο καλύτερο. Βρισκόμαστε στο ιστορικό παγκόσμιο χαμηλό από πλευράς πολέμων, η βία και η εγκληματικότητα πέφτουν σταθερά εδώ και 20 χρόνια (η προβολή τους όμως από ΜΜΕ έχουν πολλαπλασιαστεί στο συγκεκριμένο διάστημα) ο παιδικός αναλφαβητισμός κι η παιδική θνησιμότητα είναι στα ιστορικά χαμηλότερα (ακόμα και στην Αφρική) το προσδόκιμο ζωής στα ιστορικά υψηλότερα. Ζούμε στο καλύτερο Σύμπαν που υπήρχε ποτέ χωρίς να σημαίνει ότι όλα είναι ρόδινα. Οι δείκτες χαράς όμως είναι στα χαμηλότερα…».

      Παρακάμπτοντας τις «χωματερές» - κι αυτό είναι πολύ μεγάλο θέμα, θα έλεγα ότι όλοι λίγο-πολύ είμαστε φορτισμένοι γιατί δεν εξαρτόμαστε πλέον από αυτό που συμβαίνει αλλά από το πως το αντιλαμβανόμαστε. Συμβουλή από τον Ξενάκη: «Προσέχουμε ποιος θα μπει από την πόρτα του σπιτιού μας κι από τα δελτία ειδήσεων συχνά μπαίνει ό,τι χειρότερο υπάρχει»…

      Διαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!