Η Μήθυμνα της συνέχειας (Μέρος 4ο)

Σ’ ένα τόπο όπως η αρχαία Μήθυμνα, τόπο της αρμονίας και της μουσικής, από τον 7ο ως τον 5ο π.Χ. αιώνα, ακμάζουν οι Τέχνες και τα Γράμματα. Η καλλιτεχνική αγωγή των Μηθυμναίων ήταν φημισμένη παντού. Ανέδειξε πολλούς και σπουδαίους ανθρώπους με πρώτο και καλύτερο τον Αρίωνα τον κιθαρωδό, δημιουργό του χορικού λυρισμού και διαμορφωτή του διθύραμβου. Εκείνος ήταν που έδωσε μια άλλη μορφή στο χορό, όπου αντί του αυλού έβαλε την κιθάρα, κάνοντάς τον ρυθμικά σεμνό δίνοντας ένα χαρακτήρα υποβλητικό και παθιάρικο. Ο μύθος με το δελφίνι που η γλυκύτητα της κιθάρας του το μάγεψε, όταν τον πέταξαν στη θάλασσα, εκείνο τον πήρε στη ράχη του και τον έβγαλε στη στεριά, είναι γνωστός. Στη Μήθυμνα έγραψε την ιστορία του Δάφνη και της Χλόης ο πρώτος μυθιστοριογράφος του αρχαίου κόσμου Λόγγος. Μηθυμναίος και ο μεγάλος ιστορικός της Λέσβου Μυρσίλος, αλλά και ο έτερος ιστορικός Ερμείας. Επίσης ο επικός ποιητής Τέλεσης, ο εποποιός Θεόλυτος, ο φιλόσοφος Εχεκρατίδας, αλλά και ο αστρονόμος Ματρικέτας.

.

Όπως στα αρχαία έτσι και στα νεώτερα χρόνια, η Μήθυμνα ανέδειξε πολλούς λογίους. Η πνευματική και πολιτιστική παράδοση έμεινε αλώβητη ακόμα και στα χρόνια της σκλαβιάς. Σπουδαίες και εξέχουσες μορφές ο πρωτοπόρος δημοτικιστής, μαζί με τον Ψυχάρη και τον Πάλλη, λογοτέχνης Αργύρης Εφταλιώτης (1849-1923) καθώς και ο δάσκαλος πατέρας του Κωνσταντίνος Μιχαηλίδης. Ο Ζαφειράκης Υπανδευμένος, συγγραφέας και πολιτικός με εξαιρετική μόρφωση. Ο νομικός Δημήτρης Σάββας, ο διακεκριμένος νομομαθής-ποινικολόγος Γεώργιος Τράμπος και πολλοί άλλοι. Στα επόμενα χρόνια οι λογοτέχνες Ηλίας Βενέζης ο οποίος δεν γεννήθηκε στη Μήθυμνα αλλά έζησε εκεί κι εκεί είναι θαμμένος. Ο Μήτσος Καμίτζος, η Κλειώ Σάββα, ο Μήτσος Τσιάμης, ο Γιώργος Τσαλίκης, οι αδελφοί Νάσος και Φαίδων Θεοφίλου. Κι εδώ φοβάμαι πως ίσως αδικήσω μερικούς που ίσως έχω παραλείψει. Δεν θα ήθελα όμως να αφήσω απ’ έξω τους «εξ επιλογής τους» κατοίκους της, όπως ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος κι ο στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος.

Όλα αυτά τα χρόνια, από το 1860 και δώθε, η πνευματική ζωή της Μήθυμνας βρίσκεται στο απόγειό της με την ίδρυση του πνευματικού Μορφωτικού Σωματείου «Αδελφότης των Μουσών», και τη σπουδαία βιβλιοθήκη της Μήθυμνας, για την οποία θα γράψουμε στην επόμενη ανάρτηση. Το 1933 ιδρύεται ο «Φιλοτεχνικός Όμιλος Αρίων» στη συνέχεια ο «Σύλλογος Κυριών και Δεσποινίδων η Αγάπη», η «Φιλολογική Στέγη Εφταλιώτη» και στα πιο πρόσφατα στη δεκαετία του ’60 το τμήμα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Επίσης γίνονταν κάθε χρόνο πλήθος συνέδρια, όπως το Συνέδριο Μεσόγειος-Ευρώπη με εμπειρογνώμονες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα Συμπόσια Αιγαίου αλλά και διάφορες άλλες πνευματικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, καθώς και διαλέξεις, εκθέσεις ζωγραφικής, μουσικές και ποιητικές βραδιές και τόσα άλλα. Τη Μήθυμνα έχουν «υμνήσει» με πίνακές τους οι ζωγράφοι Σπύρος Βασιλείου, ο Ζουμπουλάκης, ο Γραμματόπουλος, ο Ραζής. Στα σοκάκια του περπάτησαν ο Πικιώνης, ο Τσαρούχης, ο Μπέργκμαν, η Ραλού Μάνου, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Πίτερ Μπρουκ, ο γλύπτης Τάκης και πλήθος άλλων.

Καλλιτέχνες και πνευματικοί δημιουργοί πέρασαν και περνούν. Τους ταιριάζει ο τόπος!

(συνεχίζετα)

Μηθυμναίος