Η βιβλιοθήκη της Μήθυμνας

Η βιβλιοθήκη της Μήθυμνας, ιδρύθηκε το 1863, χρόνια εκείνα πνευματικής αναγέννησης και οικονομικής ανάπτυξης και ονομαζόταν «Βιβλιοθήκη των Μουσών». Αριθμούσε, εκείνα τα χρόνια, γύρω στους 8.000 τόμους από αξιόλογα και μεγάλης αξίας βιβλία με πολλά ξενόγλωσσα αλλά και αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, που δυστυχώς πολλά διασκορπίστηκαν κατά καιρούς. Αξίζει να σημειώσω πως μεταξύ αυτών υπήρχαν οι σπάνιες εκδόσεις Λειψίας των αρχαίων συγγραφέων, βιβλιοδετημένες και χρυσόδετες που εκλάπησαν από τους Γερμανούς κατακτητές στην περίοδο της κατοχής.

Εν τω μεταξύ, στα επόμενα χρόνια ονομάστηκε «Δημοτική Βιβλιοθήκη Μήθυμνας» και με το ζήλο και τη στοργή των αρμοδίων συνεχίστηκε ο εμπλουτισμός της με άλλα σύγχρονα βιβλία. Επίσης, είχαν κατορθώσει να χρηματοδοτείται από το ελληνικό κράτος και είχε ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον όχι μόνο γι’ αυτό αλλά και για την πρωτότυπη βιβλιοθηκονομία και ταξινόμηση. Θυμάμαι, τα χρόνια που πήγαινα στο Γυμνάσιο, οι επισκέψεις μας σ’ αυτή με τους συμμαθητές μου, ήταν πολύ συχνές και τότε ήταν που εξοικειωθήκαμε και πήραμε την πρώτη επαφή και την αγάπη για διάβασμα και χρήση των εξωσχολικών βιβλίων.

Στα τελευταία χρόνια υπάγεται στο Υπουργείο Παιδείας και μετονομάστηκε «Δημόσια Βιβλιοθήκη Μήθυμνας». Παρά ταύτα, εδώ και μερικά χρόνια, παραμένει κλειστή και επί σειρά ετών δεν λειτουργεί χάρις στην αβελτηρία των αρμοδίων. Ο λόγος, ο γνωστός του ελληνικού Δημοσίου: δεν υπάρχει διαθέσιμος υπάλληλος (βιβλιοθηκάριος ή βιβλιοθηκονόμος). Έτσι, στερούνται οι πάσης φύσεως αναγνώστες, ντόπιοι και ξένοι και ιδιαίτερα οι νέοι σπουδαστές της περιοχής να πλουτίζουν τις γνώσεις τους και να εντρυφούν με αξιόλογα κείμενα και βοηθήματα για τις σπουδαστικές τους ανάγκες. Και είναι κρίμα, σε τέτοιες περίεργες εποχές, που η βιβλιοθήκη θα μπορούσε να προσφέρει πνευματική τροφή, προ πάντων στους νέους, να παραμένει κλειστή. Ας μην ξεχνάμε πως οι βυζαντινοί αποκαλούσαν της βιβλιοθήκες: «ιατρεία ψυχής». Και τέτοιο ιατρείο ψυχής χρειάζεται όσο τίποτα στη Μήθυμνα.

.

Μηθυμναίος