«Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως»

Αφότου άρχισαν, κατά κάποιο τρόπο να φθίνουν τα blogs και κατά συνέπεια να αποχωρούν και να εξαφανίζονται –ένας ένας– και οι bloggers, έπρεπε να βρω κάπου αλλού χρόνο και χώρο –βήμα να σταθώ και να ικανοποιήσω τα θέλω μου. Κι αυτό το βήμα, το κομμάτι του χρόνου και του χώρου που με βόλευε, δεν ήταν άλλο παρά το instagram. Οπότε, εν μέρει, μεταφέρθηκα παραπλεύρως… Εκεί θα μοίραζα τις ανησυχίες μου: τη φωτογραφία και το λόγο. Δηλαδή η εικόνα συν ο λόγος να αλληλοκαλύπτονται.

Παρότι οι εικόνες –οι φωτογραφίες εν προκειμένω– δεν χρειάζονται ερμηνείες και αναλύσεις, γενικά μιλάν από μόνες τους, εγώ τα λίγα λόγια που θα είχα να προσθέσω, τα κάνω λεζάντες.

Θα με βρείτε εδώ: https://www.instagram.com/stratos_doukakis_8/

Η παρατηρητικότητα και η περιέργειά μου, εν γένει, συχνά με κάνουν μάρτυρα μοναδικών στιγμών. Στιγμών που στον καθέναν μας, σε ανύποπτο χρόνο, εμφανίζονται τόσες φορές μπροστά και δίπλα μας κι είναι αυτές που μ’ ένα κλικ, τις «φυλακίζουμε» μια για πάντα στην… αιωνιότητα. Αυτό το κλικ, αυτή η λάγνα γοητεία της στιγμής, αυτό το «απέραντο δευτερόλεπτο» καταφέρνει, κάτι που χάνεται μεταξύ του πριν και του μετά, για να μείνει αποτυπωμένο στο φακό.

Ανέκαθεν οι εναλλαγές, οι μεταμορφώσεις, τα χρώματα της φύσης ερέθιζαν την προσοχή μου. Γίνονται και είναι από τα αγαπημένα μου θέματα. Περπατώ σε δρόμους, σε τόπους και τοπία με τις αισθήσεις «εν πλήρει εγρηγόρσει». Είμαι ένας ερασιτέχνης, ωστόσο προσπαθώ μέσα από τη διαδικασία της επεξεργασίας να δώσω το κάτι παραπάνω σ’ εκείνο που προϋπήρχε. Έτσι κάνω την κάθε μια εικόνα μου χάδι που να εισχωρεί από το μάτι και να φτάνει στην ψυχή για όσους με παρακολουθούν.

Και τέλος να πω ότι δεν είναι φωτογραφίες, υπάρχουν ιστορίες πίσω από κάθε μια απ’ αυτές.