Μη θέλοντας να ξεκολλήσω
από το θέμα της προηγούμενης ανάρτησης για τα μικρά θαύματα της φύσης και για
το «λιτό και απέριττο» που λέγαμε, πήρα αφορμή να αντιγράψω –και παραθέτω στη
συνέχεια– ένα απόσπασμα από
το υπέροχο κομμάτι «Πρώτα προμηνύματα της
άνοιξης» στην Εφημερίδα των συντακτών (19/2/2016) του φίλου Πέτρου Μανταίου.
«Νωρίς το πρωί,
είχα κάνει τον κυριακάτικο, αθηναϊκό περίπατο. Στου Φιλοπάππου, στο μονοπάτι
πάνω από τον Ασύρματο, είδα την πρώτη φετινή φάλαγγα από κάμπιες (θυμήθηκα που
παιδιά, στον Λυκαβηττό, τις σκοτώναμε). Τις προσπέρασα ανενόχλητες να τραβήξουν
την αργόσυρτη πορεία τους. Σκέφτηκα τότε, μπορεί και έκθαμβος, ότι αυτό –παρά
τα συναισθήματα που προκαλούν οι κάμπιες– ήταν προμήνυμα της επικείμενης
άνοιξης, καθώς οι κάμπιες σέρνονταν προορισμένες να γίνουν πεταλούδες!
»Γιατί, όχι; Δεν
είναι μόνο τα μπουμπούκια προμήνυμα της άνοιξης, που άρχισαν να σκάνε τα
βεγγαλικά των λουλουδιών τους. Είναι και οι κάμπιες, που έρπουν για να γίνουν
πεταλούδες! Απόρησα, πώς ξέφυγε από τον Ελύτη στο «Άξιον Εστί», αυτό το
ανηφόρισμα της κάμπιας που πάει για πεταλούδα. Πώς και δεν δόξασε την κάμπια
στο υπέροχο «Δοξαστικόν» του».
Αλήθεια,
μια λεπτομέρεια, ανάμεσα στις χίλιες δυο, που δεν τη βάζει ο νους σου. Μια
λεπτομέρεια απ’ αυτές που καθημερινά μπορεί να αντικρύσεις κι εσύ. Που κάλλιστα
θα μπορούσε ν’ αλλάξει ακόμη και τη διάθεσή σου, να σε κάνει να αισθανθείς
αλλιώτικα, κι όμως... την προσπερνάς.
Λεπτομέρεια, θα μου πεις… Ναι, δεν αντιλέγω. Αλλά αν δε σταθείς να δεις ένα από τα ανεξήγητα μυστήρια
της φύσης: τη μαγική μεταμόρφωση μιας
κάμπιας σε πεταλούδα, πώς θα απολαύσεις αργότερα το πέταγμα, από λουλούδι σε
λουλούδι, αυτής της εντυπωσιακής «χορεύτριας» των αιθέρων;…
Γειά σου και πάλι μακρινέ μου φίλε Στράτο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις άφησα κάποιο σχόλιο στην προηγούμενη ανάρτησή σου «Πίστεψέμε» που καταπιάνεται με τα προμηνύματα της άνοιξης.
Το μόνον που έχω να προσθέσω στο παρόν είναι ότι η Ανοιξη είναι το επαναλαμβανόμενον αιωνίως θαύμα της Αναγέννησης της Φύσης και η Ανάσταση όλων των υπαρχόντων της που φωλιάζουν στον κόρφο της,
Αλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι όλοι εμείς οι Χριστιανοι πάντα Άνοιξη εορτάζουμε την Ανάσταση του Κυρίου μας!
Υγεία, Ειρήνη κι’Αγάπη,
ΔΤ
Σε καλωσορίζω και πάλι φίλε Δημήτρη, όπως καλωσορίζω και τα πάντα σοφά λόγια σου. Θέλω να πω και να συμφωνήσω ότι θα πρέπει να αισθανόμαστε τυχεροί που ζούμε τούτο το «επαναλαμβανόμενον αιωνίως θαύμα της Αναγέννησης, της Φύσης, και της Ανάστασης»
ΔιαγραφήΝα ‘σαι καλά!
Μια μεταμόρφωση τόσο εξυγιαντική για τη ψυχή
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτέκομαι στα προμηνύματα
Όλα για την ψυχή μας, Ελένη!
ΔιαγραφήΤα προμηνύματα και τα’ άλλα…
να σου πω πως μεσα σε αυτες τις μερες καπου ειδα κι εγω μια γραμμη απο καμπιες, αλλα να πω την αληθεια ποτε δεν τις ειχα συνδιασει με την ανοιξη αλλα ουτε ποτε σκεφτηκα πως αυτα τα ζουμερα πρασινα αηδιαστικα ζωακια γινονται πεταλουδες..
ΑπάντησηΔιαγραφήδλδ ολα μα ολα μεταμορφωνονται;
δεν υπαρχουν καμπιες που παραμενουν καμπιες; οπως αυτες που ψαχνουμε να βρουμε οταν καθαριζουμε τα λαχανικα;
καλησπερα Στρατο
μελαγχολικη η αποψινη μερα
φιλια
Θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σου, κι εγώ ποτέ δεν συνδύασα το μαγικό αυτό τρενάκι με κάμπιες να μεταμορφώνετε σε πολύχρωμες πεταλούδες. Είναι τόση η αντίθεση του αηδιαστικού (η κάμπια) με την ιπτάμενη ομορφιά (η πεταλούδα).
ΔιαγραφήΑλλά βλέπεις η φύση έχει τέτοια σοφία και τέτοια ισορροπία που μας αφήνει άναυδους να θαυμάζουμε τα όσα αντικρίζουμε.
Κι εδώ σ’ εμάς η συννεφιά έδωσε μια μελαγχολία στην ημέρα!
Εύχομαι να είσαι καλά!
Η Άνοιξη μεταμορφώνει τα πάντα αρχίζοντας από τα δένδρα όπου ντύνοντε με άνθη, αλλάζουν όψη, τα λουλούδια, μετά οι κάμπιες μεταμορφώνοντε σε πολύχρωμε πεταλούδες, ακόμα και οι ματαξοσκώληκες αρχίζουν και παράγουν μετάξι. Εμεί δε οι άνθρωποι ανοίγη η ψυχή μας και φουντώνη η καρδιά μας σε ερωτική προσμονή, έστω και πλατωνική.
ΑπάντησηΔιαγραφήχαιρετώ σε φίλε
Γαβριήλ
Τα είπες όλα, φίλε! Βλέπουμε πως όλο αυτό το φαινόμενο της αναγέννησης της φύσης επηρεάζει κι εμάς κι όχι μόνο αλλά μας δίνει διάθεση και δύναμη να ξεπεράσουμε τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουμε καθημερινά…
ΔιαγραφήΜε τους χαιρετισμούς μου!
Τι ωραίες εικόνες που περιγράφετε! Εμείς εδώ, δεν τις βλέπουμε ακόμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έρθει και δω η αλλαγή. Που θα πάει;
Τουλάχιστον να μας δώσει την ανάσα, που όλοι περιμένουμε. Όσο για τις κάμπιες, πράγματι, δεν τις είχα συνδέσει και γω στο μυαλό μου με την Άνοιξη. Γιατί τις βλέπω πιο πολύ το καλοκαίρι. Μια φορά, καλοκαίρι, είχε πέσει τέτοιος συρφετός από αυτές που η κοινότητα εδώ, έκανε ψεκασμούς για να τις σταματίσει. Τι να πω; Καλοδεχούμενα, όλα τα πλάσματα του Θεού. Μικρά, μεγάλα, άσχημα, απαίσια και.. όμορφα. (εκτός από τα φίδια. Δεν τα μπορώ).
Να κάνετε τους περιπάτους σας και να αναπνέετε βαθειά τον μυρωμένο αέρα της Άνοιξης και για μας.
βάνα
Να είσαι σίγουρη, Βάνα μου, πως δεν θα σας αφήσει με το παράπονο η άνοιξη. Κάντε υπομονή θα έλθει και από κει. Ο κύκλος δεν σταματάει. Όμορφες εικόνες, μπορεί και ομορφότερες θα δείτε κι εσείς, δεν θα σας αδικήσει είμαι σίγουρος. Έζησα το θαυμάσιο φθινόπωρό σας και η άνοιξη δεν θα σας αδικήσει.
ΔιαγραφήΚι εγώ, Βάνα, πιστεύω, ότι όλα τα πλάσματα του Θεού, έχουν τον σκοπό τους, για κάτι θα χρησιμεύουν, οπότε είναι καλοδεχούμενα.
Εγώ σου υπόσχομαι, στους περιπάτους μου, να κάνω περισσότερες βαθιές ανάσες και βέβαια σκέψεις για εσάς τους αγαπημένους μου φίλους.
Η άνοιξη είναι ο μόνος λόγος που συμπαθώ το χειμώνα. Σαν να συνωμοτούν όλα τα στοιχεία της φύσης για μια επανεκκίνηση. Και ναι, οι κάμπιες προμηνύουν την αρχή της ανθοφορίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου Στράτο!
Κι εγώ συμπάθησα το φετινό ήπιο και σύντομο χειμώνα, Μαρία, (επαναλαμβάνω Μαρία...) που συνωμότησε ώστε να μας έλθει η άνοιξη πριν την ώρα της... με όλα τα στοιχεία που προαναγγέλουν μέσα μας την ελπίδα και την εκτίναξη της Ανάστασής μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την καλημέρα μου, τους χαιρετισμούς και την αγάπη μου!
Πόσο όμορφο να βλέπεις πέρα από το προφανές θα πω εγώ, να βλέπεις διορατικά, να προσβλέπεις στη μεταμόρφωση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια υπέροχα αισιόδοξη ανάρτηση, χτύπησε φλέβα καθώς είμαι σε αναμμένα κάρβουνα προσμένοντας και λαχταρώντας την αλλαγή! Κι όχι μόνο στη φύση! :))
Όταν προσμένεις -και λαχταράς- αυτή την αναγέννηση της φύσης δεν χρειάζεται να είσαι ταραγμένη και "σε αναμμένα κάρβουνα", Αριστέα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒγες έξω και συνάντησε τον πλούτο της ομορφιάς που μας χαρίστηκε.
Σου εύχομαι να απολαύσεις ένα ηλιόλουστο Σαββατοκύριακο!
Εδώ τουλάχιστον έτσι δείχνει να είναι.
αχαχα! Καλημέρα Στράτο! Ήρθα να δω τι έγραψα χτες
ΔιαγραφήΤαραγμένη δεν είμαι! Μέσα στα κέφια μου είμαι! Τον χειμώνα, όπως το κανελλάκι μου το μυρωδάτο, τον υπομένω μόνο και μόνο για αυτή την άνοιξη που με αναζωογονεί και μου γεμίζει τις μπαταρίες! Νιώθω πως ξυπνώ από τη χειμερία νάρκη μου!
Ελπίζω κι εγώ να προλάβω να χαρώ τον ήλιο, γιατί το Σαββατοκύριακο προσπαθώ να συμπληρώσω όλα όσα δεν προλαβαίνω λόγω δουλειάς τις καθημερινές ( οπότε το κλείσιμο στο εργαστήρι είναι δεδομένο!).
Κι επίσης σήμερα δουλεύω (όπως όλα τα Σαββατιάτικα πρωινά σε δεύτερη δουλειά) οπότε bye bye ξεκούραση!
Καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι!
Μα εσύ, κοπέλα μου, είσαι ένα πραγματικό μυρμήγκι... Δεν σταματάς ούτε για ν’ ανασάνεις. Αν, ωστόσο αυτό σε γεμίζει και το κάνεις με τόσο ζήλο… Αυτό να κάνεις. Η άνοιξη θα σε περιμένει να τη χαρείς.
ΔιαγραφήΚαλή συνέχεια!