Πάτρα, 29.12.2015
Αγαπητέ μου κύριε Στράτο Δουκάκη
Σας ευχαριστώ πολύ για το βιβλίο
σας «Υστερόγραφα μιας διαδρομής». Στα εισαγωγικά κείμενα, αυτό του Δημ.
Νικορέτζου και το δικό σας, δίνονται το στίγμα, οι αξίες και οι αφορμές της
γραφής σας με πολύ καθαρό και εύστοχο τρόπο.
Διαβάζοντας τα κείμενά σας,
διέκρινα την αμεσότητα του λόγου σας μέσα από την ειλικρίνεια, την ευγένεια και
την τρυφερότητά του. Στη «δυσανάγνωστη εποχή» μας, όπως γράφετε, εσείς ξέρετε
να διαβάζετε βλέμματα, χρώματα, μνήμες, όνειρα και τους ίδιους τους ανθρώπους
από τους οποίους αντλείτε «έμπνευση και χαρά». Είστε ένας υποψιασμένος θηρευτής
της ομορφιάς…
Σας ευχαριστώ ιδιαίτερα για την
αναφορά σας σε στίχο μου και σας εύχομαι «να βγάζετε (συχνά) περίπατο την ψυχή
σας, για να μας χαρίζετε σπάνιες εικόνες της μέσα μας αλήθειας.
Φιλικά
Διον. Καρατζάς
Ο ποιητής Διονύσης Καρατζάς γεννήθηκε το 1950 στην
Πάτρα, στην οποία ζει και εργάστηκε ως καθηγητής φιλόλογος. Υπήρξε βασικός
συνεργάτης του πατρινού λογοτεχνικού περιοδικού «υδρία» (1973-1985) και
ιδρυτικό μέλος καθώς και μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Συμποσίου Ποίησης
στην Πάτρα (1981-1985). Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Ένωσης
Μουσικοσυνθετών-Στιχουργών Ελλάδας (ΕΜΣΕ). Έχει εκπροσωπήσει τη χώρα μας σε
διεθνείς ποιητικές συναντήσεις στη Γαλλία, Γερμανία, Κύπρο και Ελλάδα. Ποιήματά
του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, αλβανικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά και
ολλανδικά.
Ω πόση συγκίνηση πρέπει να νιώθεις διαβάζοντας τέτοιες αφιερώσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω ήδη ξεκινήσει τη μελέτη Στράτο ...με ενθουσιασμό :)
Καλό ξημέρωμα :)
Ακριβώς αυτό το συναίσθημα με κυρίευσε, Αριστέα, και όχι μόνο. Κι αυτό σημαίνει πολλά. Δεν φτάνει ένα ευχαριστώ.
ΔιαγραφήΕγώ θα χαρώ να το διαβάσεις, αν τώρα εσύ το μελετήσεις, θα ενθουσιαστώ γιατί θα ανακαλύψεις πολλές εσωτερικές μου ανησυχίες.
Καλημέρα!
Φίλε σημερα το πρωί διάβασα το της Ιουστίνης, Συγχαρητήξρια, σου γράφει αυτό και συμφωνώ μαζί της: (Και πάντα θα ζει μετέωρος ανάμεσα στις δυο πατρίδες ακόμη κι αν επέτυχε οριστικά και αμετάκλητα το νόστιμον ήμαρ.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως όταν γράψεις ένα βιβλίο, έχεις το συναίσθηυμα ότι είναι κάτι τι το δικό σου, ίσως να κλείνεις μέσα και έναν κρυφό σου εαυτόν, κάτι που εσύ ο ίδιος γέννησες, το θεωρείς σαν κομμάτι υου εαυτού σου, ας πούμε σαν παιδί σου.
Τα λόγια, οι κρίσεις των αναγνωστών μένουν βαθιά μες την καρδιά σου, διότι πως να το κάνουμε, το βιβλίο είναι το πλάσμα σου...
Εξ ιδίων κρίνω τα αλλότρια φίλε...
Με την αγάπη μου
Γαβριήλ
Τα βιβλία είναι, όπως το λες, σαν παιδιά σου. Εγώ αυτό έχω γράψει και περιέχει μικρά κομμάτια από πολλά που έχουν δημοσιευτεί, επέλεξα τα πιο αγαπημένα που έδεσαν κι έγιναν ότι έγιναν. Εσύ έχεις εμπειρίες βέβαια διότι έχεις εκδόσει πολλά.
ΔιαγραφήΗ Ιουστίνη με γνωρίζει, είναι πολύ καλή φίλη, αντίθετα με τον κύριο Καρατζά, έναν αξιόλογο ποιητή που θαυμάζω, ο οποίος δεν με ξέρει, ούτε ποτέ με έχει δει.
Ωστόσο μου έστειλε αυτή την επιστολή κι αυτό είναι συγκινητικό.