Σ’ ένα γύρισμα της ζωής
«Έχεις σκεφτεί, έχεις αναλύσει τι είναι αυτό που
μας συμβαίνει; Γιατί νιώθουμε τόσο έντονα την ανάγκη ο ένας του άλλου;»
«Έχεις προσέξει ποτέ ένα
ζευγάρι γλάρων, όταν πετούν ανέμελα στον ουρανό; Πετούν αργά-αργά, πλησιάζει ο
ένας στη φτερούγα του άλλου, αγγίζονται, κάνουν λίγο να απομακρυνθούν και πάλι
ο ένας ξανάρχεται πλάι στον άλλον και ακουμπάν τις φτερούγες τους. Πετούν
ανέμελα... Νωχελικά... Σίγουρα... Σα να 'ναι δικός τους ο ουρανός. Και είναι
δικός τους ο ουρανός. Αμφιβάλλεις; Κι εμάς είναι δικός μας ο ουρανός...»
Αλκυόνη Παπαδάκη
