Φίλε μου πολύ αληθινό το ρητό σου αυτό:(Ό,τι έζησες σε ακολουθεί… σαν τη σκιά σου) \Θα έλεγα ακόμη τα λάθη σου αυτά που έκανες αυτά σε σε ακολουθούν με την παντοτεινή αμφιβολία του εαν; Ε! αυτό το (Εάν) είναι που σου δημιουργεί προβλήματα σκέψης, αλλά η ζωή είναι όπως έρχεται όχι όπως την θέλαμε εμείς.
χαιρετώ σε Γαβριήλ υ,γ. Το φαβορί χρώμα μου είναι το ΜΩΒ ή Λιλάκ, ή Μελανί, ή πούρπουρο, σαν αυτά τα αγριολουλουδα της νιότης που εικονίζεις.
Άραγε δεν είναι αλήθεια, φίλε; Και βεβαίως τα λάθη (ιδίως αυτά) και το εάν να τα διαφεντεύει… Πόσα εάν δεν πέρασαν από τη σκέψη μας συγκρίνοντας; Και το αποτέλεσμα… ανήθικο να στέκεται απέναντί σου και να σου βγάζει τη γλώσσα… Το άτιμο! Εγώ το μωβ χρώμα (ή λιλά αν θες) το έχω σαν το χρώμα της θλίψης… δεν ξέρω αν συμφωνείς.
Καλό Σαββατοκύριακο και να απολαύσετε τον καφέ σας σήμερα στην Αστόρια!
πάντα ήταν στην σκέψη μου να έχω κάτι τι μωβ, μέχρι αυτοκίνητα ζητούσα κάποτε, λιλά, όμως φίλε δεν υπάρχει!
Ναι είναι χρώμα πένθους θλίψης, όταν παρατηρήσεις τα στεφάνεια λουλουδιών που στέλνουν στις κηδείες πάντα συνοδεύονται από μια μωβ κορδέλα με χρυσά γράμματα κλπ... Όχι ότι μου αρέσει το χρώμα της θλίψης αλλά αυτό το χρώμα με τρελαίνει.
Ε! αυτά τα Εαν κάνουν την ζωή μας πολυμορφική δηλαδή ποτέ δεν αρκούμεθα με αυτό που έχουμε, η ψυχή μας βάζει μια φανταστική εικόνα με το πως θα ήμασταν αν έκανα την τάδε κινηση.
Καλώς όρισες, Στρατή! Μη νομίζεις πως μ’ αυτό βιάζομαι να φέρω την Άνοιξη, απλά προσπαθώ με τις εικόνες να ομορφύνω, όσο μπορώ, κάποιες σκέψεις που βασανίζουν το μυαλό…
«Η πείρα είναι ένα τρόπαιο φτιαγμένο από όλα τα όπλα που κατά καιρούς μας πλήγωσαν...»… Είναι γραμμένο σ’ ένα σελιδοδείκτη μου
ΚΑΙ ΜΕΝΩ ΣΤΟ «ΑΝΩΦΕΛΕΣ εμπειρίες», γιατί πιστεύω ακράδαντα, ότι καμιά εμπειρία δεν είναι ανώφελη... Από κάθε άνθρωπο, κάτι μαθαίνεις... λίγο ή πολύ, κακό ή καλό, αλλά κάτι μαθαίνεις... επίσης θα σταθώ στο μωβ, σαν χρώμα; ναι είναι πένθιμο, αν και είναι όμορφο αλλά ψυχρό χρώμα... ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΧΡΩΜΑ που επικρατεί στο ουράνιο τόξο.
ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ είναι καμπανούλες και εδώ τα έχουμε αγριολούλουδα σε μωβ
Καλημέρα Μπάρμπυ, Θέλω ν’ αρχίσω και να σου πω ότι μου άρεσε πολύ τούτο το σλόγκαν του σελιδοδείκτη σου: «Η πείρα είναι ένα τρόπαιο φτιαγμένο από όλα τα όπλα που κατά καιρούς μας πλήγωσαν...»… Είναι υπέροχο και πολύ αληθινό. Θα μου επιτρέψεις να το κρατήσω...
Τώρα στο «ανώφελες εμπειρίες», μ’ αυτό θέλω να πω ότι τις εμπειρίες τις έχουμε (αν τις έχουμε…) όταν πλέον δεν μας χρειάζονται… Το θέμα δεν τελειώνει εδώ. Πάντως σ' ευχαριστώ για τις σκέψεις σου! Όσο δε για τα χρώματα, όπως είπα και στο φίλο Γαβριήλ, είναι θέμα γούστου.
Καλέ μου φίλε Στράτο, καλημέρα! Τα μάτια μου γέμισαν ομορφιά, που μου την χάρισαν οι υπέροχες κορνίζες σου-έργα τέχνης!!! Εγώ συνεχίζω να μαζεύω αγριολούλουδα και να τα φωτογραφίζω. Η τελευταία σου φράση, εξαιρετικά αληθινή! Σ΄ευχαριστώ για το ενθουσιώδες σχόλιο σου! Σου απαντώ ότι έχουμε ακόμα πολλά ταξίδια να κάνουμε. Περιμένουν πολλές φωτογραφίες, να δουν το φως της δημοσιότητας :)) Καλή Κυριακή, καλή εβδομάδα!
Η καλοσύνη σου Μάγδα! Έχω ιδιαίτερη προτίμηση στα αγριολούλουδα που βέβαια καθόλου δεν μου αρέσει αυτή η λέξη, προτιμώ το «λουλούδια του κάμπου»… Χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν κι αφού κι εσύ καταγίνεσαι μ’ αυτά θα περιμένω να δω και τα δικά σου. Ο χρόνος που περνά, φίλη μου μας τα μαθαίνει όλα, αυτός γίνεται παρελθόν κι εμείς η σκιά του… Έτσι είναι.
Όσο για τα ταξίδια σου που μας μαγεύεις κάθε τόσο τι να πω εγώ σε μια ταξιδεύτρα σαν κι εσένα παρά θαυμασμό!
Φίλε μου πολύ αληθινό το ρητό σου αυτό:(Ό,τι έζησες σε ακολουθεί… σαν τη σκιά σου) \Θα έλεγα ακόμη τα λάθη σου αυτά που έκανες αυτά σε σε ακολουθούν με την παντοτεινή αμφιβολία του εαν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ! αυτό το (Εάν) είναι που σου δημιουργεί προβλήματα σκέψης,
αλλά η ζωή είναι όπως έρχεται όχι όπως την θέλαμε εμείς.
χαιρετώ σε
Γαβριήλ
υ,γ.
Το φαβορί χρώμα μου είναι το ΜΩΒ ή Λιλάκ, ή Μελανί, ή πούρπουρο, σαν αυτά τα αγριολουλουδα της νιότης που εικονίζεις.
@ pylaros,
ΑπάντησηΔιαγραφήΆραγε δεν είναι αλήθεια, φίλε; Και βεβαίως τα λάθη (ιδίως αυτά) και το εάν να τα διαφεντεύει… Πόσα εάν δεν πέρασαν από τη σκέψη μας συγκρίνοντας; Και το αποτέλεσμα… ανήθικο να στέκεται απέναντί σου και να σου βγάζει τη γλώσσα… Το άτιμο!
Εγώ το μωβ χρώμα (ή λιλά αν θες) το έχω σαν το χρώμα της θλίψης… δεν ξέρω αν συμφωνείς.
Καλό Σαββατοκύριακο και να απολαύσετε τον καφέ σας σήμερα στην Αστόρια!
Πανέμορφες εικόνες μας εφερες την ανοιξη μες στον χειμωνα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντα ήταν στην σκέψη μου να έχω κάτι τι μωβ, μέχρι αυτοκίνητα ζητούσα κάποτε, λιλά, όμως φίλε δεν υπάρχει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι είναι χρώμα πένθους θλίψης, όταν παρατηρήσεις τα στεφάνεια λουλουδιών που στέλνουν στις κηδείες πάντα συνοδεύονται από μια μωβ κορδέλα με χρυσά γράμματα κλπ...
Όχι ότι μου αρέσει το χρώμα της θλίψης αλλά αυτό το χρώμα με τρελαίνει.
Ε! αυτά τα Εαν κάνουν την ζωή μας πολυμορφική δηλαδή ποτέ δεν αρκούμεθα με αυτό που έχουμε, η ψυχή μας βάζει μια φανταστική εικόνα με το πως θα ήμασταν αν έκανα την τάδε κινηση.
Τελικά φίλε η σκέψη είναι ολοκλρος λαβύρινθος.
χαιρετώ
Γαβριήλ
@ Stratis Zantalis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς όρισες, Στρατή!
Μη νομίζεις πως μ’ αυτό βιάζομαι να φέρω την Άνοιξη, απλά προσπαθώ με τις εικόνες να ομορφύνω, όσο μπορώ, κάποιες σκέψεις που βασανίζουν το μυαλό…
Σ’ ευχαριστώ για το πέρασμα!
@ pylaros,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα χρώματα, φίλε μου, είναι θέμα γούστου. Το καθένα έχει την ομορφιά του, ακόμη και το μαύρο σε κάποιες περιπτώσεις.
Και βέβαια, το «εάν» τριγυρίζει στον «λαβύρινθο» της σκέψης… η ζωή είναι απρόβλεπτη… και το εάν είναι μέτρο μετά το αποτέλεσμα…
«Η πείρα είναι ένα τρόπαιο φτιαγμένο από όλα τα όπλα που κατά καιρούς μας πλήγωσαν...»… Είναι γραμμένο σ’ ένα σελιδοδείκτη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΜΕΝΩ ΣΤΟ «ΑΝΩΦΕΛΕΣ εμπειρίες», γιατί πιστεύω ακράδαντα, ότι καμιά εμπειρία δεν είναι ανώφελη...
Από κάθε άνθρωπο, κάτι μαθαίνεις... λίγο ή πολύ, κακό ή καλό, αλλά κάτι μαθαίνεις...
επίσης θα σταθώ στο μωβ, σαν χρώμα; ναι είναι πένθιμο, αν και είναι όμορφο αλλά ψυχρό χρώμα...
ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΧΡΩΜΑ που επικρατεί στο ουράνιο τόξο.
ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ είναι καμπανούλες και εδώ τα έχουμε αγριολούλουδα σε μωβ
@ barby barby,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Μπάρμπυ, Θέλω ν’ αρχίσω και να σου πω ότι μου άρεσε πολύ τούτο το σλόγκαν του σελιδοδείκτη σου: «Η πείρα είναι ένα τρόπαιο φτιαγμένο από όλα τα όπλα που κατά καιρούς μας πλήγωσαν...»… Είναι υπέροχο και πολύ αληθινό. Θα μου επιτρέψεις να το κρατήσω...
Τώρα στο «ανώφελες εμπειρίες», μ’ αυτό θέλω να πω ότι τις εμπειρίες τις έχουμε (αν τις έχουμε…) όταν πλέον δεν μας χρειάζονται… Το θέμα δεν τελειώνει εδώ.
Πάντως σ' ευχαριστώ για τις σκέψεις σου!
Όσο δε για τα χρώματα, όπως είπα και στο φίλο Γαβριήλ, είναι θέμα γούστου.
Και πάλι σ’ ευχαριστώ!
Καλέ μου φίλε Στράτο, καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα μάτια μου γέμισαν ομορφιά, που μου την χάρισαν οι υπέροχες κορνίζες σου-έργα τέχνης!!!
Εγώ συνεχίζω να μαζεύω αγριολούλουδα και να τα φωτογραφίζω.
Η τελευταία σου φράση, εξαιρετικά αληθινή!
Σ΄ευχαριστώ για το ενθουσιώδες σχόλιο σου! Σου απαντώ ότι έχουμε ακόμα πολλά ταξίδια να κάνουμε. Περιμένουν πολλές φωτογραφίες, να δουν το φως της δημοσιότητας :))
Καλή Κυριακή, καλή εβδομάδα!
@ magda,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ καλοσύνη σου Μάγδα!
Έχω ιδιαίτερη προτίμηση στα αγριολούλουδα που βέβαια καθόλου δεν μου αρέσει αυτή η λέξη, προτιμώ το «λουλούδια του κάμπου»… Χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν κι αφού κι εσύ καταγίνεσαι μ’ αυτά θα περιμένω να δω και τα δικά σου.
Ο χρόνος που περνά, φίλη μου μας τα μαθαίνει όλα, αυτός γίνεται παρελθόν κι εμείς η σκιά του… Έτσι είναι.
Όσο για τα ταξίδια σου που μας μαγεύεις κάθε τόσο τι να πω εγώ σε μια ταξιδεύτρα σαν κι εσένα παρά θαυμασμό!
Να είσαι καλά και να περνάς όμορφα!