Καημένε Τεριάντ!

(ή όταν ένα μουσείο αποκτά στάνη με κατσίκες)

Σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του πολιτισμένου κόσμου, μια τέτοια συλλογή έργων τέχνης θα αντιμετωπιζόταν καταπώς της άξιζε. Μοναδικής αξίας θησαυροί, πρωτότυπα έργα και λιθογραφίες μεγάλων Ελλήνων και ξένων ζωγράφων - έργα «ιερών τεράτων» του παγκόσμιου καλλιτεχνικού στερεώματος ακόμα και ευρωπαϊκά μεσαιωνικά χειρόγραφα - θα αντιμετωπίζονταν ως εθνικός θησαυρός. Σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του πολιτισμένου κόσμου. Αλλά όχι στην Ελλάδα και στη Μυτιλήνη. Το Μουσείο Τεριάντ στη Βαρειά, κόσμημα των ελληνικών μουσείων, αργοπεθαίνει στη μιζέρια που το καταδίκασε το ελληνικό κράτος και το υπουργείο Πολιτισμού.

Μέρος του Μουσείου

Όσον αφορά στα έργα των μεγάλων ζωγράφων του 20ού αιώνα, αργοσβήνουν - αλλοιώνονται κρεμασμένα σε τοίχους χώρων χωρίς κλιματισμό, με τον ήλιο να τα «καίει», εκτός και αν κάποιοι από τους 4 - 5 ανεκπαίδευτους φύλακες που απέμειναν θυμηθούν να τραβήξουν κάποιες κουρτίνες, που έτσι, χωρίς πρόγραμμα, τοποθετήθηκαν κι αυτές πριν λίγα χρόνια. Όσον αφορά στα έργα που δεν είναι κρεμασμένα σε τοίχους, αυτά σαπίζουν σε κάποια υπόγεια αίθουσα, σκεπασμένα με ένα κομμάτι πλαστικού με μια… ποντικοπαγίδα να τα προστατεύει από το να γίνουν μεζές ποντικιών. Όσα βέβαια δεν έγιναν ήδη!

Η υπόγεια αποθήκη έργων τέχνης και η πλαστικούρα

.

Το Μουσείο-Βιβλιοθήκη Στρατή Ελευθεριάδη - Teriade, άνοιξε τις αίθουσές του στο κοινό τον Αύγουστο του 1979. Τότε χαρακτηρίσθηκε ως μοναδικό μουσείο στο είδος του, ένα «ανοικτό βιβλίο» που «επεφύλασσε στον επισκέπτη του», είπε στα εγκαίνιά του ο Οδυσσέας Ελύτης, «περιπλανήσεις και πνευματικά ταξίδια». Στις αίθουσές του εκτέθηκε το σύνολο του εκδοτικού έργου τού εμπνευσμένου, μοναδικού αυτού ανθρώπου και καλλιτέχνη, του Στρατή Ελευθεριάδη - Teriade, που αποφάσισε να δωρίσει τα έργα του στην πόλη όπου γεννήθηκε, τη Μυτιλήνη. Στις αίθουσές του λιθογραφίες των Σαγκάλ, Τζιακομέτι, Ματίς, Πικάσο, Λεζέ, Μιρό και άλλων μεγάλων, αλλά και έργα των Θεόφιλου Χατζημιχαήλ, Τσαρούχη, Κανέλλη και άλλων πολλών.

.

Του Στρατή Μπαλάσκα (Εφημ. ΕΜΠΡΟΣ)