Σπάνιες στιγμές ουζοκατάνυξης...

Πριν λίγες μέρες είχα τη χαρά να παρευρεθώ με φίλους συμπατριώτες μου σε ουζερί του κέντρου της Αθήνας κι ανέλπιστα, θα έλεγα, πήρα μαθήματα μιας ιδιαίτερης διάθεσης αυτής που επικρατεί όταν η καλή παρέα συνοδεύεται από το δικό μας «σήμα κατατεθέν» όπως είναι το ούζο!

Ανοίχτηκαν αμέσως τα πρώτα καραφάκια και μια απίστευτη ποικιλία από λεσβιακές μυρωδιές γέμισαν τα δυο τραπεζάκια που είχαμε ήδη ενώσει. Και δεν είχα παρά να επιβεβαιώσω πως όντως η κουλτούρα του ούζου και των συνοδευτικών του, δηλαδή των μεζέδων και της παρέας αποτελεί μια ιεροτελεστία που μπορεί να οδηγήσει σε σπάνιες στιγμές «ουζοκατάνυξης»! Κι ήταν αυτό ακριβώς που έγινε, πράγματι, σ’ αυτή την ανεπανάληπτη συνεύρεση.

.

Η συζήτηση, αλλά και οι ιδέες είναι, λένε, παιδιά πολλών ανθρώπων και όπως ξέρουμε προκύπτουν μέσα από ερεθίσματα που ενίοτε ξεπροβάλλουν μετά το δεύτερο ποτηράκι ούζου, πόσω μάλλον όταν αυτό είναι και μυτιληνιό!

Και για να είμαι ειλικρινής στο νησί έχω τύχει σε πολλές «ουζοπαρέες», όμως τούτη εδώ ήταν διαφορετική, είχε ζωντάνια πνεύματος, ευφορία ψυχής κι αυτό το σπάνιο προσόν που διαθέτουν αυτοί οι γνήσιοι νησιώτες που ξέρουν με το χιούμορ και τα ευτράπελα καμώματά τους να διασκεδάζουν και όχι μόνο. Οι Μυτιληνιοί, (δεν θυμάμαι αν ήταν λόγια του Κώστα Μίσσιου) έχουν τη σάτιρα μέσα τους. Είναι τρόπος ζωής γι’ αυτούς. Με χιούμορ αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον δίχως να γίνονται πικροί. Αυτό που τους διακρίνει, ιδίως, είναι ο αυτοσαρκασμός! Όταν αρχίζουν να... αυτοσχολιάζονται, η ευρηματικότητά τους σπάει κόκαλα. Κι αν ανάμεσά τους βρίσκονται κι αυτοί που ξέρουν να χειρίζονται σωστά τη μυτιληνιά διάλεκτο, τότε δεν θέλεις να τελειώσει ποτέ τούτο το συναπάντημα...

«Ούζο όταν πιεις γίνεσαι ευθύς / βασιλιάς δικτάτορας,

Θεός και κοσμοκράτορας

σαν το καλοπιείς / βρε θα ευφρανθείς /

κι όλα πια στο κόσμο ρόδινα θε να τα δεις».

Έτσι λέει και το τραγούδι της Χαρούλας που μπορείτε ν’ ακούσετε εδώ:

Όμως, το πολύ γέλιο, η θαυμάσια διάθεση, η έξω καρδιά κατάσταση, φαίνεται πως συνέβαλαν να με «κυριεύσει», δυο μέρες μετά, μια ασυνήθιστη γρίπη που μ’ έχει καθηλώσει και γι’ αυτό η ελάχιστη κι ανόρεχτη διαδικτυακή μου παρουσία τούτες τις μέρες.

Μηθυμναίος