Καμιά φορά αποφεύγω να τα μετρήσω. Τα
χρόνια… Δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που στοιβάζουν και μετράνε τον κάθε χρόνο
που περνάει, είναι και τούτη, η κάπως παραμελημένη «γωνιά της
προσωπικής μου δημοσιότητας». Μετράει ήδη 16 χρόνια! Ναι, ήταν
μια μέρα σαν σήμερα 19 Νοεμβρίου του 2006. Ο πρώτος αγιασμός της ψυχής
μου. Η απαρχή κάποιων –πρέπει να το ομολογήσω– υπέροχων χρόνων.
Αξέχαστα χρόνια εκείνα, μέχρι που σταδιακά άρχισαν να αλλάζουν τα δεδομένα και
οι πρακτικές. Σήμερα που κλείνει άλλο ένα κύκλο μέσα στο αχανές σύμπαν του
διαδικτύου εξακολουθώ να νιώθω ευγνώμων που, μες στην τρέλα αυτού του κόσμου,
μοιραζόμασταν τόσα και τόσα μα… κυρίως φιλίες που άρχισαν και φτιάχτηκαν μέσα
από τούτο το μέσον. Κοινές πορείες, ίδιες στιγμές. Για συγγενικές καταστάσεις
μιλάμε…
Ωστόσο σήμερα, έχουμε γενέθλια, ας
παραμερίσουμε την όποια εξέλιξη της κατάστασης κι ας κρατήσουμε μέσα μας εκείνο
το ανεκτίμητο κάτι που τότε μας κατείχε. Τέλος, παρ’ όλα όσα, είμαστε ακόμη εδώ
στη σκηνή και μας αντέχει το σχοινί.
Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλη την αγάπη και εκτίμηση που εισέπραξα σ' αυτά τα δεκάξι χρόνια μαζί σας! Είναι κάτι που ο κάθε άνθρωπος το έχει ανάγκη.
Χρόνια πολλά, Στράτο, και πάντα με υγεία πνεύματος και με ανοιχτά τα μάτια της ψυχής σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε για τις όμορφες αναρτήσεις και τις σκέψεις σου.
Ευχαριστώ πολύ, γιατρέ μου! Ευχαριστώ μέσα απ' την καρδιά μου που πάντα με τον καλό το λόγο μου δίνεις κουράγιο για συνέχεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι και το δικό σου μπλογκ του 2006, ωραία χρόνια, υπήρχε ακόμη η ποιότητα και η ελπίδα για το καλύτερο. Εγώ πρέπει να βρέθηκα στο μπλογκ σου πολύ αργότερα. Όμως χαίρομαι πολύ που γνώρισα τις αναρτήσεις σου και μεσα από αυτές εσένα Στράτο, με τις όμορφες σκέψεις σου, τη νοσταλγία, την γλυκύτητα. Να γράφεις καλέ μου φίλε, να είσαι καλά και να γράφεις να σε διαβάζουμε. Χιλιόχρονο το μπλογκάκι σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένη μου Στέλλα, πόσο δίκιο έχεις… Ήμασταν τότε όλοι, νομίζω, μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη και όμορφα συναισθήματα. Το παλεύαμε τότε, συμφωνούσαμε, διαφωνούσαμε, πικραινόμασταν ενίοτε αλλά δεν τα παρατούσαμε. Τώρα…
ΔιαγραφήΣ’ ευχαριστώ για τις ευχές και ανταποδίδω ευγνωμοσύνη!
Τελικά το έχει ο Νοέμβρης, δεν εξηγείται αλλιώς, Στράτο. Μιλάμε για αρκετές ...μπλογκογενέσεις μέσα στο μήνα αυτό, μετράνε τόσα μα τόσα χρόνια. Φίλε μου, εύχομαι χρόνια πολλά από καρδιάς με όλες μου τις ευχές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ’ ευχαριστώ πολύ Γιάννη και εύχομαι να συνεχίσουμε ο καθένας από τις επάλξεις που έχει διαλέξει να υπάρχει.
ΔιαγραφήΝα ‘σαι καλά φίλε!
Στην καλύτερη ηλικία του έφτασε το πνευματικό σου παιδί, Στρατή μου. Εύχομαι ολόψυχα να είσαι καλά και να μας εμπνέεις με το μεστό σου λόγο, για πολλά-πολλά χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή μου Μαρία, έχεις δίκιο καλή ηλικία είναι. Σε δυο χρόνια ενηλικιώνεται, ελπίζω και εύχομαι μέχρι τότε να υπάρχουμε και να είμαστε όσο καλά γίνεται!
ΔιαγραφήΠάντα εισπράττω τις ευαισθησίες σου και γι’ αυτό σ’ ευχαριστώ!
Και για τις ευχές φυσικά!
Πω πω! 16 χρόνια, είναι πολλά, Στράτο! Κι είσαι ακόμα εδώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημαίνει ότι αγαπάς πολύ αυτό που κάνεις!
Να συνεχίσεις, λοιπόν, να είσαι πάντα παρών και δημιουργικός!
Μα τι έχει αυτός ο Νοέμβρης, επιτέλους; 😁
Πολλά τα λες, Αριστέα, κι όμως σαν να ήταν χτες... Τώρα το έχω σα να ναι το εξοχικό μου, αλλού αφήνω το στίγμα μου και το ενδιαφέρον μου. Σ' ευχαριστώ και εύχομαι έτσι σαν νεράκι να περνάνε τα χρόνια και στο δικό σου!
ΔιαγραφήΧρόνια πολλά συνοδοιπόρε φίλε Στράτο!! Θεωρώ οτι βρισκόμαστε στο 2ο μέρος της τριλογίας του Νίκου Νικολαΐδη με τίτλο "Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα". Το 1ο μέρος βέβαια ήταν "Η γλυκιά συμμορία" !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και καλό μήνα!!!!!!!
Ας αρχίσω τυπικά με ανταπόδωση ευχών και θα έλεγα πως θα βρεθούμε, όπως πάει και στο 3ο μέρος της τριλογίας Ο Χαμένος τα Παίρνει Όλα. Μου άρεσε η ταιριαστή παρομοίωση που έκανες, συνοδοιπόρε και φίλε!
ΔιαγραφήΚαλό μήνα και εκ νέου σ' ευχαριστώ!