Στη ζωή μας, συχνά,
αντιμετωπίζουμε αντιφάσεις και διλήμματα τα οποία προκύπτουν όταν επιβάλλεται
να κάνουμε (όσο μας επιτρέπουν) μια επιλογή, που μπορεί (ενδεχομένως) να είναι
σύμφωνη με κάποιες αξίες ή επιθυμίες μας, αλλά ταυτόχρονα (θέλω να πιστεύω)
συγκρούεται ή είναι αντίθετη με κάποιες άλλες. Κι αυτό που μας τυραννά είναι απλά αυτό το «ή» (η διάζευξη, δηλαδή).
Η αρχή ή το τέλος, το
ένα ή το άλλο, ναι ή όχι, άσπρο ή μαύρο, εκείνος ή εγώ, τώρα ή ποτέ, με
αποτέλεσμα το ένα να αναιρεί το άλλο. Αδύνατο, λοιπόν, να συνυπάρξουν και τα
δυο. Αντίθετες έννοιες, κάποιες φορές δύσκολης επιλογής. Έρχονται εντελώς τυχαία –ασορτί με το
τίποτα– και
ξεδιπλώνονται μπροστά μας. Κι εκεί,
κάπου ανάμεσα στο πουθενά και στο καθόλου, το
σύμπαν συνωμοτεί για να ταιριάξει τα
αταίριαστα.
Προκειμένου να ισορροπήσουμε ανάμεσα στις αντιφάσεις και τα διλήμματα –προφανώς– ψάχνουμε και βρίσκουμε εναλλακτικές λύσεις και αποφάσεις.
Συνήθως έτσι γίνεται…
Ωραία φωτογραφία Στράτο, όλες τις περιπτώσεις τις έβαλες μέσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαύρο ή άσπρο;
Κι αν διαλέξω το άσπρο θα χάσω το μαύρο.
Μήπως θα μπορούσα να έχω λίγο άσπρο και λίγο μαύρο; Ιδανική περίπτωση το γκρι αλλά δεν μας ταιριάζει πάντα.
Πάντα ανοίγοντας μία πόρτα θα κλείνει μια άλλη και το αντίθετο.
Αυτά όμως έχει η ζωή!
Καλησπέρα φίλε μου
καλό σου βράδυ
:-)))
Ναι, βρε Στέλλα, με τις εναλλακτικές λύσεις, λέμε τώρα, ισορροπούμε, αν, όντως ψάχνουμε για ισορροπία κι όχι ακρότητες. Εκτός κι αν θα επικαλούμαστε, κάθε φορά το "σύμπαν" ώστε να συνωμοτεί για... πάρτη μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧίλια-δυο διλήμματα έχουμε -σοβαρά κι αστεία- (όπως π.χ.: κουραμπιέδες ή μελομακάρονα...) σε κάθε στιγμή. Που να χωρέσουν όλα σε μια φωτογραφία.
Καλημέρα!