23 Δεκ.1954. Πήγα και κοινώνισα… αλλά τι το όφελος!!! Μήπως και αύριο
δεν θα κάνω τις αμαρτίες που έκανα και χθες!!! Εξ’ άλλου ούτε και
εξομολογήθηκα. Αλήθεια τι χρησιμεύει η εξομολόγησις; Το μόνο που νομίζω είναι
ότι μαθαίνει τα μυστικά σου και ένας σεβάσμιος γέροντας, που δεν ξέρει ούτε
κατά μία τελεία και ένα γιωτ περισσότερον από σένα τον Θεόν!
Χριστούγεννα. Σήμερα πριν από 1954 χρόνια σένα σπήλαιον της Βηθλεέμ
γεννήθηκε ο σωτήρας του κόσμου, ο Χριστός, που οι Εβραίοι ονομάζουν Γιοσούαν.
Γεννήθηκε, μεγάλωσε και πέθανε διδάσκοντας την αγάπη και την πίστην στο Θεό και
όμως εγώ λέω ξανά όπως και πριν εκατοντάδες χρόνια είπε ο μεγάλος Ρισελιέ «Θεέ
μου φύλαγέ με από τους φίλους μου, διότι από τους εχθρούς μου ξέρω να
φυλάγωμε!!!». Πόσο δίκαιον είχε ο μεγάλος αυτός πολιτικός…
27 Δεκ.1954. Ένας Αραβικός μύθος λέει «Πέρα ψηλά στα βουνά στην χώρα
που λέγεται Σβίτγιοτ, ορθώνεται ένας βράχος. Έχει εκατό μίλια ύψος και εκατό
μίλια πλάτος. Μια φορά κάθε χίλια χρόνια έρχεται σ’ αυτό το βράχο ένα πουλάκι
για να ακονίσει το ράμφος του. Όταν πια ο βρ’αχος θάχει έτσι τριφτεί ολόκληρος,
τότε θάχει περάσει μια μονάχα μέρα της αιωνιότητας…» … Έμεινα έκπληκτος όταν
διάβασα αυτά και μέσα η ψυχή μου επαναστάτησε και η καρδιά μου χτύπησε δυνατά…
Ω μεγάλε Θεέ είναι δυνατόν να βαστάξη τόσα πολλά χρόνια ο ανήθικος αυτός
κόσμος; Όχι ποτέ, οι Άραβες δεν σκέπτονται σωστά!!!
* Διατηρήθηκε
η ορθογραφία του πρωτότυπου κειμένου
Εξαιρετικά αποσπάσματα από τις αναρτήσεις ενός "blogger" του ΄50!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ενδιαφέροντες οι προβληματισμοί του με το χιούμορ να παραμένει καλά "κρυμμένο" πίσω από τις διαπιστώσεις του... Ή μήπως όχι;
Καλό τριήμερο Στράτο!!!!
Καλή αποκριά, καλά κούλουμα και καλή σαρακοστή :)
Τον Κώστα Μίσσιο, Γιώργη, είναι κομμάτι δύσκολο να τον εντάξουμε σε συγκεκριμένο κλάδο. Πρώτα απ’ όλα είναι ο μεγαλύτερος ερευνητής της Λεσβιακής Γραμματίας, ποιητής, πεζογράφος, γραμματολόγος που δεν έχει αφήσει και την πιο μικρή πέτρα του νησιού μας χωρίς να την σηκώσει και να βρει κάποιον γραφιά. Μάλιστα κάποιος τον χαρακτήρισε σαν τον ακάματο ληξίαρχο των λεσβιακών γραμμάτων.
ΔιαγραφήΠολλά θα μπορούσα να γράψω, φτάνει όμως τούτο το ελάχιστο δείγμα για να καταλάβεις. Κι αν δεν απεχθανόταν τούτα τα δικά μας σύνεργα θα μπορούσε να είναι ένας εξαιρετικός και διαχρονικός "blogger".
Φίλε καλέ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαχρονικές ερωτήσεις και απορίες της ανθρώπινης ψυχής που πιθανώς καταλήγουν στον περίφημο μονὀλογο του Μεγάλου Σαίξπηρ στον Αμλέτο του:
"To be or not to be" "Να ζεί κανείς ή να μη ζεί"...
Δικό σου το συμπερασμα!...
Η αγάπη μου διατελεί,
ΔΤ
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, Δημήτρη μου, αλλά προς το παρόν στο "σαιξπηρικό" δίλημμα επιλέγω "to be"
ΔιαγραφήΝα 'σαι καλά και σου εύχομαι καλή Αποκριά!
Que Lindo!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήQue ternura!!!
Φίλε μου σκέπτομαι ότι σε κάθε παιδική ψυχή κατοικεί μέσα της ένας Θεός, τον οποίο τον διώχνει η εφηβεία και η συμπεριφορά της κοινωνίας...
ένας θησαυρός αναμνήσεων μιας αθώας παιδικής ηλικίας, κατι που έφυγε, όμως άφησα τα χνάρια του, πάνω σου που τα μεταφέρεις σε εμάς...
Την καληνύχτα μου, Αύριο βράδυ πηγαίνουν τα ρολόγια μια ώρα μπροστά...
Γαβριήλ
Κι εγώ όταν διάβασα μερικά αποσπάσματα από το ημερολόγιο αυτού του μαθητού τότε, Γάβο, ένιωσα αυτή την "ternura" και μάλιστα του τηλεφώνησα να μου επιτρέψει να το αναρτήσω στο ιστολόγιό μου.
ΔιαγραφήΠιο πάνω στον Βαρβάκη, έγραψα ελάχιστα από τα πολλά του Κώστα Μίσσιου.
Καλά εσείς εκεί γιατί βιάζεστε να πάτε μπροστά τα ρολόγια σας;..
Τι γραφικός χαρακτήρας! Με πένα αν διακρίνω σωστά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπω ότι το σαράκι της εσωτερικής αναζήτησης πηγάζει εκ παιδιόθεν ε;
Φαντάζομαι πως στην έκθεση θα έπαιρνες άριστα.
Καλά κούλουμα Στράτο!
Είδες Μαρία τι αφήνουμε να χαθεί με το ασχολούμαστε στην εποχή μας τώρα με πληκτρολόγια; Βέβαια με πένα είναι γραμμένο. Όμως ο μαθητής δεν είμαι εγώ (μακάρι να ήμουν...) αλλά ο Κώστας Μίσσιος (γράφω παραπάνω).
ΔιαγραφήΓια να ευλογήσω κι εγώ τα γένια μου, να πω πως ναι με την έκθεση καλά τα πήγαινα.
Να 'σαι καλά αλλά για κούλουμα δύσκολο το βλέπω με τη βροχή...
Πάντως καλό Σαββατοκύριακο ή μάλλον "τριήμερο" να έχεις, φίλη μου!
Οι σκέψεις του μαθητού έχουν την αξία της παιδικής αθωότητας με σεβασμό σε εκείνους που έγραψαν πριν από αυτόν !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό τριήμερο Στράτο μου , με την αγάπη μου
έτσι είναι αγαπητή μου Νικόλ, αυτή την παιδική αθωότητα, που τόσο μας λείπει την ψάχνουμε κι όπου την βρούμε την ξεσηκώνουμε.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά και ανταποδίδω ευχές!
....και κάπως έτσι στενοχωριέμαι για το δικό μου ημερολόγιο που χάθηκε ( το κατέστρεψε η μαμά για τιμωρία για κάτι άσχετο) και θα είχα να θυμάμαι για τις δικές μου απορίες.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας αυτό τον θησαυρό!
Καλό ξημέρωμα και καλή εβδομάδα :)
Μήπως ήσουν κακό παιδί, Αριστέα;...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ ενδιαφέροντα κάτι τέτοια, σε γυρίζουν πίσω και ανακαλύπτεις πολλά...
Να είσαι καλά!