Τι είναι το πιο σωστό: να το
διακινδυνέψω λέγοντας πως δεν είναι αυτό που δείχνουν, αλλά αυτό που φαντάζομαι
ή να φορέσω την πανοπλία μου και να το παίξω αμέριμνος, δίχως ν’ αρθρώσω λέξη, όπως
κάποιοι…
Περιέργως,
δε νιώθω κανένα αίσθημα ενοχής.
Όταν κάτι
που κάνεις το κάνεις με την καλύτερη των προθέσεων και… με αγάπη, μπορείς να κοιμάσαι
με ηρεμία και να ξυπνάς έστω… μ’ ένα χαμόγελο!
Όταν προσπαθείς να υπερασπιστείς το ελάχιστο
της αξιοπρέπειάς σου, αυτό που μένει και σε υποχρεώνει να κάνεις είναι να γεμίσεις το τίποτα με μπόλικο καθόλου. Όπως κάποιοι…
Όταν
ξέρεις πως μια αλήθεια θα πληγώσει πολύ τον αποδέκτη της, είναι προτιμότερο να
τον αφήσεις στο ψέμα του.
Ό,τι αγαπάς το «δένεις» πάνω σου.
Όχι σφιχτά μη «πνιγεί», ούτε λάσκα μη σου «φύγει»…
Παρενθετικά και
συμπληρωματικά να πω ότι
έχω επίγνωση του τι
έχω πει και τι έχω γράψει. Διαφορετικά θα ήταν η αποθέωση της υποκρισίας.
Ο νους κι οχι μόνο Στράτο,πάντα θα έχει "περιττά" όσο κι αν αδειάζουμε τακτικά τον κάδο του. Ολ αυτά μαζεύτηκαν κατά το διάβα μας,κι έτσι δεν αποφεύγονται.Τυχεροί όσοι το κάνουν (; ή τουλάχιστον νομίζουν...). προσωπικά προτιμώ να πορεύομαι μαζι τους να μου θυμίζουν κι ίσως να με συνετίζουν...ίσως ,λέω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τ άλλα προτιμώ να σταματήσω εδώ,γιατί αντιλαμβάνομαι οτι είναι μία μυστική επικοινωνία,που δε δικαιούμαι να παραβιάσω με παρεμβολές μου.
Καλό ξημέρωμα!
Μάλλον συμφωνώ, Χαρά, μαζί σου στο: «ή τουλάχιστον νομίζουν…». Ναι, νομίζω πως κάποιες φορές «άδειασα» απ’ ό,τι μπορούσα. Δεν τα αναζήτησα όμως για… να πορευτώ μαζί τους.
ΔιαγραφήΑναγκάστηκα, πολλές φορές, να φορέσω την πανοπλία μου από ανάγκη ώστε να αποφύγω όσα χαλούσαν την εικόνα, να μη βλέπω, να μη συμμερίζομαι όσα διαδραματίζονταν δίπλα μας στο περιβάλλον μας.
Είναι γιατί –όσα και να πετάξουμε– πάντα θα μένουν περιττά που θα εξουσιάζουν το χώρο μας.
Αν έβαζα φραγμούς στο να γράφει κάποιος ελεύθερα τη γνώμη του θα έκλεινα τα σχόλια. Οπότε μη σταματάς.
Καλό απόγευμα!
Καλησπέρα Στράτο !!!! Μετά από καιρό αφήνω τις σκέψεις μου γιατί ναι μεν σε διάβαζα αλλά είχα μια δυσκολία να γράφω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τα γραφόμενά σου αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει αποδέκτης-ες για τα ΄΄περιττά΄΄
Είναι αλήθεια ότι καλό θα είναι να μπορούμε να αποβάλλουμε ότι μας ενοχλεί , ώστε ο νους μας καθαρός
και με περισσότερο χώρο για τα χρήσιμα!!!
Μια άλλη σκέψη είναι όταν δείχνεις τα ειλικρινή σου συναισθήματα και τα αγνοούν , άσχετο αλλά και υπαρκτό!!!!!
Καλό ξημέρωμα
1
Δεν καταλαβαίνω, Νικόλ, τι σε δυσκόλευε να γράψεις… Αρκετές φορές άφηνα «υστερόγραφα» που δεν τα διάβαζες, τ’ άφηνες να περάσουν από τότε που ζήτησα κάτι (βλέπε «Παράκληση», ανάρτηση 7Ιουλίου 2015) κι έχασα τελείως την όποια επαφή είχα…
ΔιαγραφήΔεν είναι κάτι συγκεκριμένο - αν υπάρχει, στην ανάρτηση, αποδέκτης ή αποδέκτες, αλλά περισσότερο κολλάει στο τελευταίο που γράφεις…
Εύχομαι να είσαι καλύτερα και δυνατή, όσο γίνεται, για να συνεχίσεις.
Ναι έχεις δίκιο Στράτο δεν διάβαζα τα ΄΄υστερόγραφα΄΄ και η παράκλησή σου δεν βρήκε ανταπόκριση , δεν το βλέπω έτσι για κάτι απλό . Ηταν οι ώρες μου μέσα σε ένα νοσοκομείο , αυπνη , κουρασμένη , πονεμένη και στις 18/΄8 τελικά κατέληξε ο άντρας μου !!!Είχε προτεραιότητα η φροντίδα του και ζητώ συγνώμη .
ΔιαγραφήΝα που πρόσεξες τα υστερόγραφα κι ήλθαν τα πράγματα και πάλι στη σειρά τους. Αποκαταστάθηκε η επικοινωνία... τα υπόλοιπα κατ' ιδίαν, όπως και έγιναν.
ΔιαγραφήΑναμφισβήτητα και η φροντίδα είχε την προτεραιότητα. Η συγγνώμη περιττεύει...
Αν κατόρθωνα να αποβάλλω τα περιττά από τον νου μου θα ήμουν ευτυχής, είναι αυτά τα περιττά που με βασανίζουν και χάνω τον ύπνο μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως όταν αγαπάς προσπαθείς να την δέσεις τόσο δυνατά ώστε είναι επικύνδινο να την πνίξεις.
Γράφεις (ένας μπορεί να μιλάει για αγάπη, δυο μπορεί να την περιγράψουν λεπτομερώς)!
Αυτό είναι πολύ δύσκολο, αλλιώς ονειρευεται την αγαπη ο άνδρας, αλλιως η γυναίκα.
Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις ταύτισης μιας παθητικής αγάπης, ενός παθητικού έρωτα...
Φίλε μου εδώ λείπει η φωτογραφία της σκιάς!!!!
χαιρετώ
Γαβριήλ
Τελικά, φίλε Γάβο, θα πρόσεξες ότι συμφώνησα με τη γνώμη της Χαράς, το σκέπτομαι και της δίνω δίκιο… νομίζουμε πως τα πετάμε τα περιττά, αλλά πάντα κάτι μένει…
ΔιαγραφήΗ ανάρτηση έγινε και βασίστηκε πάνω στο κολάζ που έστειλα στην Παρέα, πριν λίγες μέρες και στόχευε ακριβώς στις «ψεύτικες αγάπες» που μοιράζονται. Έλαβα δυο άσχετες και μίζερες (όπως εκείνους) απαντήσεις και θέλησα τη σκέψη μου να την αποτυπώσω σε τούτη εδώ την ανάρτηση. Δεν ήθελα να το αφήσω κι εγώ να περάσει κι έτσι "γέμισα το τίποτα με μπόλικο καθόλου"...
Όσο για τη φωτογραφία της σκιάς που με ρωτάς αυτή δεν ταίριαζε εδώ. Όχι πως ήταν «περιττή», αλλά να… ήταν πολύ προσωπική.
Θα πρέπει να σου άρεσε.
καλημερα Στρατο, μαζι με τον πρωινο μου καφε
ΑπάντησηΔιαγραφήγενικα, θα αποδειχθω λιγο πιο αυθορμητη και λιγο πιο καθετη, λες πως η αληθεια δε λεγεται αμα πληγωσει πολυ.. εξαρταται για ποια αληθεια μιλαμε.. εκτος απο τα κατα συνθηκην ψεμματα, πχ δεν μπορω να σου πω ποσο ασχημος δειχνεις σημερα ή ποσο βαρια ειναι η αρρωστεια που εχεις!
τις αλλες ολες τις αληθειες προσωπικα τις επιθυμουσα και τις επεδιωκα ακομη κι αν θα πληγωναν βαρια, γιατι ξεκαθαριζουν καταστασεις, βγαζουν το θολο πεπλο απο πανω τους..
συμφωνω με το ο,τι αγαπας του φερεσαι αναλογως, ουτε πιεστικα, ουτε αδιαφορα αλλα η ταπεινη μου γνωμη κι η εμπειρια μου λενε πως αμα νιωθεις με τον ενα ή τον αλλο τροπο αυτο δυσκολα αλλαζει, η ευτυχια ειναι στο να ταιριαζει ο τροπος σου με του αλλου, αν δε ταιριαζει, κατι αλλο σημαινει ολο αυτο..
ευχομαι το οποιο θεμα να λυθει ταχιστα
καλη συνεχεια :)
Αν σε τούτα δω τα «πάρε-δώσε» μας, αγαπητή μου Στέλλα, υπήρχε αυτός ο αυθορμητισμός, όπως το κάνεις εσύ, η ελευθερία λόγου και η ειλικρίνεια δεν θα υπήρχε κι ο λόγος να κρυβόμαστε πίσω από «πανοπλίες και θολά πέπλα». Θα αποδεχόταν ο ένας την αλήθεια του άλλου δίχως την ανάγκη να υποκρινόμαστε…
ΔιαγραφήΌσο για την αγάπη, φίλη μου, είναι μεγάλο θέμα και εξαρτάται για ποια αγάπη μιλάμε.
Όχι, δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο θέμα προς λύση, απλά τίποτα που δεν αξίζει να δίνεις συνέχεια.
Να ‘σαι καλά και σ’ ευχαριστώ για τις απόψεις σου.