Με
ξεχασμένες φράσεις, αθώες
και απείραχτες από τη φθορά της χρήσης. Με
ξεχασμένα «λυπάμαι» και ξεχασμένες συγγνώμες στο βωμό του εγωισμού, επέστρεψες.
Πώς να σε περιγράψω; Όταν λειτουργείς παρορμητικά,
αυθόρμητα και πάντα, με γνώμονα το συναίσθημα; Κι ενώ νιώθω την
αποκαμωμένη σου ανάσα, συγχρονισμένη με την αναζήτηση που τόσο
ποθώ, γυρίζω σελίδα κι εσύ μου ξεφεύγεις. Χώνεσαι ανάμεσα στις
επαναλαμβανόμενες φράσεις που περιέχουν το «λίγο», το «λιτό», το «μετρημένο»…
(Αυτά που ορίζουν τον κάθε παραπανίσιο χτύπο της καρδιάς μας).
Κατά
τα άλλα η ζωή κυλάει χαρισάμενη με τα
όνειρα και τις προσδοκίες του καθενός. Και μπροστά μας ορθώνεται και πάλι η
ίδια μελαγχολική διαπίστωση: Άλλοι να πείθουν με τα παραμύθια τους κι εμείς να
μην μπορούμε να πείσουμε για τις αλήθειες μας. Καμιά λογική δεν θα το εξηγήσει…
Δεν υπάρχει λόγος άλλωστε.
Αρκούμαστε
να τους ακούμε, να τους διαβάζουμε, να επαναλαμβάνονται συνεχώς και… να τους δεχόμαστε,
υπακούοντας στα προστάγματα της καρδιάς μας κι όχι τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι.
Πόσες φορές το έχω πει και εγώ αυτό Στράτο < άλλοι να πείθουν με τα παραμύθια τους και μεις να μην μπορούμε να πείσουμε με τις αλήθειες μας .> Είναι λόγια που με εκφράζουν απόλυτα. Τι να κάνουμε όμως, ο κόσμος αρέσει να παραμυθιάζεται. Τη καλημέρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλώντας με τη γλώσσα της ψυχής σου, Δώρα, δεν μπορεί παρά να λες αλήθειες, κι αν αυτές δεν πείθουν, ας παραμυθιάζονται…
ΔιαγραφήΆλλωστε, ποιος τόλμησε να πράξει όσα η καρδιά του πρόσταζε χωρίς να πληρώσει το κόστος;
ΤΑ ΚΑΤΑ ΣΥΝΘΗΚΗΝ ΨΕΥΔΗ! . . .
ΑπάντησηΔιαγραφήἈγάπη καὶ Συγχώρηση φίλων καὶ πολεμίων, ἠ καλήτερη συνταγὴ τῆς ζωῆς!... Ἐπιφέρει ἀπόλυτη ψυχικὴ γαλήνη καὶ γιατρεύει κάθε πάθος!
Νὰ εἶστε ὅλοι γεροὶ καὶ υγιείς ψυχή τε και σώματος!
δημήτρης
Αγαπητέ μου Δημήτρη, τα αποτυπώματα τούτα της σκέψης μου εδώ, δεν έχουν στόχο συγκεκριμένο. Απλά σκέψεις (μπορεί και παλαβές…) όταν, εκ των πραγμάτων και «κατά συνθήκην», είσαι αναγκασμένος να μείνεις κλειστός στο σπίτι λόγω ψύχους και γρίπης και σου λείπει ο κατά συνήθεια καθημερινός περίπατος στη φύση… Μυαλό είναι αυτό… όταν δεν ασχολείται με τα πέριξ, υποχρεωτικά «βασανίζεται» με άλλα…
ΔιαγραφήΠάλι μας το έστρωσε, όλη τη νύχτα, και, παρ’ όλο τον ήλιο (με δόντια το λένε και ποτέ δεν κατάλαβα το γιατί) η ψύχρα είναι αισθητή. -1 έως 4-5 βαθμούς.
Να ‘σαι καλά, φίλε μου και καλή σου μέρα!
Την αλήθεια κανείς δεν θέλει να την ακούσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι η ωμότητα της έκφρασης.
Τα παραμύθια ακούγονται ευχάριστα γιατί πετά μαζί τους ο νους σου en lo imposible
saludos
Gabo
Θα έλεγα, Γάβο φίλε μου, γενικολογώντας βέβαια, αυτό που γράφει η Δώρα παραπάνω: "ο κόσμος παραμυθιάζεται... Εύκολα θα συμπλήρωνα εγώ, τι να γίνει, έτσι τον έπλασαν κάποιοι.
ΔιαγραφήΤο αφήνω σαν σκέψη... να αιωρείται.
Καλή σου μέρα!
Θα μπορούσαμε τουλάχιστον να προσπαθούμε ... να μην παραμυθιαζόμαστε...αν μπορούσαμε να είμαστε ειλικρινείς πρώτα με το εαυτό μας.... να περνας ομορφα οτι και να κανεις !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή μου Ρούλα, γι’ αυτό μπορώ να σε πείσω ανεπιφύλακτα. Η προσπάθεια γίνεται.
ΔιαγραφήΌμως έχω την εντύπωση, αν όχι τη βεβαιότητα, ότι δυστυχώς δεχόμαστε πολλά… παραμύθια.
Σ’ ευχαριστώ κι εύχομαι να περνάς κι εσύ καλά!