31 Δεκεμβρίου, επιδείνωση του καιρού,
πτώση της θερμοκρασίας,
άνεμοι ισχυροί και θυελλώδεις!
Δελτία καιρού που τρομάζουν.
Κι εγώ στο Νότο…
Ωστόσο, αληθεύουν… Ένας τρελός βοριάς το
βράδυ, όχι μόνο σε ξεμάλλιαζε…
αλλά και σε ξεμυάλιζε, σ’ έπαιρνε και σε σήκωνε…
Κι αν τύχαινε να σε χτυπά στο πρόσωπο,
κυριολεκτικά σε πάγωνε…
Βαθμοί 4!… που στην Καλαμάτα… Τέτοιο
κρύο.
Ο Ταΰγετος και τα γύρω βουνά ντυμένα στ’
άσπρα.
Μια χειμωνιάτικη εικόνα δίχως άλλο…
Και να σου σήμερα, η 2η ημέρα
του νέου χρόνου, ξημέρωσε με τον ήλιο να λάμπει και να σε καλεί να βγεις να τον
χαρείς. Μ’ οποιονδήποτε τρόπο.
Απέραντη η παραλία τούτης της πόλης κι
εγώ σ’ αυτό που μ’ αρέσει…
να την περπατώ και να κρατάω εικόνες.
Από τολμηρούς…
Από ρομαντικούς…
Από ποδηλάτες…
Από περπατητές...
Ο καιρός και τα γυρίσματά
του…
Καινούργιος χρόνος σήμερα 2 Ιανουαρίου 2015,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδα τις φωτογραφίες σου φίλε μου έκανε εντύπωση αυτή (Από Τολμηρούς) είναι δηλαδή φωτογραφία του Γενάρη;
Ο καιρός λέει μια παροιμία είναι μύλος και γυρίζει, δεν είναι ποτέ σταθερός,
Εδώ είχαμε μια πρωτοχρονιά ηλιόλουστη με πολύ κρύο κάτω του μηδέν C. αλλά είμεθα συνηθισμένοι.
Σήμερα είναι και η πρώτη φορά που μου δόθηκε η ευκαιρία να ανοίξω τον υπολογιστή με κάπως καθαρό μυαλό.
χαιρετώ
Γαβριήλ
Έλειψες, φίλε μου, κι έλεγα σήμερα να σου γράψω. Να μάθω τι έγινες… Με πρόλαβες.
ΔιαγραφήΑρχίσαμε, Γάβο να τυλίγουμε από χτες το κουβάρι του 2015 και ευελπιστούμε σε καλύτερες μέρες. Ποιος ξέρει, μπορεί να μας δικαιώσει. Η ελπίδα εκεί, παρά πόδας…
Ναι, όπως τα γράφω συνέβηκαν, από έναν παλιόκαιρο σ’ έναν ολόλαμπρο ήλιο. Κι ας μη σου κάνουν εντύπωση οι φωτογραφίες και βέβαια είναι σημερινές, φίλε μου.
Να ‘σαι καλά και για τη νέα χρονιά δέξου την ευχή μου να έχουμε υγεία κι όλα τα’ άλλα θα τα κουμαντάρουμε.
Στράτο μου καλή και γεμάτη Χρονιά !!! Με ΄έκανες και γέλασα με τον άνεμο που σε ξεμαλλιάζει μόνο θα έλεγα !!! Τυχερός που είδες την ηλιόλουστη μέρα και αυτές τις απέραντες παραλίες που τόσο αγαπώ !!! Και ε3δώ κρύο σου λέω , όμως σου εύχομαι ΄΄ετσι ξαφνικά να έρχονται οι λιακάδες στη ζωή σου , έστω και μια αχτίδα ήλιου είναι αρκετή για να λαμπρύνει τις στιγμές μας !!! Να περνάς καλά εκεί στο Νότο και αν πω ότι ζηλεύω , τι νόημα θα έχει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα!!!
Αγαπητή μου Νικόλ, είναι να τρελαίνεσαι με τον καιρό και σκαμπανεβάσματά του. Και δεν γίνεται αυτή αλλαγή ομαλά αλλά με απίστευτη ταχύτητα. Κάθε μου επίσκεψη εδώ, αν δεν πάω για περπάτημα στην "απέραντη παραλία" της είναι σαν να μην ήρθα.
ΔιαγραφήΚαι χτες ήταν μια πολύ γλυκιά μέρα κι έτσι πήρα μαζί μου για περίπατο και τα παιδιά. Και ξέρεις τι ζήλεψα;... αυτούς που κολυμπούσαν...
Φίλε καλέ μου Στράτο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καιρός παρότι είναι γένους ουδετέρου έχει καταπληκτική ομοιότητα και όλα τα χαρακτηριστικά με την πιο όμορφη δημιουργία του Θεού, τον άξονα και την πνοή της ζωής μας, το ανυπέρβλητο θύλη! Διαλογίσου: Αγάπη, μίσος, χαρά, λύπη, πόθος, πάθος, θαλπωρή, ζεστασιά, κρυάδα, κούραση, ανακούφιση, για να αναφέρω μόνον ορισμένα από τα χίλια δυό άλλα "καπριτσια" που τα βρίσκεις κοινώς στον καιρό και στην γυναίκα και... που χωρίς αυτά η ζωή μας θα ήταν αδειανή! Το θήλυ είναι το μεγαλύτερο δώρο που μας χάεισε ο Θεός!!! Ας είναι όλες καλά λοιπόν, να τις χαιρόμαστε μαζί με τον καιρό κι' όλα τους τα "καπριτσια"!...Αμήν!
Υγεία, Θήλεα, Αγάπη και Καλό Καιρό...
ο φίλος σου
δημήτρης
Διαβάζω και σκέπτομαι, Δημήτρη μου, τα όσα αναφέρεις για τις ομοιότητες του καιρού και του "ανυπέρβλητου θήλεος" και σου είμαι ειλικρινής: δεν καταφέρνω να δω παρά μονάχα κάποιες απ’ αυτές τις ομοιότητες που αναφέρεις. Ίσως μόνο κάποια καπρίτσια… που μπορεί να είναι δεκτά αν προέρχονται από γυναίκα, όχι όμως απ’ τον καιρό.
ΔιαγραφήΠάντως θα το εξετάσω μιας και μου φαίνεται ενδιαφέρον.
Στράτο καλέ μου φίλε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταλαβαίνω την απορία σου και δεν σε αδικώ, γιατί εκ πρώτης όψεως η ομοιότητα που αναφέρω μεταξύ θήλεος και καιρού φαἰνεται να εἰναι άτοπη και υπερβολική.
Πρόσεξε όμως να δείς πως οι δικοί μου οφθαλμοί οραματίζονται, ας την πούμε, την συγγένεια αυτή.
Αναμφιβόλλως το θήλυ μας εμπνέει όλα τα συναισθήματα που αναφέρω (για να μη τα ξαναγράφω) στο αρχικό μου σχόλιο. Η απορία γεννιέται πως είναι δυνατόν ο καιρός να μας κάνει να αισθανόμαστε όλα αυτά τα ίδια συναισθήματα; Ιδού η εξηγησή μου:
Σε γενικές γραμμές εμάς τα ανθρώπινα όντα ο καλός καιρός με μιά ηλιόλουστη ημέρα μας γιομίζει την ψυχή με αγάπη και χαρά γιατί απολαμβάνουμε την φύση στην ειρηνική της μορφή και μέσα της νοιώθουμε θαλπωρή, ζεστασιά και ανακούφιση και πολλάκις αναφωνούμε αυθόρμητα με πάθος:
Αχ! Τι θαυμάσιος καιρός είναι αυτός! Τον λατρεύω! Μακάρι να ήτανε έτσι πάντα να τον απολαμβάνουμε!
Από την άλλη πλευρά όταν πλακώσει η κακοκαιρία και το Αιγαίον κτυπιέται με δέκα μπουφόρ ή πνιγόμαστε μέσα στην Αττική με βροχή κι’εδώ την θετή πατρίδα με χιόνια, τότε αναφωνούμε:
Αχ! Χριστέ και Παναγιά μου τι παλιόκαιρος είνα αυτός; Και καθώς αισθανόμαστε κάποια κρυάδα, κούραση και λύπη που δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα με τα σχεδιά μας λόγω του καιρού αυθορμήτως φωνάζουμε: Τον σιχαίνομαι! Τον μισώ! Αυτόνα τον παλιόκαιρο!. . .
Λοιπόν φίλε μου τι λες; Όλα αυτά τα συναισθήματα και τα καπρίτσια του καιρού δεν είναι τάχατες τα ίδια μ΄αυτά τα συναισθήματα και τα καπρίτσια που μας προξενούν και τα ανυπέρβλητα θήλεα;
Οσον αφορά που αναφέρεις ότι τα γυναικεία καπρίτσια μπορεί να γίνονται δεκτά, όχι όμως του καιρού σε παρακαλώ σκέψου το ακόμα μια φορά και πές μου. Τι άλλη επιλογή έχουμε όταν μας κλείσει μια κακοκαιρία κάπου; Δεν περιμένουμε να περάσει αυτό, ας το πούμε καπρίτσιο, για να συνεχίσουμε; Φαντάσου δε να ταξιδεύουμε με κανένα καϊκη στο Αιγαίο και να μας πιάσει καμιά ξαφνική Τραμουντάνα! Άστα...
Δεν έχουμε λοιπόν φίλε μου ουδεμίαν επιλογή παρά να κάνουμε υπομονή και κουράγιο και να αντέχουμε όσο το δυνατόν και τα θυληκά και τα καιρικά καπρίτσια! Αμήν!
Με την φιλία μου και την αγάπη μου πάντα,
Δημήτρης
Στην απάντησή μου, Δημήτρη στο προηγούμενο σχόλιό σου ήταν: θα το εξετάσω μιας και μου φαίνεται ενδιαφέρον… Διαβάζω τώρα τη δεύτερη εξήγησή σου και συμφωνώ πως το θήλυ μας εμπνέει όλα αυτά τα αισθήματα που αναφέρεις κι ακόμη παραπάνω…
ΔιαγραφήΤα καπρίτσια του καιρού μας υποχρεώνουν να συμβιβαζόμαστε, στη βροχή, ας πούμε θ’ ανοίξουμε ομπρέλα, στο χιόνι θα ντυθούμε και θα προσέχουμε τα ολισθήματα, μεσοπέλαγα… πολλά μπορούν να συμβούν, έχουμε και την ακραία επιλογή να πάμε κόντρα στον καιρό με απρόβλεπτα αποτελέσματα.
Τα καπρίτσια του «θήλεως»… τα αντιμετωπίζουμε ανάλογα, οι αντιδράσεις μας δεν ξέρουμε πως θα είναι, εξαρτώνται από τον χαρακτήρα μας.
Κι εγώ έχω αδυναμία… που να πάρει…
Υπέροχα τα χειμωνιάτικα γυρίσματα σου Στράτο!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά ξάδερφε, με υγεία χαρές και ευτυχία :)
Πολύ απότομα τα γυρίσματά του, ξάδερφε... Σήμερα βλέπεις το ξαναγύρισε... Θα υπομείνουμε τα καπρίτσια του, όπως γράφει παραπάνω ο φίλος Δημήτρης.
ΔιαγραφήΑνταποδίδω τις ευχές σου Γιώργη και με πολλή αγάπη!
Εδώ στο Νότο,μόνο ο αέρας κάνει κρότο Στράτο,δυστυχώς για μας άσπρη μέρα δεν ήμασταν τυχεροί να δούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι ο Νέος χρόνος νάναι γαλήνιος όπως η φωτό του εξωφύλλου σου, Φωτεινός και Φωτισμένος , με Υγεία για όλο τον Κόσμο!!!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και πάντα να καλοπερνάτε με την οικογένειά σου!
Καλημέρες κρύες λόγω καιρού,αλλά πάτα φιλικές.
Χαρά ν’ αρχίσω ευχαριστώντας σε για τις όμορφες ευχές σου και στις ανταποδίδω με όλη μου την αγάπη και φυσικά με την παντοτινή φιλία!
ΔιαγραφήΈχω επιστρέψει στη βάση μου απ’ την Κυριακή και όντως σήμερα ξημέρωσε στον περίγυρό μου μια άσπρη μέρα που δεν κράτησε πολύ.
Τα δελτία λένε πως αύριο θα είναι δριμύ το κρύο… θα το υπομείνουμε αυτό και τον αέρα… σε Βορρά και Νότο κι ας κάνει κρότο, που λέει κι ο στίχος.
Καλά να περνάς και να χαίρεσαι ό,τι αγαπάς!