Καταπιάνομαι συχνά με τις στιγμές της ζωής μου. Σήμερα θέλησα να τις χρωματίσω, δίνοντας σε κάθε μια το ανάλογο χρώμα.
Γεμάτη η παλέτα μου… έχει χρώματα για όλες. Για τις όμορφες που με γεμίζουν, τις άσχημες που με θλίβουν και τις ξεχωριστές που με ζωντανεύουν… Το παίζω και ζωγράφος. Διαλέγω, λοιπόν για την κάθε μια το ανάλογο χρώμα κι αρχίζω:
Με το έντονο κόκκινο βάφω τα καμώματα και τις τρέλες του έρωτα. Με γαλάζιο τον άπιαστο –σαν τα όνειρά μου – ουρανό! Με μπλε, τι άλλο παρά τη θάλασσα που με ταξιδεύει. Με κίτρινο τις μέρες εκείνες που δεν ήξερα τι μου γίνεται… Με πράσινο, φυσικά τη φύση που λατρεύω. Με γκρίζο τα κουρέλια της καρδιάς μου… Με μαύρο την ψυχή μου… στον πανικό. Και με άσπρο… την ελπίδα!
Τώρα ψάχνω ένα άλλο χρώμα. Αυτό που θα μου δίνει κουράγιο να κοιτάζω τη ζωή κατάματα. Αυτό που θα μου δίνει δύναμη όταν κάθε φορά χάνω τη γη κάτω απ’ τα πόδια μου. Αυτό που θα με κάνει να σηκώνομαι ξανά και ξανά. Πιο δυνατός. Με περισσότερα όνειρα. Με πιότερη αγάπη. Με περισσότερη δύναμη και μαγεία, να χορτάσω τη ζωή. Γιατί μαγεία είναι η ζωή… παρ’ όλες τις αναποδιές της. Μαγεία και τούτος ο κόσμος ο «μικρός ο μέγας»!
Μηθυμναίος
Πολύ όμορφο και ποιητικό το κείμενο σου, πολύχρωμε φίλε μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ψάχνεις γι άλλο χρώμα.Δες γύρω σου την φύση που είναι γεμάτη διαφορετικά χρώματα!
Εκεί είναι η μαγεία!!!
Σου εύχομαι καλό βράδυ!
Παραθέτω τον εαυτόν μου, ως παρα-δειγμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά κι αφότου έζησα στον κόσμο του κίτρινου χρώματος, αυτό ήταν υπέυθυνο για το τι είμαι σήμερα, η αναζήτηση του άλου χρώματος, αυτού που θα μου δωρίσει την σταθερότητα μα κυρίως την αποδοχή του σημερινού μου εαυτού από εμέ τον ίδιο, (πράγμα που με δυσκολευει) θα πρέπει να ιυοθετίσω το ουράνιο τόξο που όμως εμφανίζεται τόσο σπάνια!!!
Πρωτότυπο ρομαντικό, αισθησιακό το θέμα φίλε μου Στράτο.
χαιρετώ
Γαβριήλ
ΠΟΛΥΧΡΩΜΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το βρεις, γιατί ξέρεις τι ψάχνεις και γιατί το ψάχνεις
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό βράδυ φίλε μου
Καλημέρα φίλε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚομματάκι δύσκολο στη σημερινή ζωή το χρώμα που ζητάς. Ευχή μου να καταφέρεις να το βρεις.
Νάσαι καλά
@ magda,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σωστά το λες, Αγράμπελη… Αυτή μας έμεινε και σ’ αυτή ψάχνουμε τη μαγεία!
Καλημέρα!
@ pylaros,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα ουράνια τόξα εναποθέτουμε τις ελπίδες μας, αλλά κι αυτά κάποιες φορές αργούν, τα κρύβει η καταιγίδα.
@ Μαριάνθη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνταποδίδω την καλημέρα σου, Μαριάνθη, πάρε και την παλέτα, όλα τα χρώματα δικά σου!
@ meggie,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέτζυ μου καλημέρα!
@ Dennis Kontarinis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο προσπαθώ, όσο μπορώ και παίρνει…
Αληθινά ποιητικό το κείμενο σου Στράτο.Συνέχισε να χρωματίζεις τις στιγμές και τα οράματα σου ειναι αναγκαίο και χρήσιμο τις μέρες που ζούμε.Περιμένω το καινούριο σου χρώμα, θα χρωματίσει και τη δική μου ζωή.Πολλά φιλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ ΓΙΑΝΝΑ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννα, η καλοσύνη σου… Πολύ σ’ ευχαριστώ!
Θα περιμένω να φανεί στον ορίζοντα το ουράνιο τόξο κι απ’ αυτό θα διαλέξω ένα χρώμα της στιγμής.
Καλό βράδυ!
Εικαστική ανάρτηση κι έτσι θα την προσεγγίσω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτείνω λοιπόν όλα τα χρώματα της ίριδας μαζί,στο νέο χρώμα,γιατί το ζητουμενο τα περιέχει όλα και ως συναίσθημα καλυπτικόν και ως χρώμα αναντικατάστατο!
Υ.Γ. δε φταίω...εσύ ήθελες να έρθω. Ε, δεν κάνω πάντα καλό!
@ ΧΑΡΑ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαφωνώ με το υστερόγραφο! Γι’ αυτό ,άλλωστε, υπάρχουν και τα σχόλια. Εξάλλου καλό μου έκανες με την προσέγγισή σου.
Συμβουλές πάντα είναι δεκτές και μάλιστα από ειδικούς… καλύτερα.
Υποκλίνομαι στην Καλλιτέχνιδα! Ήδη μαζεύω χρώματα.
Σ’ ευχαριστώ, Χαρά και για τούτα και για τ’ άλλα!