Κρινάκια της θάλασσας

(Pancratium maritimum, παγκράτιο το παραθαλάσσιο)

Φυτό πολύ χαρακτηριστικό, με τα κατάλευκα άνθη του, που βγαίνουν στην κορυφή ενός γλαυκοπράσινου βλαστού. Έχουν έξι στενά, ταινιοειδή πέταλα και μια κατάλευκη «παραστεφάνη», πάνω στην οποία φυτρώνουν οι έξι στήμονες. Τα άνθη φυτρώνουν μέσα από μια μεμβρανώδη «σπάθη». Ο βολβός είναι μεγάλος, με διάμετρο 5-10 3κ., και στο κάτω μέρος του έχει χοντρές, σαρκώδεις ρίζες.

Άνθιση: από τα μέσα Ιουλίου μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου. Τα φύλλα μοιάζουν με μακριές γλαυκοπράσινες ταινίες και βγαίνουν μετά την άνθιση, για να διατηρηθούν ως το επόμενο καλοκαίρι.

Βιότοπος: αμμόλοφοι (αμμοθίνες) σε αμμώδεις παραλίες, αμέσως πίσω από το χειμέριο κύμα.

Περιοχή εξάπλωσης: σε όλες τις αμμώδεις παραλίες του Αιγαίου και του Ιουνίου.

Σημείωση: το είδος απειλείται με εξαφάνιση, λόγω της τουριστικοποίησης των παραλίων και της ισοπέδωσης των αμμοθινών.

Χάρη στους μεγάλους σαρκώδεις βολβούς τους, που από την περασμένη άνοιξη έχουν αποθησαυρίσει και κρατήσει καλά μέσα τους τις απαιτούμενες πολύτιμες ουσίες για την  ανάπτυξη του ανθοφόρου βλαστού και των λουλουδιών τους.

Μην κόβετε τα άνθη αυτών των πανέμορφων φυτών όταν τα βρίσκεται μέσα στη φύση και μην ξεριζώνετε τους βολβούς τους, γιατί έτσι θα τα οδηγήσετε στον αφανισμό. Θαυμάστε τα, φωτογραφίστε τα και αφήστε τα στη θέση τους.

Σε μέρη μεταξένιας γαλήνης αναδύεται σιωπηλά, στεφανωμένο με άσπρα άνθη μοναξιάς!



* Αυτοφυή φυτά σε χέρσα μέρη αυτά τα πανέμορφο κρινάκια. Τα ανακάλυψα και τα φωτογράφησα σ’ εκείνη την παραλία… λίγο πιο πέρα από τα βοτσαλωτά που φιλοτεχνούσε ο Δημήτρης.

Έτσι συμβαίνει με τη φύση σου χαρίζει στιγμές σαν έγχρωμες πινελιές και σου ζητά να τις δεις και να τις απολαύσεις…