Το γυρίζει ο καιρός σε αναχώρηση…
 |
| Το χρυσαφί… |
 |
| και τ’ ασημένιο… του Σεπτέμβρη |
 |
Τι να «λεζαντάρεις»… το αφήνεις έτσι σκέτο να το χαρούν τα μάτια σου… Μια απόδειξη πως οι λέξεις είναι φτωχότερες από την εικόνα… |
 |
| Το έστρωσε με τα πεσμένα πλατανόφυλλα σε αποχρώσεις σκουριάς |
 |
Αναχωρεί το θέρος συμπαρασέρνοντας μαζί του ό,τι απόμεινε στα δέντρα… Λίγο πριν πέσουν κι αυτά… |
 |
| Μπορεί να τα βρούμε να καίνε ακόμη και σε καντήλι κάποιου άγιου της μοναξιάς… |
 |
Διστακτικός ο ζωογόνος ήλιος μόλις ξεπρόβαλε
αφήνοντας να φανούν δειλά, ανάμεσα στα στάχια, οι ακτίνες του… |
 |
Στην παρατεταμένη κάμψη τους τα στάχια αφήνουν να φανεί
το ξεβαμμένο χρυσαφί…
Γέρνουν, όπως ο Σεπτέμβρης… |
 |
| Η απόλυτη αρμονία λίγο πριν φέρει τ’ απάνω κάτω η τάξη του κόσμου… |
 |
Στα ξεραμένα αγκάθια έχουν πιαστεί και κρέμονται
σιωπηλά ξεχασμένα μηνύματα |
 |
| Η κουρτίνα της φύσης… Τι θέλει να κρύψει άραγε; |
* Όλες οι φωτογραφίες είναι από τη γύρω περιοχή της Μήθυμνας
Μηθυμναίος
Ομολογώ πως, λόγω μη επαρκούς σύνδεσης, με παίδεψε τούτη η ανάρτηση... Τελικά την κατάφερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχε προλάβει όμως να αφήσει σχόλιο η Αστοριανή, το προσθέτω τώρα κι ας με συγχωρέσει...
...πανέμορφες, συμβολικές φωτογραφίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήκι η κουρτίνα της Φύσης;
Μάλλον θέλει να προστατέψει,
Στράτο μου!
Φιλιά στις όμορφές σου,
πάντα με αγάπη,
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ
Πάντα να έχεις την ικανότητα να λατρεύεις τις εικόνες της φύσης! Την καλημέρα μου, καλό σουκου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα σου φίλε Στράτο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εμένα μπυ είχε φανεί παράξενο, δεν μπορούσα ν' ανοίξω το παρόν αν και είχα δει τον τίτλο ήταν Πέμπτη 8/9
Οι φωτογραφίες σου πράγματι μοιάζουν όταν η γή ή μάλλον η φύση προετοιμάζεται για να στρώσει τη φωλιά της για τη χειμερινή νάρκη της.
Εδώ που είναι και πιο βόρεια έχουμε την αλλαγή των χρωμάτων των φύλλως από τα δένδρα αλλά 'οχι ακόμα κατά τον Οκτώβρη, από πράσινο σε βυσινή καιμετά χρυσό-καφέ, όπου και επέρχεται το τέλος..
Χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Ποιητικες οι φωτογραφιες και τα λογια.Ενα χαδι στην ομορφια της φυσης που μας περιβαλλει με την μοναδικοτητα της.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Αστοριανή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι για αυτό το λόγο, Υιώτα, τις «πανέμορφες» και «συμβολικές» φωτογραφίες μου θέλησα να μοιραστώ μαζί σας! Όσα και να κάνει η φύση ώστε να προστατευτεί απ’ τον καταστροφέα άνθρωπο, εκείνος αν δεν την αγαπήσει θα συνεχίσει να καταστρέφει, δυστυχώς…
@ Roadartist,
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο, Καλλιτέχνιδά μου, την λατρεύω τη φύση και τις ομορφιές της όταν μου δίνεται η δυνατότητα να βρεθώ δίπλα της.
Καλημέρα σου και να έχεις μια υπέροχη Κυριακή!
@ pylaros,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ’ξερες, φίλε μου, πόσο με παίδεψε τούτη η ανάρτηση κι αυτό λόγω σύνδεσης…
Έτσι έμεινε για κάπου 3-4 μέρες ανενεργή. Τέλος πάντων ήθελα πάρα πολύ να παρουσιάσω αυτές τις φωτογραφίες που δείχνουν πως μια εποχή μας αφήνει για να την διαδεχτεί μια άλλη. Έτσι είναι η φύση και ο κύκλος της αλλά και τα χρώματα της καθεμιάς.
Έτυχε να δω τα υπέροχα κοκκινωπά χρώματα των δικών σας τόπων, είναι εκπληκτικά!
Να ‘σαι καλά και σ’ ευχαριστώ!
@ ΓΙΑΝΝΑ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο σ’ ευχαριστώ, Γιάννα, για τούτον το χαρακτηρισμό που έδωσες στις φωτογραφίες και στο λόγο μου. Είναι οι ομορφιές της φύσης που μας προτρέπει να την θαυμάσουμε και ν’ ανοίξουμε μάτια και καρδιά απέναντι σ’ αυτή και τις εικόνες που μας χαρίζει.
Να ‘σαι καλά!
Στράτο καλημέρα και χρόνια πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα μπορούσες να συγκεντρώσεις όλες τις αποχρώσεις του φθινοπώρου με καλύτερο τρόπο.. Όλα τα χρυσά κι όλα τα ασημένια και όλες οι ενδιάμεσες στιγμές.. Είναι ένας αποχαιρετισμός στα χρυσά του καλοκαιρινού ήλιου, δεν νομίζεις;
Πολύ ωραίες φωτογραφίες Μηθυμναίε!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ρεγγίνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι ακριβώς είναι τούτες οι χρυσαφιές και ασημένιες αποχρώσεις , Ρεγγίνα μου, αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι που φεύγει και προάγγελος του φθινοπώρου... κάτι σαν υπόσχεση. Το φθινόπωρο, άλλωστε, ξέρει να υπόσχεται όλα εκείνα που γυρεύει, ως συνήθως, η ψυχή μας…
Και τούτος ο Σεπτέμβρης (ξέχωρα απ’ όσα μας συμβαίνουν…) είναι υπέροχος!
@ Ηλέκτρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕικόνες από τις πολυπλούμιστες ομορφιές της Μήθυμνας, Ηλέκτρα. Εσύ τουλάχιστον τις γνωρίζεις…
ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΚΛΕΠΤΙΣΜΕΝΟΥ ΓΟΥΣΤΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΡΑΤΟ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΥΤΗ ΜΕ ΤΑ ΦΥΤΙΛΑΚΙΑ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΟΜΩΣ ΛΕΕΙ ΠΟΛΛΑ , ΜΑΣ ΠΑΕΙ ΣΕ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ. ΤΑ ΕΙΧΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΑΦΟΥ ΠΙΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΑΛΛΑ ΜΕ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΙΑ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΠΛΩΜΑΡΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΑ ΒΑΛΩ ΔΥΟ ΔΥΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΨΩ ΤΟ ΚΑΝΤΗΛΙ .
@ Μαριάνθη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαριάνθη μου, έχω «κόλλημα» με τις εικόνες που μου χαρίζει, κάθε φορά, η ξέχωρη φύση του νησιού μας! Ομορφιά που μας κερδίζει καθημερινά.
Τα τρία θαυμαστικά που προσθέτεις στο «εκλεπτυσμένο γούστο» μου, με κάνουν να νιώθω περήφανα…
Τα φυτιλάκια αυτά της φωτογραφίας τα χρησιμοποιούσαμε, όπως λες κι εσύ, για ν’ ανάβουμε τα καντήλια σ’ εκείνους τους άγιους της μοναξιάς…
Πώς να μη τα θυμάται κανείς…