Δε λες κουβέντα, κρατάς κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα
κι ακούω μόνο συνθήματα μεταλλικά των μικροφώνων
Ξέρω τ' όνομά σου την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας μια αλλιώτικη ζωή
Περνούν οι νύχτες, τα δευτερόλεπτα βαριά στους λεπτοδείκτες
ζητώντας κάτι που να μη γίνεται ουρλιαχτό κι οφθαλμαπάτη
Στων χιλιομέτρων την ερημιά και στη σιωπή των χρονομέτρων
ακούγονται τώρα σειρήνες μεταγωγικά κι ασθενοφόρα
Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Τραγούδι: Δημήτρης: Μητροπάνος-Δήμος Μούτσης
Μηθυμναίος
Άκουσα το τραγούδι, τι να σου πω μετά από τόσα χρόνια στην πιάτσα ακόμα (ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας μια αλλιώτικη ζωή)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν θα προλάβω
για (μια αλλιώτικη ζωή)
αλλά όταν τα κότσια μας προδίνουν απομένουν οι αναμνήσεις και τα όνειρα...
Αν είναι ποτέ δυνατόν;
να ικανοποιούμαστε με το τι έχει απομείνει...
Αλλά έτσι είναι η ζωή σαν λουλούδι γίνεται μπουμπούκι ανθίζει μοσχοβολά και μετά το παίρνει η βαρυχειμωνιά του χρόνου, το σκεπάζουν τα χιόνια, μέχρι που χάνεται εξαερώνεται ακόμα και η εσένσια του αρώματός του...
Άρα όλα είναι πρόσκαιρα...
Saludos
Gabriel
...θετική σκέψη
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντα γόνιμη!
Στράτο μου και Γαβρίλη μας,
το ποτήρι μισογεμάτο...
Καλή Κυριακή
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
Με υπαρξιακούς προβληματισμούς λοιπόν αυτή η ανάρτηση!!Γόνιμοι και χρειαζούμενοι πολλές φορές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα αφήσω όμως ευχές για ηλιοφώτιστες Κυριακάτικες καλημέρες.
Παραπονιάρα η μουσική σου συντροφιά απόψε
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφήνω ευχές για τις μανούλες της οικογενείας σου
ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ και σε όλες τις μανούλες
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Καλημέρα φίλε Στράτο
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία δημιουργία τόσο από στίχους όσο και από μουσική. Δίνει την απαραίτητη ώθηση στη σκέψη για προβληματισμό.
Όμως θα καταφέρει να οδηγήσει κάπου; Ή θα πρέπει να αρκεστούμε στο συλογισμό του Γαβρίλη, να αφήσουμε τον κόσμο μας να κινείται γύρω από τα απομεινάρια;
Μάλλον το ποτήρι....μισογεμάτό, όπως λέει κι΄η Υιώτα
Καλημέρα σου φίλε μου
Ντένη
Συνεπης πάντα αφου λυθηκε το θεμα με το ιστολογιο μου περασα να αφησω ευχες για το ξεκινημα μιας νεας και καλης εβδομάδας.Να εισαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχα Μηθυμναίε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ως μητέρα σ ευχαριστώ.
Εύχομαι:
@Σ όλες τις Μάνες του Κόσμου, να έχουν τα παιδιά τους στην αγκαλιά του κορμιού και της ψυχής τους. Κι όταν δεν μπορούν το ένα ας έχουν το άλλο.
@Σ όλα τα παιδιά του κόσμου-όλων των ηλικιών, ας έχουν τις Μητέρες τους στην αγκαλιά του κορμιού και της ψυχής τους. Κι όταν δεν μπορούν το ένα ας έχουν το άλλο...
@ pylaros,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν κι εγώ, προ ημερών, ξανάκουσα αυτή την εκτέλεση του τραγουδιού, φίλε μου, με συγκίνησε τόσο πολύ που αποφάσισα, στολίζοντάς τον, με εικόνες να τον μοιραστώ μαζί σας.
Είναι φυσικό ο άνθρωπος να ψάχνει συνεχώς αυτή τη «διέξοδο» για την «αλλιώτικη ζωή», άσχετα αν τα καταφέρνει η όχι. Εμείς πάντως, ρομαντικοί παλαιάς κοπής, ανοίγουμε τις αποθήκες του μέσα μας και την ψάχνουμε στις αναμνήσεις και τα όνειρα...
@ Αστοριανή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο μπορούμε, Υιώτα, όσο για το ποτήρι μισογεμάτο ή όχι το προσέχουμε...
@ Μαριάνθη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσωτερικοί μονόλογοι με «υπαρξιακούς προβληματισμούς», αν όχι «γόνιμους» όλες τις φορές, θα μας βασανίζουν και θα μας συγκινούν άλλοτε προερχόμενοι από μελωδίες, στίχους, εικόνες, ή συμβάντα της ζωής μας…
Μαριάνθη, με γνωρίζεις…
@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ’ ευχαριστώ, Γλαρένια μου, για τις ευχές.
Προέκυψε παραπονιάρα η μουσική μου, αν και θα ήθελα, τέτοια μέρα, όπως η χτεσινή να σε συντροφεύει μια πιο χαρούμενη.
Να σαι καλά!
@ Dennis Kontarinis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπου ταιριάζουμε ο Γαβρίλης κι εγώ μιας και οι δυο επιμένουμε να οδηγούμε τα βήματά μας στην άβυσσο του χρόνου... Εκεί πίσω σ’ αυτόν ψάχνουμε τη διέξοδο…
Ως γνωστόν, άλλαι αι βουλαί των ανθρώπων και άλλα ο παντοδύναμος Θεός κελεύει...
Να 'σαι καλά!
@ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ φίλε, αναμφισβήτητα, θα πρέπει να είσαι ο πιο συνεπής φίλος-μπλόγγερ μας.
Αφού λύθηκε το πρόβλημά σου σε δεχόμαστε και πάλι εδώ και αντευχόμαστε ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ και για σένα!
Παραπονιαρικη η μουσικη σου αποψε καλε μου Στρατη! Αλλα αφου ετσι το νιωθεις χαλαλι σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω παντως φανατικη του τραγουδιου αυτου καθως και του Μητροπανου δεν σου κρυβω οτι μολις το ακουσα πεταρισε η καρδουλα μου και ετοιμη ημουν να τη φερω τη γυροβολια μου! Ναι μη γελασεις και μη μου πεις οτι ο ζειμπεκικος ειναι αντρικος χορος! Ειναι και γυναικειος οταν η γυροβολια ειναι σωστη!