Είναι στιγμές που οι άνθρωποι έχουμε μέσα μας κάποιες ανάγκες. Ζούμε στιγμές δύσκολες κι αυτό είναι αβάστακτο, όταν στοιβάζονται τόσα γύρω μας… Ανάγκη να τα ξεπεράσουμε, όπως μπορούμε. Ανάγκη να βρούμε μια ισορροπία, μια διέξοδο… μια μαγική συνταγή. Ανάγκη να βουτήξουμε μέσα μας να βρούμε κάτι… Ανάγκη να δούμε δίπλα μας. Όλα αυτά που μας κάνουν να νιώθουμε ωραία απουσιάζουν. Αυξήθηκε η μοναξιά. Μελαγχολείς. Ο κόσμος γυρίζει… γυρίζει κι αδιαφορεί… αδιαφορεί για τη μελαγχολία του καθενός μας. Απίστευτος ο κόσμος…Διαβάζω σ’ έναν τοίχο: «- Τι γίνεται, τι κάνεις;» «- Απεχθάνομαι!». Πολύ απλό… έτσι μονολεκτική η απάντηση. Και γενικά συνήθης… Πολλά συνηγορούν γι’ αυτό.
Φαντάζομαι τον τύπο που έδωσε αυτή την απάντηση. Αυτό το «απεχθάνομαι» το βλέπω στα μάτια του… Τα μάτια του μιλούν. Εκπέμπουν σήματα αγωνίας. Είναι υγρά. Βλέπω χιλιάδες μοναξιές μέσα τους.
Τούτη η εποχή έχει μια θλίψη, έτσι είναι το φθινόπωρο. Τα φύλλα απ’ τα δέντρα σκορπάνε. Τα δέντρα ορφανεύουν. Έχουν μια όμορφη μοναξιά. Η φύση χρωματίζεται παράξενα.
Μια ανάγκη με κάνει να βουτήξω να βρω τα χρώματα του φθινοπώρου. Όμορφα χρώματα. Σκόρπια φύλλα. Στάλες ελπίδας. Έψαξα και βρήκα λίγες εικόνες της εποχής. Τέτοιες που να βεβαιώνουν αυτό το ανεξήγητο του κόσμου.
Τα δέντρα ορφανεύουν...
Χρώματα του φθινοπώρου...
στάλες ελπίδας...
Η εποχή έχει μια θλίψη...Μηθυμναίος
Μια γλυκιά όμως θλίψη Στράτο και μια στωικότητα για αναγέννηση της φύσης στο πέρασμα των ημερών στο κύλισμα του χρόνου. Κιτρινοκαφέ πορτοκαλοκόκκινα βάφεται η γη από τα φύλλα που σκορπούν και ξεγυμνώνουν τα δέντρα για να ντύσουν με χρώματα του φθινόπωρου και να δώσουν την αίσθηση της γαλήνης στην πλάση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑισθαντικές οι εικόνες σου, σιγομουσμουρίζουν ήχους φθινοπώρου. Να σαι καλά.
Πανέμορφες εικόνες, ένα τέλος και μια αρχή στην κυκλική ροή των εποχών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Στράτο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜοναξιά, με παρηγορεί οτι βρίσκω συντροφιά στις ιδέες μου αυτές που αποτυπόνω σε χαρτί ή στον υπολογιστή
Σήμερα Κυριακή δεν βγήκα καθόλου έξω, αν και η μέρα ήταν ηλιόλουστη, estaba preocupádo έκατσα όλη μέρα κι έγραφα σηκονώμουν, περπατούσα, και ξανά. κατά παράξενυ σύμπτωση το θέμα μου έχει να κάνει με το τις λέξεις σου!(Ο κόσμος γυρίζει… γυρίζει)
έβαλα και λίγη φαντασία και το έχω έτοιμο να το βάλω στην ΠΥΛΑΡΟ
νάσαι καλά φίλε
Γαβριήλ
Echo de menos querido Strato!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήBesitos!!!
http://www.youtube.com/watch?v=cBduPL7a6CY&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=y4b3WIZ9MaU&feature=related
Αν δεν υπήρχε το φθινόπωρο, η άνοιξη δε θα μας έκανε τόσο ευτυχισμένους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει πολύ το background του ιστολογίου σου, σαν το τζάμι που τρέχουν οι στάλες της βροχής επάνω του... Εμένα μου αρέσει η εποχή αυτή και θεωρώ πως δεν είναι καθόλου τυχαίο που υπάρχει. Εποχή για ενδοσκόπηση και ψυχική ξεκούραση μετά το καλοκαίρι με τους έντονους ρυθμούς. Η φύση έχει προβλέψει...
Την καλημέρα μου!
Γειά σου Μηθυμναίε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδα τυχαία κάποιο σχόλιό σου στο ιστολόγιο της Roadartist. Από το όνομά σου κατάλαβα ότι είμαστε συμπατριώτες. Από τη Στύψη είμαι εγώ... εδώ δίπλα δηλαδή. :-)
Ηλέκτρα
xμμ μια λεξη θα σου πω μονο ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ανθρωπος εχει ψυχη .. εχει σκεψη ..
Ασε τα φυλλα να τα στροβιλιζει το φθινοπωρινο αγερι ..
Χαζεψε τα μεν .. αλλα μιμησου τα κλαδια!
Φιλια Στρατη μου.
@ Μαριάνθη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο να ’ναι την έχει τη θλίψη το φθινόπωρο, Μαριάνθη μου. Νιώθεις το ορφάνεμα των φυλλοβόλων δέντρων που μοιάζουν να κλαίνε το χωρισμό καθώς πέφτουν τα φύλλα. Παρ’ όλο αυτό η ομορφιά του είναι ατέλειωτη και τα χρώματα υπέροχα… ίσως και πιο όμορφα, μπορώ να πω, απ’ αυτά της άνοιξης.
@ Α. Παπαγιάννης,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια, πανέμορφες εικόνες ηρεμίας και θαλπωρής καθώς οι εποχές έρχονται και παρέρχονται…
@ pylaros,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπότε, φίλε μου, θα περιμένουμε το θέμα σου στο Πύλαρος για την «κυκλική ροή» του χρόνου το θέμα το γνωρίζεις και το μεταχειρίζεσαι περίφημα.
Creo que tu preocupaciòn fuè por el problema en tus riñones como me dijistes. Paciencia…
@ mareld,
ΑπάντησηΔιαγραφήYo tambien te hecho de menos querida amiga!
Gracias por los videos. Extraordinarios!
Un caluroso abrazo y un beso para ti!
@ Maria Tzirita,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σωστό αυτό που λες, αγαπητή μου Μαρία. «Η φύση έχει προβλέψει…» και τι δεν έχει προβλέψει η καημένη η φύση.
Κι εγώ έχω την εντύπωση πως το background του ιστολογίου μου που διάλεξα ταιριάζει με την ψυχή μου.
Να είσαι καλά και να έχεις πάντα επιτυχίες στη ζωή σου!
@ Ηλέκτρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Ηλέκτρα!
Πολύ σωστά μάντεψες… γείτονες είμαστε και συμπατριώτες. Στη Στύψη έχω πολύ καλούς κι αγαπημένους φίλους… τι σύμπτωση…
Κι εγώ να σου πω ότι προ ημερών στην εφημερίδα Εμπρός (που τυγχάνω συνεργάτης) διάβασα για σένα και τα Μαθήματα κεραμικής για παιδιά.
Ευκαιρία μου δίνεις να σε συγχαρώ!
Α… κι ευχαριστώ για την επίσκεψη!
<>@ Liakada,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν αμφιβάλω σε ό,τι λες, Λιακάδα. Τα φύλλα τα στροβιλίζει το αγέρι. Σκορπάνε. Τα χαζεύω και μαγεύομαι απ’ τα χρώματά τους.
Να μιμηθώ τα ορφανεμένα κλαριά μου λες… αυτό κάνω, φίλη μου.
Να ‘σαι καλά!
...λες ότι σε...ξέχασα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτράτο μας,
είναι κι αυτό μια από κείνες τις απροσδόκητες περιπτώσεις που μας "χτυπούν" κατακέφαλα, και μας δένουν πισθάγκωνα...
Ευτυχώς, σταθεροποιήθηκε... και προχωράμε!
Οι φωτογραφίες σου, ως συνήθως, πανέμορφες.
Χαιρετισμούς κι αγάπη,
Υιώτα
και Δημήτρης
@ Αστοριανή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι κάθε άλλο, Υιώτα, σε όλους συμβαίνουν περιπτώσεις απροσδόκητες. Ευχή μου να είναι περαστικές.
Κατά τα άλλα είναι οι ομορφιές της εποχής, παρ’ όλη τη θλίψη.
Με τους χαιρετισμούς μου.
ευαίσθητη γραφή αποτυπωμένη σε φύλλα φθινοπώρου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας φθινοπωρινός περίπατος...
Ένας φθινοπωρινός λυγμός...
σοφή η εναλλαγή των εποχών για να ισορροπούν τα συναισθήματα μέσα μας!
Αρκετά ετεροχρονισμένα και ντρέπομαι γι αυτό, Χρόνια σου Πολλά!
καλό βράδυ ***
Απεχθάνομαι, λοιπόν η απάντηση, σε τοίχο σκαλισμένη να παρατηρεί τις εικόνες εποχής!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πιο ανώδυνη διέξοδος.
Καλημέρα μας
@ Margarita,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφα τα λες, Μαργαρίτα: «ευαίσθητη γραφή αποτυπωμένη σε φύλλα φθινοπώρου!!!», έπιασες το νόημα και σ’ ευχαριστώ.
Η φύση με τη σοφία της μας δίνει μαθήματα.
Σ’ ευχαριστώ και για τις ευχές σου! Γιατί να ντρέπεσαι; Ποτέ δεν ειν’ αργά.
@ meggie,
ΑπάντησηΔιαγραφή«Απεχθάνομαι», για φαντάσου να φθάνει κάποιος, αλλά και να φθάνουμε, όλο και περισσότεροι, να ξεστομίζουμε τέτοια λέξη…, «η πιο ανώδυνη διέξοδος», λες εσύ. Και μετά, τι;
Πως θα λέμε την Καλημέρα μας;
θα την λέμε όπου αξίζει να την πούμε με τα μάτια, με της καρδιάς τα γνεψίματα, με της ψυχής τους ψιθύρους και θα είναι πιο τρανταχτή από την "τυπική" των καιρών μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ meggie,
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι μπράβο!!!
Καλημέρα λοιπόν!!!
Είναι πολύ όμορφο το blog σας! Συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το παρακολουθώ σίγουρα!
Καλό υπόλοιπο χειμώνα με Υγεία!
Στέργιος Καλούδης
(Σερφάρισμα Ζωής) abcd-stergios.blogspot.com
@ stergios,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ κύριε Στέργιο κι εύχομαι να 'στε καλά.
Θα περάσω από το μπλογκ σας.