Προσοχή Πινόκιο!!!

Δεν θα ’χε φέξει ακόμη όταν στο ύπνο μου βλέπω έναν Πινόκιο με μια μύτη νααα!!!

Μ’ έσπρωχνε στην πλάτη και μ’ ένα σοβαρό όσο και καβαφικό ύφος να μου λέει:

«Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς blog; … ήταν κι αυτά μια κάποια λύσις»...
Ξύπνησα ταραγμένος! Πάει σκέφτηκα ο Google, μέσα στην παγκόσμια κρίση κι αυτός, θα κατήργησε τα blog μας… Ω, συμφορά!!!

Πριν τρέξω ν’ ανοίξω τον υπολογιστή μου -καθημερινή συνήθεια κι αυτή- τραβάω το φύλλο απ' το ημερολόγιο... και τι βλέπω; Τετάρτη 1η Απριλίου, Μέγας Κανών, Μαρίας Αιγυπτίας, Γεροντίου & Βασιλείδου. Έλα Χριστέ και Παναγιά! Ο άτιμος ο Πινόκιο, μου την έπαιξε Πρωταπριλιά χαράματα…

Πολλές οι εκδοχές για το πώς επικράτησε το έθιμο την πρωταπριλιά να καλούμαστε να πούμε (ή να δεχτούμε) έστω κι ένα αθώο ψέμα. Στη χώρα μας διαφοροποιήθηκε το έθιμο και πήρε την γνωστή ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια.
Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά.

Εσείς τι λέτε;
.

Ο Γεώργιος Δροσίνης μας άφησε τούτο το σονέτο για την:

Πρωταπριλιά

Αν σήμερα κανείς σας πει
Πως ταχ’ αυτή που αγαπάτε
Άλλον κοιτάζει μην κοπεί
Το αίμα σας - χαμογελάτε.
Κι αν άλλος πει χωρίς ντροπή
Εις την αγάπη σας να πάτε,
Αποκριθείτε: «Σιωπή,
Και για κουτό μη με περνάτε».
Τους φίλους σας για την ψευτιά τους
Σήμερα να φοβάστε μόνο,
Ταις φίλες σας όλο τον χρόνο,
Γιατ’ έχουνε μεσ’ τη ματιά τους,
Στα λόγια τους και στα φιλιά
Παντοτινή Πρωταπριλιά!

Πάντως ελπίζουμε και πιστεύουμε τα όποια ψέματα πούμε ή δεχτούμε να έχουν κάτι από το γνωστό πιπεράτο ελληνικό πνεύμα!
Και δεν είναι ανάγκη να μας τα λέει ένας ξενόφερτος Πινόκιο μυταράς;…

Καλό μήνα σε όλους!!!

Μηθυμναίος