To New York City

Από τη Βοστόνη της εκπαίδευσης και της γνώσης

στην Μητρόπολη του κόσμου.

Η Νέα Υόρκη κάποτε ήταν η ελπίδα των μεταναστών.

Σήμερα είναι απλά η πόλη που τα έχει όλα, μα όλα...
σε υπερθετικό βαθμό!!!

Με άλλα λόγια μια ενδιαφέρουσα και μαγευτική πόλη!

Η λιμουζίνα της περιήγησης,

ίσως μια υπερβολή για καιρούς ύφεσης,

αλλά εδώ έτοιμη μας περιμένει

... για τον χειμωνιάτικο περίπατο στο Central Park

... αλλά και για τις λεωφόρους της λάμψης

Νέα Υόρκη δίχως Μανχάτταν θα ήταν κάτι

σαν την Αθήνα χωρίς τον Παρθενώνα...

Ε, να μην το απαθανατίσουμε;

Και το σκηνικό πίσω για την ιστορία και τις αναμνήσεις...

.

Και στη συνέχεια για την Αστόρια,

μας περιμένουν καλοί φίλοι και γεύση Ελλάδας!!!

.

Μηθυμναίος

Εξομολόγηση, Ευχές και... Κάλαντα

Αυτά τα Χριστούγεννα μας δόθηκε η ευκαιρία να τα περάσουμε διαφορετικά. Βρεθήκαμε κοντά στο γιο μας, στη μακρινή κι απίστευτα όμορφη (παρ’ όλη την παγωνιά) Βοστόνη. Βρεθήκαμε κοντά του για να γευτούμε το «μαζί», τη ζεστή επαφή και τα τόσα κοινά που μας δένουν. Να μιλήσουμε, να ακούσουμε τους στόχους του, τι τον απασχολεί, πως τα περνάει και τι σκέφτεται. Τα σχέδιά του για το μέλλον! Να περάσουμε αυτές τις γιορτές με την αγάπη του και την αγάπη μας και με την ομορφιά της κάθε στιγμής.

Τα όνειρά του, μέχρι τώρα (και κατά κάποιον τρόπο και βαθμό) έγιναν πραγματικότητα. Πέτυχε! Τώρα μπροστά του έχει μια πραγματικότητα που θα πρέπει με υπομονή, επιμονή, στόχους και πειθαρχία αλλά και με τις σωστές επιλογές να την κάνει Όνειρο και νόημα ζωής.

.

Να μην χάσει την ελπίδα… τη θέληση και την πίστη. Και με την επίγνωση ότι τίποτα δεν χάνεται, όταν εμείς οι ίδιοι δεν θέλουμε να χαθεί, ευχή μας είναι να προχωρεί πάντα μπροστά.

.

Κι αν μου επιτρέψετε, αφού μοιράστηκα μαζί σας τα παραπάνω, να μην αφήσω παραπονεμένη την παράδοση, μέρα που ’ναι, να σας γράψω εδώ λίγους στίχους (έτσι σα δώρο από μένα) από τα κάλαντά μας:

Καλήν εσπέρα, άρχοντες, αν είναι ορισμός σας,

Χριστού τη θεία γέννηση να πω στ' αρχοντικό σας.

Κάτω στα Ιεροσόλυμα, στης Βηθλεέμ την πόλη,

εκεί δεντρί δεν ήτανε, δεντρί ξεφανερώθη.

Κι ανάμεσα στους κλώνους του, αγγέλοι κι αρχαγγέλοι

κι ο Μιχαήλ Αρχάγγελος ξεφτερουγά και λέει:
-Χριστέ, για δώσ’ μου τα κλειδιά

και τα χρυσά κλειδάκια

ν' ανοίξω τον παράδεισο,

να μπω σε περιβόλι,

να κόψω μήλο δροσερό,

να πιω νερό δροσάτο,

να γείρω ν' αποκοιμηθώ σε νεραντζιά ’πο κάτω.

.

Μηθυμναίος

απ’ το ταξίδι μας…

Αφήνοντας πίσω το Ελ. Βενιζέλος δε φανταζόμουν

πως το Charles de Gaulle

θα ήταν ένα τόσο δύσκολο και πολύπλοκο αεροδρόμιο.

Ευτυχώς που είχαμε αρκετό χρόνο

ώστε να πάμε από την πτέρυγα 2D

στην ανταπόκρισή μας στη 2E και στην έξοδο Ε61,

απ' όπου θα αναχωρούσαμε με προορισμό τη Βοστόνη.

Η χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα εμφανής

Τα καταστήματα, όμως άδεια...

Ας όψεται η παγκόσμια κρίση που έπληξε ακόμα και το Παρίσι.

Να και το «θηρίο» 747 της AIR FRANCE έφθασε.

Έτοιμο!!!

Συντροφιά στους αιθέρες… τα σύννεφα.

Η πρώτη ματιά προς τα κάτω…

... κι ακόμα πιο κοντά

κι άλλο... Βοστόνη!

και η τέλεια ικανοποίηση!!!

Ο Στόχος!

Το Μάστερ!!!

Μηθυμναίος

Όλα έχουν ειπωθεί...

ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ του για τα όσα συμβαίνουν, όχι μόνον αυτές τις μέρες, αλλά τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας, σκέψεις εκπεφρασμένες με αποφθέγματα, παραθέτει σήμερα στη στήλη ο αναγνώστης μας, κ. Νικόλαος Στυλιανού:

ΚΑΤ' ΑΡΧΑΣ ξεκαθαρίζουμε ότι «όλες οι γενικεύσεις είναι λαθεμένες, της παρούσης συμπεριλαμβανομένης» (Ζαν-Ζακ Ρουσό 1712-1778, Γαλλοελβετός φιλόσοφος). Θυμόμαστε ότι «το 80% των αποτελεσμάτων παράγεται από το 20% των αιτιών» (Vilfredo Pareto, 1848-1923, Ιταλός οικονομολόγος), αλλά και ότι «τίποτε δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια ιδέα που έχει έρθει η ώρα της» (Βίκτωρ Ουγκό, 1802-1885, Γάλλος συγγραφέας).

Ο ΣΟΦΟΣ πρόγονός μας (Αριστοτέλης) τόνιζε ταυτόχρονα πως «όσοι μελέτησαν την τέχνη της διοίκησης έχουν πεισθεί ότι η τύχη των κρατών εξαρτάται κυρίως από την εκπαίδευση των νέων», αλλά είναι βέβαιο, συνάμα, πως όταν λέμε «Παιδεία», δεν εννοούμε «οι συμβουλές των μεγάλων προς τους νέους να αποσκοπούν στο πώς να τους κάνουν να πάψουν να συμπεριφέρονται σαν νέοι» (Francis De Croisset, 1877-1937, Βέλγος συγγραφέας).

ΣΕ ΣΤΙΓΜΕΣ που οι νέοι αισθάνονται οργή και απογοήτευση, και που, όπως τώρα, γεύονται τη βία μες στο πετσί τους, το σύνθημα «το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει» δεν μπορεί να είναι η λύση. «Το μόνο αποτέλεσμα που θα έχει το "οφθαλμόν αντί οφθαλμού" είναι ότι θα καταλήξει να κάνει όλον τον κόσμο τυφλό» (Γκάντι, 1869-1948, Ινδός ηγέτης).

ΕΔΩ συμπληρώνουμε εμείς ότι το αίσθημα που πλημμυρίζει και πνίγει σήμερα τους νέους, αλλά και όχι μόνον, ανθρώπους του τόπου μας είναι το συναίσθημα ότι ζεις σε ένα κράτος όπου είσαι αβοήθητος, αδύναμος. Έτσι νιώθεις, κυρίως όταν συνειδητοποιήσεις ότι δεν σ' ακούνε. Ότι έχεις πράγματα να πεις και σου αφαιρούν τον λόγο. Εικόνες να ζωγραφίσεις και σου παίρνουν τα χρώματα. Ιδέες να αναπτύξεις και σε αναγκάζουν μόνο να κόβεις και να ράβεις. Αβοήθητος. Κι αδύναμος. Όταν πέφτεις κάτω και δεν υπάρχει τρόπος να σηκωθείς. Όταν η αξία δεν είναι βασική προϋπόθεση για να προχωρήσεις, αλλά μάλλον τροχοπέδη. Όταν οι επιλογές σου, μέρα με τη μέρα, λιγοστεύουν.

Ο ΓΚΑΝΤΙ, σε τέτοιες περιπτώσεις, έλεγε: «Σήκω, μη λυγάς. Γίνε εσύ ο ίδιος πρώτα η αλλαγή που θα ήθελες να έρθει σε όλο τον κόσμο».

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ κάποιος να πει με σιγουριά ότι «τα πράγματα θα διορθωθούν αν αλλάξουν». Είναι σίγουρο όμως ότι «για να διορθωθούν, πρέπει να αλλάξουν» (Georg Lichtenberg, 1742-1799, Γερμανός γνωμικογράφος). Συμφωνούν ως προς αυτό όλοι οι πολιτισμοί. «Ένα ταξίδι χιλίων χιλιομέτρων αρχίζει με ένα βήμα» (Λάο Τσε, 6ος αιώνας π.Χ., Κινέζος φιλόσοφος). Και «όλα τα πράγματα είναι δύσκολα, προτού γίνουν εύκολα» (Thomas Fuller, 1608-1661, Άγγλος στοχαστής).

ΑΛΛΑ, ποιοι θα φροντίσουν, άραγε, για όλα αυτά; Ποιοι θα θυσιάσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν για να προσφέρουν στους λαούς τους το πολυτιμότερο αγαθό που είναι η γνώση; «Ένας πολιτικάντης που σκέφτεται τις επόμενες εκλογές;» ή «ένας πολιτικός που σκέφτεται και νοιάζεται για τις επόμενες γενιές;» (Arthur Clarke, 1917-2008, Βρετανός συγγραφέας).

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ πολιτικός είναι εκείνος που έχει όραμα και θέτει στόχους. «Δεν υπάρχει ευνοϊκός άνεμος γι' αυτόν που δεν ξέρει πού πηγαίνει» (Γουλιέλμος Β' της Οράγγης, 1672-1702, κυβερνήτης Κάτω Χωρών, βασιλιάς της Αγγλίας). Είναι, επίσης, εκείνος που, κυρίως όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά γι' αυτόν, γνωρίζει ότι «η πιο μεγάλη τέχνη είναι να ξέρεις να αποχωρείς την κατάλληλη στιγμή» (Φρίντριχ Νίτσε, 1844-1900, Γερμανός φιλόσοφος).

.

Από το αναγνωστικό ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΣΕΛΙΔΑΣ του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

«Κάποτε θα ’ρθουν να σου πουν…»

Ψέματα λένε…

Οι παρακάτω στίχοι είναι από το τραγούδι:

«Κάποτε θα ’ρθουν να σου πουν…»

Κάποτε θα ’ρθουν να σου πουν…

Πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν

Και πως σε θένε...

Eχε στο νου σου το παιδί,

κλείσε την πόρτα με κλειδί,

Ψέματα λένε…

Κάποτε θα ’ρθουν γνωστικοί

Λογάδες και γραμματικοί

Για να σε πείσουν…

Εχε το νου σου στο παιδί,

Κλείσε την πόρτα με κλειδί,

Θα σε πουλήσουν….

Και όταν θα έρθουν οι καιροί

Που θα έχει σβήσει το κερί στην καταιγίδα,

Υπερασπίσου το παιδί,

Γιατί αν γλιτώσει το παιδί,

υπάρχει ελπίδα…

«Μην αναρωτηθείς τι ζητούν αυτά τα πανέμορφα παιδιά στους δρόμους τώρα που δεν έχουν νόημα συγνώμες και ενοχικά βουρκωμένα μάτια. 'Aκουσα παιδικές φωνές σε ώριμα τραγούδια σαρωτικά που διαπερνούν τη θλίψη. Οι γροθιές διεκδίκησης οι ανάσες ζωογόνες οι δρόμοι φωτεινοί και κυρίως ανθρώπινοι. Και μη με συμπονέσεις. Απλά πάρε τα λόγια μου στο δισάκι σου κι εξαργύρωσε την πείρα μου στους αγώνες των αυριανών ημερών».

Γιώργος Δουατζής

Μηθυμναίος

Τα ψέματα εκείνων που μας διαφεντεύουν…

Απόσπασμα από τη δήλωση του Υπουργού Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλου

«Έχουμε Δημοκρατία. Λειτουργούμε σε καθεστώς Δημοκρατίας. Έχουμε τους μηχανισμούς εκείνους τους οποίους προστατεύουν τη Δημοκρατία. Θέλω να τονίσω ότι οι μηχανισμοί αυτοί λειτουργούν με πρώτο γνώμονα την προστασία της αξίας και των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Και αυτό θα πράξουμε. Αυτό το οποίο θέλω να πω είναι το εξής: Άλλο η εικόνα, άλλο η πραγματικότητα. Δεν αγνοώ αυτό το οποίο συμβαίνει. Είναι εκείνο το οποίο με θλίβει. Η Αστυνομία όχι μόνο είναι παρούσα, αλλά κάνει τα πάντα και η Αστυνομία και η Πυροσβεστική, για να αντιμετωπίσουν όλους εκείνους που εκμεταλλεύονται με τον ποιο στυγερό τρόπο ένα θλιβερό γεγονός, τον θάνατο ενός νέου παιδιού. Κάνουν τα πάντα για να προστατέψουν τις περιουσίες των ανθρώπων και τις ζωές των ανθρώπων και βέβαια αν αντιληφθεί κανείς υπό ποιες συνθήκες και η Αστυνομία και η Πυροσβεστική και ο κρατικός μηχανισμός ενεργούν αυτή τη στιγμή. Θα το δείτε αύριο. Δεν μπορώ να προκαταλάβω αυτό το οποίο θα κάνει ο Πρωθυπουργός. Εκείνο που θέλω να τονίσω και το λέω προς όλους τους πολίτες αυτή τη στιγμή είναι ότι πρέπει όλοι να αναλογιστούμε ποιους σκοπούς εξυπηρετούν όλοι αυτοί οι οποίοι ανεξέλεγκτα σε διάφορες πόλεις, σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας, βάζουν πυρκαγιές και συγκρούονται με τις Δυνάμεις της Αστυνομίας. Θέλω να τονίσω ότι οι Δυνάμεις τις Αστυνομίας είναι παρούσες, όπου είναι δυνατόν να είναι παρούσες».

.

Αν αυτό δεν είναι υποτίμηση της νοημοσύνης των Ελλήνων πολιτών, τότε τι μπορεί να είναι;

.

Δυστυχώς αυτοί μας διαφεντεύουν σ’ αυτή την κοινωνία ανήκουμε…

.

Κι ο Αλέξανδρος δεν ήταν ούτε 16 χρονών…

.

Άοπλος…

.

Οπλισμένος μόνο με όνειρα…

.

Υ.Γ. Διαβάστε και για Το Μικρό Αγόρι του ποιητή Γιώργου Δουατζή από την ιστοσελίδα του Κώστα Δουρίδα.

Μηθυμναίος

Αγωνία και Προβληματισμός

Εν τω μεταξύ, νεκρός άλλος ένας νέος από σφαίρα ειδικού φρουρού της αστυνομίας. Σάββατο βράδυ στην περιοχή των Εξαρχείων. Αποτέλεσμα να ξεσπάσουν ολονύκτιες συμπλοκές μεταξύ αστυνομικών και αντιεξουσιαστών. Μια έκρυθμη κατάσταση επικρατεί στην Αθήνα. Πρωτοφανή και βίαια επεισόδια και τεράστιες οι ζημιές που προκλήθηκαν στο κέντρο της Αθήνας.
Ανεξέλεγκτη και η κατάσταση σήμερα! Βαρβαρότητα και φωτιές στο διάβα της πορείας. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά.
Φυσικά και είναι απόλυτα δημοκρατικό δικαίωμα καθενός πολίτη να διαδηλώνει και να διαμαρτύρεται όταν νιώθει να αδικείται. Το θέμα όμως είναι αν πετυχαίνουν το στόχο τους ή αν έχουν τον αντίκτυπο που θα έπρεπε. Κι ακόμα γιατί θα πρέπει να υπάρχουν νεκροί και καταστροφικές ζημιές σε περιουσίες πολιτών που καμιά σχέση έχουν μ’ όλα αυτά.
Γιατί;
Αν όλα, όπως το ευχόμαστε, αύριο ησυχάσουν, θα ακούσουμε και πάλι όλα αυτά που πάντα ακολουθούν. Λόγια, λόγια, μεγάλα λόγια. Τα ίδια όπως πάντα: Θα αποδοθούν ευθύνες! Το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο… και η γνωστή παρέλαση στο γυάλινο κουτί για να εκφράσουν τη θλίψη και την οδύνη τους… για το χαμό του νέου. Αλλά και την αηδία και την αγωνία όλων μας για το τι μέλει γενέσθαι.
Αγωνία. Προβληματισμός…
Εποχή ανησυχίας, μελαγχολίας, βανδαλισμού!
Και μετά;

Πάλι το χάος…

Φοβερό οπτικοακουστικό ντοκουμέντο

Βίντεο από την δολοφονία του Αλέξη (7/12/2008)

Μηθυμναίος

Της αγάπης την ουσία τη μετρώ στην απουσία

Στη ΜαριΝΕΤτα που έχει χαθεί...

.

(Πάνω σε τούτη τη φόρμα μπορείς να γράψεις΄μήνυμα και να το στείλεις

από εδώ, δυστυχώς, μόνο με λατινικούς χαρακτήρες )

.

Γυρίζω σπίτι μοναχός

άλλη μια νύχτα

μια καληνύχτα γυρεύω ο φτωχός

Ξεθεωμένος απ΄τα ψέματα

τα ζάρια και καπνούς

όλα τ' αδέσποτα ρωτώ

μήπως σε είδαν

Πού να σε βρω

.

Της αγάπης την ουσία

τη μετρώ στην απουσία

κι όλο γίνομαι κομμάτια

πράσινα γλυκά μου μάτια

.

Όσα κι αν ήξερα

τα ξέχασα κοντά σου

και τη ματιά σου εχω μόνο φυλαχτό

Μ' ενα χαμόγελο

τα σύννεφα σκορπίζεις

και με φωτίζεις μ'ενα φως αληθινό

Αληθινό

.

Μηθυμναίος