Απ’ το ταξίδι της φυγής το τελευταίο σινιάλο…
Πίσω απ’ τους κλάδους σου κρατάς τη σιωπή του…
Μέριασε δέντρο να αισθανθώ…
Κάτω η θάλασσα έδειχνε ν’ ασπάζεται το γκρίζο σου όγκο…
Το σημαίνον και το σημαινόμενο…
Στη μνήμη του καιρού γυρνώ συχνά το φως σου να συνάξω….
Mithymnaios
Oi εικόνες της Μήθυμνας είναι βιωμένες και μόνιμα μέσα στη ψυχή μου. Όταν κοιτάζω της φωτογραφίες σου είναι σα να κοιτάζω ένα κομμάτι της ζωής μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι στο βάθος βάθος, η αγάπη του Στράτου για τον Μόλυβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες Στράτο μου τι νοσταλγία φέρνουν οι φωτογραφίες; Μέχρι δακρύων!
Πολύ ωραίος ο Μόλυβος! Θα έρθω κι εγώ, είπαμε!
Φιλιά, ύπνο τώρα!
"Στη μνήμη του καιρού γυρνώ συχνά το φως σου να συνάξω…"
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιητικός ο τόπος, ποιτή φτιάχνει στο μάτι και στα χείλη...
Καλημέρες απ' το χεράκι μου πλεγμένες
για τούτο το μήνα που κάπου μπουπουκιάζει!
Θυμάμαιτον Μόλυβο, τον είχα επισκεφθεί χρόνια πίσω. Ανέβηκα και στο Κάστρο του, που είχαν φτειάξει ένα θεατράκι για εκδηλώσεις. Είχα γοητευθεί με τον τόπο. Τώρα ακούγοντας και την υπέροχη μουσική της ιστιοσελίδας σου ( Είναι θέμα από τον Μελισσοκόμο;) με πήγε ξανά κοντά του. Το έβαζα ξανά και ξανά και άφησα τον σκοπό του να με ταξιδέψει..Αυτό που ένοιωσα, δεν μπορώ να το περιγράψω. Ένα γλυκό χάδι νοσταλγίας,μια ζεστή αγκαλιά γεμάτο θύμισες, μια αγάπη βαθειά στην αιωνιότητα. Όλα αυτά μαζί, ίσως ακούγονται φλυαρία. Σε μένα έφεραν την μυρουδιά της ζωής μέσα σ'ένα πανέρι από λουλούδια, χρώματα και υπέροχες στιγμές,που μένουν στο χρόνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'έυχαριστώ γι αυτό.
Βάνα.
Κοννέκτικατ, Αμερικής.
1.2.08
@ Φαίδων,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ να δεις...
@ Κατερίνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως λένε: Στο βάθος κήπος...
Έτσι είναι τούτες οι φωτογραφίες ατενίζοντάς τον από άλλο πρώτο πλάνο και η αγάπη μου στο βάθος.
Άντε έλα να ομορφήνει κι άλλο...
Έχεις και τα δικά μου φιλιά!
@ Genna,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα! Σύναξε φως, σύναξε γιατί χανόμαστε. Όντως είναι ποιητικός ο τόπος και τον υμνούν οι ποιητές που έχει γεννήσει. Τι κρίμα να είμαι ποιητής κι εγώ...
Καλοδεχούμενες οι "γλυκοχειροποίητες" καλημέρες σου
Φιλάκια
@ κυρία Βάνα Κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ενθουσιάζει και με χαροποιεί το ότι έχετε επισκεφτεί τον τόπο μου και το πιο σπουδαίο ότι σας γοήτευσε!
Ναι, η μουσική της Καράΐνδρου είναι από τον Μελισσοκόμο και βεβαίως ταξιδεύει!
Μα, το περιγράψατε με τα όμορφα λόγια και τα αγνά αισθήματα που αφήσατε να φανούν. Και σας βεβαιώ ότι δεν ήταμ διόλου φλυαρία. Ένιωσα τη ζεστασιά τους και σας ευχαριστώ! Κι ακόμα κάτι: κι εγώ αφήνω αυτό το πανέρι με τα λουλούδια γι' αυτό ακριβώς το σκοπό, για να μείνουν στο χρόνο!
Να 'στε καλά.
Να προσθέσω κι εγώ μαζί με τους άλλους φίλους την αγάπη μου για τον Μόλυβο ή την Μήθυμνα, όπως προτιμάτε να το λέμε. Από τα πιο αγαπημένα μου μέρη στην Ελλάδα. Μόλυβος, Μονεμβασιά-Κάστρο, Ρόδος-Κάστρο, Χανιά, Ρέθυμνο, Βάθεια-Μάνη, Ναύπλιο... η πέτρα, αυτή η αγαπημένη πέτρα! Αξέχαστα είχα περάσει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφες οι φωτογραφίες Στράτο μου! Ταξιδιάρες και ξεσηκωτικές!
Φιλιά πολλά!
@ ghteytria,
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ξεσηκωτικές"!!! Εδώ μένω, δίχως να παραβλέπω όλα τα άλλα που γράφεις, φίλη μου. Δηλαδή σε ξεσηκώνω για καλοκαιρινό ταξίδι...
Έτσι; Άντε να δούμε.
Πα' να πει και στο βάθος ο "παράδεισος"....
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Στράτο, πού εί;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως πήγες κατά Μόλυβο μεριά;
Καλά να περνάς!
Καλημέρα!
@ φύρδην-μίγδην,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπως έτσι, καλή μου Γλαρένια (που χαθήκαμε...)
Φιλάκια
@ κατερίνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπα να κάνω μια σύντομη "ιντερνετική" κούρα.
Αλλά εδώ είμαι.
Μπα, για Μόλυβο όχι, τώρα έχει πολλά μποφόρ!!!
Φιλάκια και την αγάπη μου.
Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις,
ΑπάντησηΔιαγραφήπολλαπλασίασε αυτό με όσες φωτογραφίες έχεις για τη Μήθυμνα και θα δεις ότι, με τις χιλιάδες αυτές λέξεις είναι σα να έγραψες ένα βιβλίο.
νασαι καλά φίλε,
(Είναι και για το βιβλίο σου στο εμπρός)
Γαβριήλ
Α, κούρα το λένε! Όκευ! Πάω πάσο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή κούρα, Στράτο μου!
Φιλιά!
Λόγω πάγων και σκοταδιού χάνω διαρκώς το δρόμο και μπαίνω στην αυλέα τελευταία. Για τον Μόλυβο τον πρώτο ύμνο τον διάβασα στην Ελευθεροτυπία από τον Λ Παπαδόπουλο. Τον δεύτερο από σένα στη Χώρα των Θεών του Κώστα, που έγινε και η αιτία να σου γράψω και να γίνουμε φίλοι. Τον τρίτο τον βλέπω μπροστά μου και έχω μείνει άναυδη. Εδώ έξω από τη πόρτα μου που μόλις βγήκα να αφήσω μήλα στα ελάφια, μύρισε φύκι, ιώδιο και αλμύρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτράτο!!!
Σ’ ευχαριστώ, για την τόση ομορφιά που μας προσφέρεις.
@ κατερίνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπανήλθα, Κατερίνα, είμαι παρών!!!
Φιλάκια
@ marled,
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις πως και οι τελευταίοι έχουν το μερίδιό τους. Έχει κι ο Μόλυβος τους υμνητές του.
Εγώ είμαι αγιάτρευτος…
Να μου προσέχεις τα ελαφάκια! Δεν νομίζω να υπάρχουν εκεί κυνηγοί;
Και οι αμυγδαλιές υπέροχες!!!
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου.
@ γαβριήλ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔίτομο και τρίτομο θα είναι το βιβλίο, φίλε. Αλλά αυτό το έχω στην καρδιά και στη σκέψη μου.
Να είσαι καλά.
Σtράτο,φίλε μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ είναι όλα ήρεμα...αλλά εκνευριστικά ήρεμα που ακούς μόνο τη σιωπή σου. Που να βρεθούν οι κυνηγοί? Και να σκεφτείς ότι είμαι από σόι ψαράδων αλλά και κυνηγών. Εδώ οι λαγοί, κυκλοφορούν στην αυλή μας. Δεν μας αφήνουν λουλούδι. Στην αρχή με έπιανε η καρδιά μου. Σιγά-σιγά συνήθισα.
Φιλάκια και καληνύχτα.
Εσύ πάντως να τα προσέχεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα, γλυκιά μου.
Χάρηκα τόσο πολύ που γνώρισα το μπλογκ σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμορφιά!
@ παράλληλος,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ κι αν πρόσεξες σε είχα στις Περιπλανήσεις μου! Οπότε, φίλε, σε είχα επισκεφτεί και δεν πήρες χαμπάρι...
Να 'σαι καλά.