Δυο λόγια αντί για κάλαντα…

Καθότι, μέρες που ’ναι, είθισται να λέμε τα κάλαντα, επιτρέψτε μου δυο λόγια σε λίγες προσωπικές αράδες, γι’ αυτούς που καθημερινά επισκέπτομαι σε τούτη τη μπλογκογειτονιά και πότε-πότε τα λέμε.

* Η σειρά στις αναφορές μου είναι όπως εμφανίζονται στις Περιπλανήσεις μου.

Τον ANKYR, σαν blogger τον γνώρισα πριν λίγο. Περισσότερο, όμως από ένα χρόνο τον έχω πάνω απ’ το κεφάλι μου… στο ΕΜΠΡΟΣ. Εκτός από πολύ καλός γελοιογράφος είναι και συγχωριανός μου.
ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ του βουνού: Πόσο μεγάλη καρδιά έχει αυτή η κοπέλα! Πόση αγάπη να μοιράσει… είναι απίστευτο. Οι «ανάσες της» μας συνοδεύουν. Θα της έγραφα ένα στίχο, αν ήμουν ποιητής, μια μουσική σε βιολί, αν ήμουν συνθέτης. Της προσφέρω, ωστόσο την αγάπη μου.
ΑΣΠΑΣΤΟΣ: Καθημερινά αισθάνομαι θαλπωρή στις «γλαρένιες αγκαλιές» της. Αυτές οι «αγκαλιές» είναι το ζητούμενο στις ανθρώπινες σχέσεις.
ΓΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟΝΤΕΣ: Αυτού δεν χρειάζεται να του γράψω. Του τα λέω στ’ αυτί…
COOK THE BOOK: Δεν είναι μόνο οι συνταγές της που μας κάνει να αμαρτάνουμε, είναι και οι περιηγήσεις της… στο GREECE IN PICTURES και όχι μόνο. Αναστασία μου…
ΓΗΤΕΥΤΡΙΑ: Εδώ καθημερινά υποκλίνομαι!!! Είναι άπιαστη και το ξέρει. Μας γοητεύει με τα θέματά της (την πάω και για τις μεταφράσεις στα ισπανικά που με κάνει και ζηλεύω…).
ΦΤΕΡΟ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ: Η GENNA είναι, δίχως άλλο, η προσωποποίηση της ευαισθησίας και της λεπτότητας. Γεμίζει με τρυφερότητα τις φυλλωσιές των ονείρων μας.
ABTTHA: Τα διαδικτυακά της στάνταρ που αναφέρει, δεν είναι τίποτα μπροστά στη δύναμη του λόγου της. Δεινή ομιλήτρια, κυριολεκτικά κρέμεσαι απ’ το στόμα της. Εκτός, φυσικά, όλων των άλλων χαρισμάτων. Μόνο που δεν ξέρω γιατί το πληκτρολόγιό της δεν διαθέτει κεφαλαία γράμματα…
SOBREVIVIENDO: Με τη Juanita τα λέμε ενίοτε και στα ισπανικά…
ΙΟΥΣΤΙΝΗ: Εδώ τι να πω… Φίλη από παλιά. Κόσμος μικρός απέραντος ο μέγας της ψυχής σου! Κυρία μου…
DEMIAN: No hay nada más triste que empacar para emprender el regreso. No llores por mi Argentina!!!
Ο ΘΕΟΣ ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ: Κερνάει καφέ, συχνά ο ποιητής εκεί παρέα με το χαμόγελο του Θεού. Ενός Θεού που όλοι κρύβουμε βαθιά μας!!!
ΨΙΤ: Φωνή ελληνική, απ’ τη Μελβούρνη, φτερουγίζει ελεύθερα σαν σκέψη και μας τη μεταφέρει με τον τρόπο του.
ΕΔΩ ΑΘΗΝΑΙ…: Αναπτερώνει τις δημιουργικές ακτινοβολίες του δημοσιογραφικού του ταλέντου παράλληλα με τα ανθρώπινα συναισθήματα που τον χαρακτηρίζουν.

Χρόνια Πολλά, Καλές Γιορτές, καλές μου φίλες, καλοί μου φίλοι. Οι ευχές μου να τις απολαύσετε με όσο περισσότερη χαρά και ευτυχία μπορείτε – όπου τη βρείτε.

Μηθυμναίος