Αγία Βαρβάρα… Τάμα, ευχαριστία;Μόνο ρότες και σχέδια ήξερε να κάνει, και… όνειρα. Όνειρα για ταξίδια. Κι ύστερα άλλα όνειρα μιας ακαθόριστης επιστροφής. Πίσω ήθελε, σ’ απάνεμα λιμάνια να γυρίσει, που... αγάπησε. Εκεί, όπου τους ξεφτισμένους κάβους είχε αφήσει… να περιμένουν.
Αμαλία, Μου λείπει κάτι από τη φλυαρία, της… ξεγνοιασιάς σου…
Τωρα, μάνα να είσαι, γυναίκα, κόρη ή κρυφή ερωμένη;
Δεν μπορεί, κάτι απ’ όλα αυτά θα είσαι… Τι άλλο;
Αχ,Ιωάννα… Πόσους ανέμους θα έχεις παραπλανήσει, πόσες ελπίδες θα έχεις ξελογιάσει… Ετοίμασε, τώρα, τα δίχτυα σου καλή ψαριά θα έχεις.
«Κι είμαι στο μόλο και μετρώ / βαρκούλες άλλες χίλιες δυο / που μοιάζουνε με μένα /με τα πανιά σκισμένα...» Διαφυγή: όνειρο νοτισμένο από την αρμύρα της θάλασσας…
Αυτή η φιγούρα σου, Καπετάν Φουρτούνα μου, ένας απόηχος είναι, μου φαίνεται.
Της... γαλήνης σου.
Mithymnaios
Πολύ όμορφο ποστ, ταξιδιάρικο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω το γιατί...μα αυτή η τρίτη η ταπεινή βαρκούλα.... μου χτύπησε στο μάτι...
Γλαρένιες αγκαλιές
Να 'σαι καλά Γλαρένια μου, κι εμένα μου αρέσουν πάρα πολύ οι απλές, ταπεινές βαρκούλες. Αν ήταν δική μου θα στη χάριζα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφες φωτογραφίες όσο και το θέμα,που ιδιαίτερα αγαπώ.Αλλά και τα σχόλια, ζωντανά,με διάθεση λυρική, ανάλαφρα.Πολύ ευχάριστη παρένθεση στην καθημερινότητά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦ.Θεοφίλου
Πολύ ωραίες οι βαρκούλες σου Στράτο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ξέρεις το: "Θα πάρω μια ψαρόβαρκα μωρό μου;"
Θα πάρω κι εγώ και θα έρθω κατά κει!
Πολύ ωραία τα λόγια που τις συνοδεύουν, πολύ ωραία και τα λόγια σου στο άρθρο της εφημερίδας!
Να μας παραπέμπεις κι από δω, απ' το μπλογκ σου.
Φιλιά πολλά!
Έλα, Ανάσα μου, θα είσαι καλοδεχούμενη. Θα είμαι και τον υπόλοιπο Σεπτέμβρη εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήγια καποιον που λατρευει τη θαλασσα,σαν εμενα,αλλά και οχι μονο,το μπλογκ σου ειναι χαρμα οφθαλμων...απεριγραπτα συναισθηματα κουβαλουν οι βαρκούλες σου...:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ να δεις πόσο τη λατρεύω. Τι να κάνουμε είναι πλανεύτρα!!! Και το παραδεχόμαστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλά.