Εικόνες ενός απεχόμενου Νοέμβρη

Κι ενώ ο Νοέμβρης οδεύει δείχνοντας το τέλος μιας εποχής, έξω η φύση δεν σταματάει να μας εκπλήσσει με τις άπειρες αποχρώσεις των φθινοπωρινών φύλλων. Πεσμένα φύλλα αγκαλιά με το νωπό χώμα παίζουν το παιχνίδι της φθοράς. Μιας όμορφης φθοράς! Κι είναι τότε που, μες στη γλυκιά μελαγχολία, αναδύεται στα μάτια μας και στις αισθήσεις μας ένας καμβάς από κόκκινα, κίτρινα, καφετιά φύλλα που μας κάνει να χαιρόμαστε μέσα στη μέθη τόσων χρωμάτων.

«Το φθινόπωρο είναι μια δεύτερη άνοιξη, όπου κάθε φύλλο είναι ένα λουλούδι».  Α. Καμύ  

Με ροπή προς το ωραίο…

Τα καλύτερα και πιο όμορφα πράγματα στον κόσμο δεν μπορεί μόνο να τα δει κανείς ή να τα αγγίξει αλλά θα πρέπει να τα νιώσει με την καρδιά. 

Ένα όμορφο σώμα, εξαρτάται από τον τρόπο που, ο καθένας βλέπει (ή δεν θέλει να δει), πάντα ασκεί γοητεία και ροπή προς θαυμασμό. 

Αποτελούν άπιαστο όνειρο και μακρινή κρυφή επιθυμία. Κι άντε να βγάλεις άκρη με τα άπιαστα όνειρα, τις κρυφές επιθυμίες, την γοητεία και τη ροπή προς θαυμασμό… Μεγάλος μπελάς.

Ανάμεσα στις λέξεις και στα όσα βλέπουμε, ψάχνουμε αυτά που έχουν να πουν κάτι ουσιαστικό και όμορφο. Τα δύσκολα με άλλα λόγια... Ίσως, κάτι τέτοια σώματα, να ’ναι αυτός ο λόγος και η αφορμή να τα λατρέψεις ή μπορεί και να τα ερωτευτείς με την πρώτη ματιά. Τα ονειρεύεσαι, τα πλάθεις με ό,τι πιο όμορφο γεννάει η φαντασία σου και όχι άδικα. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα σταματήσουν να «φλερτάρουν» τις αισθήσεις σου ούτε μια στιγμή.