Διαβάζω, ακούω, παρατηρώ, ξεχωρίζω, σημειώνω και… πορεύομαι παρακάτω. Αδειάζω χώρο μέσα μου να χωρέσουν όσα ξεχωρίζω. Σε κάτι τέτοια –αποστάγματα ευλάβειας τα λέω– εύκολα μπαίνεις, δύσκολα ξεκολλάς κι όταν μπορείς να χαίρεσαι μ' αυτό, το κάνεις.
Είμαι εξαρτημένος από λέξεις, από στίχους, από εικόνες. Ακούω μουσική, ακούω τραγούδια, μαγεύομαι με εικόνες. Διαβάζω και ξεχωρίζω λέξεις, φράσεις, ιδέες, τις σημειώνω στα περιθώρια. Ό,τι και όσα προλάβω… Από τότε όλα τα 'χω κλειδωμένα μέσα μου… και τα κουβαλάω. Στις σημειώσεις μου.
Σημειώσεις στα περιθώρια
βιβλίων (για κάποιο λόγο…): Αν κάποια πράγματα που είναι να κουμπώσουν, κουμπώνουν. Όσα κομμάτια κι αν μπορέσεις να ενώσεις, δε θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις.
Στίχοι που σε παρασέρνουν σε όλα τα πριν, τα ίσως, τα μετά, τα ποτέ και τα πάντα της ζωής (σελ. 49). Λυτρωτική παρέμβαση στις γκρεμισμένες ωραιότητες που δόθηκαν αντιπαροχή για να στεγαστεί η αναπόλησή τους(σελ. 90). Προκαλώντας τον αιφνιδιασμό του μη… αναμενόμενου.
Σημειώσεις από χειρόγραφα (για χίλιους δυο λόγους):
Κι αυτό που θέλω να σου πω, το πιο
όμορφο απ' όλα, δε στο 'χω πει ακόμα. Έκλεισα τα περάσματα κι άμα σε παίρνει πέρνα, μόνο αγάπες μη ζητάς, σε ένα
τραγούδι κόλλησα σαν γέρικη λατέρνα. Δεν έχω χρόνο μάτια μου να ψάχνω για
ελπίδες, το πιο πολύ το έζησα, τώρα μου μένουν τα μικρά, δυο τελευταίες
αχτίδες.
Για
αγάπες μικρές που στα λόγια τους μείναν κάτι λίγες ψυχές που ήρθαν, είδαν και
φύγαν. Είπαμε να μην χαθούμε κι
ανταλλάξαμε αριθμούς, δέκα βήματα πιο πέρα τους πετάξαμε κι αυτούς… Κι αν καμιά φορά βρεθούμε δε θα πούμε ούτε γεια, μες στο πλήθος θα χαθούμε
μ' ένα δάκρυ στην ματιά. Κι αν φωνάξω τ' όνομά σου θα κοιτάξεις στα κλεφτά και
θα κάνεις για φαντάσου πως δε με θυμάσαι πια…
Και η φωτογραφία, αυτή κι αν είναι ερωτική
σχέση με το εφήμερο στιγμιότυπο. Και η κάμερα…
ανέκαθεν ο οδηγός, ικανή να ακινητοποιεί μια συγκεκριμένη στιγμή στο χρόνο. Δεν ξέρω με πόσες εικόνες ανταμώθηκα. Το κλικ για μια φωτογραφία δεν είναι παρά μόνο η αρχή απ’ ό,τι ακολουθεί
και με περιμένει… Η μετέπειτα επεξεργασία της. Το πάθος μου!
Απλά
πράγματα για ν' αντέχω τη ρηχότητα του «τώρα».
