«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

17 Σεπ 2014

Στίχο το στίχο, νότα τη νότα...

           Όχι μόνο τις άδειες ώρες μου, θα έλεγα σχεδόν όλες, τις «γεμίζω» με μουσικές και τραγούδια. Το ν’ ακούω μουσική είναι για μένα, τρόπος ζωής. Δίχως μελωδία, έχω την εντύπωση –και το πιστεύω– πως η ζωή είναι στεγνή. Κάθε τραγούδι, κάθε στίχος έχει κάτι να μου θυμίσει. Κάτι θα ξεσκαλίσει μέσα μου και με κάτι δικό μου θα ταυτιστεί. Αυτό, υποθέτω, να συμβαίνει και σ' εσάς. 


Θαρρείς πως τα λόγια που βάλανε στα τραγούδια, είναι δικά σου λόγια κι απορείς πως κι έγινε το θαύμα μερικοί στίχοι τραγουδιών, να λένε τις δικές σου ιστορίες. Συγκίνηση και ρίγος νιώθεις, πέφτοντας πάνω σε ένα τραγούδι που σ' έχει ακουμπήσει, που έχει χτυπήσει μέσα σου χορδές και μνήμες, παλιές ίσως, αλλά καθόλου ξεχασμένες.
Ανοίγει τότε το κουτί των αναμνήσεων και μια μια πετάγονται έξω. Φέρνουν το χτες στο παρόν, αναποδογυρίζοντας ημερολόγια και χρόνους. Το καθένα και μια ιστορία, έναν έρωτα, μια απογοήτευση, ένα μακρόσυρτο «αχ»... Ταξιδεύει ο νους με όχημα τη μελωδία. Ένα τραγούδι δρόμος είναι που καθρεφτίζει κάτι από τη ζωή του καθενός μας.
Το ραδιόφωνο είναι το μέσον που συντροφεύει και στηρίζει τις αδέσποτες ώρες μου. Παρέα μου οι καλές μουσικές εκπομπές με αξιωμένους παραγωγούς, που απόμειναν λίγοι πλέον, με τραγούδια απ’ αυτά που σκάνε στη μνήμη κι αφήνουν ραγίσματα. Μέσα σ’ αυτόν τον πλούσιο μελωδικό και ερεθιστικό κόσμο, η μουσική σαν επένδυση συμπληρώνει τις «εξομολογήσεις» των στίχων. Σ’ αυτούς στηρίζεται, απ’ αυτούς εμπνέεται κι αυτούς υποστηρίζει.
Υπάρχουν, πάντα εννοώ ελληνικά τραγούδια, που με τους στίχους τους, βάζουν τάξη στη μπερδεμένη σκέψη μας. Τραγούδια, που μέσα σε τρία-τέσσερα μόνο λεπτά, κλείνουν μια ιστορία, έναν έρωτα, όνειρα, λυγμούς, φιλιά, προσευχές... συγκίνηση. Αν πιάσουμε να καταμετρήσουμε τα τραγούδια που μας έχουν χαρίσει τέτοιες στιγμές, θαρρώ πως θα χρειαστούμε ένα σωρό σελίδες.

Λόγια μετά μουσικής, λόγια καλοδεχούμενα. Χαρές και λύπες, όλα ανάκατα με μουσική όπως, πάνε κάποια βράδια πίσω, που άκουγα ένα πρόγραμμα, λες κι ήταν φτιαγμένο για μένα.
«Απόψε θέλω να πιω. Θέλω να ξεφύγω από τα όριά μου. Μέσα στον καπνό να εξομολογηθώ. Για τα χαμένα όνειρά μου...». Η αισθησιακή φωνή της Χαρούλας με παροτρύνει: να πιω! Και συνεχίζει ο Γιώργος Νταλάρας παρακλητικά να τραγουδά: «Να με θυμάσαι όταν κρυώνεις κι όταν φοβάσαι, να με θυμάσαι. Να με θυμάσαι όταν πονάς και δεν κοιμάσαι, να με θυμάσαι...». Είναι σα ν’ άκουγα την ηχώ της ψυχής μου... Κι ύστερα, να κι ο Θαλασσινός να εύχεται: «Καλή τύχη. Γεια χαρά σου. Μην πετάς τα όνειρά σου, μην τα βρω ποτέ στο δρόμο και σε λυπηθώ...». Ιδιαίτερος, ξεχωριστός στίχος! Μου θύμισε όταν αποχαιρετούσα το γιο μου, φεύγοντας να σπουδάσει στην Αμερική! Ευχή μου είναι, του είπα, παρ’ την μαζί σου... Και να, μέσα σ’ αυτή τη βουβαμάρα της σκέψης μου, έρχεται η Τσαλιγκοπούλου να πει: «Και μετά δε μιλάμε πολύ, γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή. Με το βλέμμα στους περαστικούς, να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς». Η ομιλούσα σιωπή. Ο βουβός λόγος. Η φλυαρία της μοναξιάς... Κι απανωτά μέσα στην απόλυτη σιωπή, γιατί όταν η σιωπή γεννά, βγάζει τραγούδια, ο Αλκίνοος να επιμένει: «Άδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο και από τ' όνειρό μου ακούω καθάριο το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε». Όνειρο! Απραγματοποίητο; Απατηλό; Εφήμερο; Πλάνο;…
Τελειωμό δεν έχουν τα όμορφα τραγούδια, τελειωμό δεν έχει και η όμορφη νύχτα. Αυτιά να ’χεις να αφουγκράζεσαι: «Και φοβάμαι μη φύγεις, μα άλλο δρόμο δεν έχεις και σου γράφω στο τζάμι: σ' αγαπώ να προσέχεις» . Ασφαλώς και δεν φεύγω, Βασίλη, όσο θα με κρατάτε όλοι εσείς εδώ, με τέτοια τραγούδια, εγώ θα κουρνιάζω στο άσυλο της ψυχής μου και στη γλυκιά μελαγχολία των στίχων σας. Όσο θα υπάρχουν τέτοια τραγούδια «για το τίποτα γραμμένα»*, όπως λένε, που αντέχουν κι αντέχουμε μαζί τους, αξίζει τον κόπο γιατί «έτσι βγαίνουν τα τραγούδια, μάτια μου...».



--- Με κλικ στους μπλε στίχους μπορείτε ν' ακούσετε το κάθε τραγούδι.

* Σ.Bl. Για το τίποτα, όχι Για Ένα Τίποτα… Διευκρινίζω για να μη παρασυρθούμε...

14 σχόλια:

  1. Το διάβασα, φίλε μου, άκουσα μερικά τραγούδια της Χαρούλας, πάρα πολύ ωραίο μου άρεσε εξαιρετικά το (Μια πίστα από φώσφορο)
    Ρομαντικά, όλα βασιζόμενα στα όνειρα, μέσα σε αυτά τα οποία κάποτε ήταν χειροπιαστά δικά μας.
    Σήμερα τα κοιτούμε από μακριά και παραμένουν όνειρα
    χαιρετώ σε,
    με την αγάπη μου
    Γάβο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι, Γάβο, που απόλαυσες τόσο το κείμενο, τις σκέψεις μου κι άκουσες τα ωραία τραγούδια.
      Τουλάχιστον, εσύ που βρίσκεσαι τόσο μακριά, δεν θα έχεις τη δυνατότητα να τ’ ακούς συχνά. Οπότε κράτησέ τα.

      Ευτυχώς τα ακούσματα που διαλέγω και με αγγίζουν, έχουν αυτό… στίχο (ιδίως αυτό) και φυσικά μελωδία. Κι απλά, μπορούν να με ταξιδεύουν.

      Διαγραφή
  2. Το χουμε ξαναπεί Στράτο.
    Τα τραγούδια είναι οι δικές μας ιστορίες, αυτές που έχουμε καταχωνιασμένες μέσα μας και κάποιος θαρρείς τις ανακάλυψε και τις έντυσε με νότες.
    Γι αυτό έχουν πολλά να μας πουν, να μας ταξιδέψουν,μας συγκινούν.
    Τα τραγούδια που επέλεξες ,είναι όλα αγαπημένα,για τα λόγια τους,για τα νοήματα που σ αφήνουν,γι αυτά που ανασύρουν απο μέσα μας.
    Καλή σου μέρα με όμορφες ακροάσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το χουμε ξαναπεί, βέβαια… και θα το λέμε, Χαρά, όσο θα υπάρχουν ωραία και ποιοτικά τραγούδια, στα οποία ο στίχος και οι νότες έχουν αυτή τη δύναμη να μας παίρνουν μαζί τους, θα τα ακούμε και θα ξαναζούμε δικές μας ιστορίες…
      Τώρα πως το καταφέρνουν… δεν ξέρω… είναι η μαγεία που έχουν.

      Είμαι λάτρης –και το ξέρεις– του καλού ελληνικού τραγουδιού και διαπιστώνω ότι ακόμη και σήμερα υπάρχουν τραγουδοποιοί που το στηρίζουν με τη δουλειά τους.

      Αυτά είναι τα ακούσματά μου.

      Να 'σαι καλά!

      Διαγραφή
  3. Αγαπημένε μου φίλε Στράτο
    Πόσο χαίρομαι που μπορώ να σχολιάζω πάλι τα εξαιρετικά κείμενα σου!
    Όλοι αυτοί οι υπέροχοι στίχοι που παραθέτεις και τόσοι άλλοι, γράφτηκαν από τους στιχουργούς, μετά από έντονη συναισθηματική φόρτιση, φαντάζομαι...
    Άνθρωποι ταλαντούχοι, σαν εσένα, που με ευκολία αραδιάζεις στο χαρτί, όλα τα καθημερινά συναισθήματα που βιώνουμε, χαρά, πόνο, απόρριψη, έρωτα, ευτυχία, αποτυχία, θυμό...
    Σε όλα τα αξιόλογα τραγούδια, που αντιστάθηκαν στον χρόνο, αναγνωρίζουμε και ένα κομμάτι από την ζωή μας, γι αυτό τα λατρεύουμε.
    Σου εύχομαι ένα όμορφο φθινόπωρο, με ο,τι καλύτερο για σένα, με ο,τι θα σου δώσει χαρά!
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάγδα μου αγαπημένη, πάνε κάποιες εβδομάδες που άνοιξαν εδώ και πάλι πόρτες και παράθυρα, μετά από μια επιβεβλημένη σιωπή…
      Χαίρομαι κι εγώ το ίδιο που σε ξαναβλέπω στην αυλίτσα μου.

      Με κολακεύεις με τα καλά σου λόγια! Πολύ θα το ’θελα να είχα το ταλέντο αυτών των δημιουργών, αλλά το μέγεθός τους δεν συγκρίνεται με τη δική μου μετριότητα.

      Τα λατρεύω κι εγώ γι’ αυτό, αυτές τις επιλογές τις έχω για να με συντροφεύουν.

      Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ και αντεύχομαι!

      Διαγραφή
  4. Η αγάπη σου στην καλή μουσική είναι γνωστή !!! Επομένως όσοι αγαπούν τραγούδια με νόημα έχουν σταχυολογήσει κάποιους στίχους και πορεύονται αντάμα.
    Κάτι δικό μου ΄΄Ασε με να κάτσω δίπλα σου δεν θα σου μιλώ ..........Σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει...
    Μαρινέλλα - Χατζής για την απώλεια αγαπημένου προσώπου !!
    Να είσαι καλά Στράτο , με αγάπη!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστά το λες, Νικόλ, δεν έχω αφήσει τίποτα κρυφό δικό μου. Έτσι και τις μουσικές προτιμήσεις μου.

      Ξέρω το πόσο παρακολουθούσες όσα «ανέβαζα» στους Μ.Α. και πάντα ανταποκρινόσουν ιδιωτικά με δικά σου ακούσματα. Κάπου «κολλάμε»…

      Το «δίπλα» και το «πλάι», μπορεί να έχουν την ίδια έννοια, αν και το δεύτερο κυριολεκτεί και είναι το σωστό στο στίχο.

      Βλέπεις ότι πάντοτε κάτι συγκεκριμένο θα μας θυμίζουν;…

      Να ‘σαι καλά κι εσύ, φίλη μου!

      Διαγραφή
  5. Τα τραγούδια λενε παντα την αλήθεια οτι ψέμα στην ζωη μου και να πώ... φιλε μου.. να εισαι καλα ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το φρόνιμο και το σωστό είναι πρώτα να σε καλωσορίσω για την επίσκεψή σου εδώ, και μην νοήσεις αγένεια τον ενικό μου, είναι που σε γνώρισα από τα τόσα της Χαράς μας και η "οικειότητα" είναι δεδομένη.
      Χαίρομαι που σε βλέπω με την αλήθεια σου και την ευχή σου, Σμαραγδένια Ρούλα!

      Να 'σαι καλά κι εσύ!

      Διαγραφή
  6. Γι αυτο σ εχω στην καρδια μου Στρατο γιατι εισαι πολυ ρομαντικος κι ολο συναισθημα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μιας και με ραίνεις με λίγα λόγια-ρόδα, ξέρεις όμως πόσο πιο άνετα θα αισθανόμουν στην καρδιά σου, αν αντί γι’ αυτό το «Ανώνυμος», έβλεπα το όνομά σου;

      Πάντως, όπως και να ‘ναι, σ’ ευχαριστώ!

      Διαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!