«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

26 Νοε 2012

σωστά το λες...


Σκέφτηκα, για μια στιγμή (το ορκίζομαι, όχι για περισσότερο...)
να σου ομολογήσω πως -ναι, σωστά το λες- η φιλία και η αγάπη μας
νοθεύτηκαν με αλλόκοτη χημεία…
Η αγάπη φτάνει εκεί που ξέρει και πάει εκεί που είναι να πάει
άσκοπα σπαταλάμε -σκορπίζοντάς το εδώ κι εκεί…- το υλικό της...
Κόντρα στον καιρό…

Υ.Γ.       Στη Γ......
Σου ’στειλα ένα σωρό μηνύματα, για κοίτα αν τα πήρες,
αν τα είδες θέλω να πω…
Για δες αν είναι στο PC σου;

Ή χάθηκαν όπως κι Εσύ.

«Α, ρε χρόνε αλήτη, που ανθρώπους κι αγάπες σκορπάς..

Μηθυμναίος

10 σχόλια:

  1. Πολύ τρυφερή η σημερινή ανάρτηση σου Στράτο!!!
    Χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα στο υπέροχο blog σου!!!
    Γράφεις πολύ ωραία, λογοτεχνικά, ποιητικά και οι φωτογραφίες σου είναι "διαμάντια"!!!
    Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στ΄αλήθεια συγκινητική φίλε μου Στράτο η σημερινή σου ανάρτηση. Ένας ύμνος σ΄ένα συναίσθημα που είναι υπό εξαφάνιση.
    Νάσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τέτοια τρυφερότητα, τέτοιος αθώος ρομαντισμός, σου ανοίγουν την καρδιά σε κάτι τι το ανώτερο από το ανθρώπινο είδος, κάτι που όλοι ψάχνουμε να βρούμε.

    Στο τέλος παραδεχόμεθα ότι είμαστε όλοι άνθρωποι.

    Está lleno de una divina ternura,

    saludos

    Gabriel

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τυχερή Γ.....!
    Μαγική ανάρτηση,αλλά έχω να καταθέσω ένσταση. Απο πότε η αγάπη θεωρείται νοθεία;Το υπέρτατο των συναισθημάτων δε μπορεί να χαρακτηρίζεται νοθευμένο
    Αλλη μια εξαίσια ανάρτηση εικόνα και λόγω δια χειρός (ψυχής,καλλίτερα) Στράτου (με συνοδεία Απέργη, ή κάνω λάθος;)
    Συνέχισε κόντρα στον καιρό Στράτο σκορπίζοντας το μαγικό σου υλικό!
    Καλό ξημέρωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τρυφερά λόγια,αλλά πως να φτάσουν σε μοναχικές και πληγωμένες ψυχές? Στέρεψαν οι άνθρωποι από συναισθήματα αναρωτιεμαι? Που χαθηκε το νέκταρ της νιότης?
    Να σαι παντα καλά,να μου θυμίζεις πως κάποτε υπήρξα άνθρωπος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ magda,

    Ανάμικτα συναισθήματα, Μάγδα μου, είναι που επικρατούν στη σημερινή ανάρτησή μου.

    Σ’ ευχαριστώ για τις ευχές των γενεθλίων και για όλα τα άλλα καλά και ωραία που με στολίζεις.

    Κι εγώ εύχομαι να είσαι καλά και να χαίρεσαι το πλασματάκι σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ Dennis Kontarinis,

    Αν το συναίσθημα αυτό, όπως λες, είναι υπό εξαφάνιση, γι’ αυτό φταίμε και ευθυνόμαστε εμείς και μόνο εμείς!

    Τα έχεις ζήσει εξάλλου…

    Σε χαιρετώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ pylaros,

    Λες, φίλε, να το ψάχνουμε γιατί λείπει στις μέρες μας, ακριβώς η αθωότητα και ο ρομαντισμός; Ή είναι γιατί εμείς ζήσαμε σε άλλες εποχές και σ’ άλλα μέρη και είμαστε λίγο κακομαθημένοι… Ίσως να ’ναι κι έτσι…

    Sabes muy bien que la ternura, el romanticismo y la inocencia me caracterizan.

    Muchas gracias!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ Χαρά Θ.,

    Επειδή ο Σταύρος Απέργης ήταν ο αγαπητός μας (της Γ….. και δικός μου) θέλησα να χρησιμοποιήσω αποσπάσματα δικά του για να διανθίσω κάποιες δικές μου -πολύ προσωπικές- σκέψεις…
    Δεν έκανες καθόλου λάθος. Το πέτυχες κι αυτό με κάνει να σε θεωρώ κι εσένα του Club μας…
    Ξέρεις, παρότι έχω το βιβλίο του (ΦΑΞ) δεν έχω πετάξει ούτε ένα Γεωτρόπιο από εκείνα…

    Έγραψα πως «η φιλία και η αγάπη μας νοθεύτηκαν»…, που δεν είναι ότι τις θεωρώ νοθεία… αλίμονο είμαι λάτρης των! Απλά στην εποχή μας –όπως όλα- δέχτηκαν κι αυτές τα γνωστά…
    Αλλά, είπαμε… πάμε κόντρα στον καιρό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ ΔΩΡΑ,

    Δώρα, αγνώστων λοιπών στοιχείων… Θέλει ψάξιμο, υπάρχουν, βεβαίως, πολλοί άνθρωποι με συναισθήματα ακόμη. Συμβαίνει οι άλλοι να είναι περισσότεροι γι’ αυτό.
    Το νέκταρ της νιότης βρίσκεται σε εμάς, μέσα μας κι αλίμονο αν το χάσουμε.
    Παραμένεις άνθρωπος! Μην το αρνείσαι, αν σε αγγίζουν ακόμη τα αγνά συναισθήματα της αγάπης και της φιλίας!

    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!