«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

22 Μαρ 2011

Λόγια σταλμένα απ’ τη Ντόρα

Καλημέρα σου καλέ μου φίλε,

Με έχει σοκάρει το φευγιό του Γιώργου Πέρρου με τον οποίο πριν μερικές μέρες τα λέγαμε στα Λαδάδικα και αν βάλλεις να ακούσεις την εκπομπή μου στην Τηλεόραση Μυτιλήνης το βράδυ της Πέμπτης θα καταλάβεις πως είχε προαίσθημα που δεν το πήρα στα σοβαρά, και έχω τύψεις. Τι θα μπορούσα να είχα κάνει; Τουλάχιστον θα καθόμουνα περισσότερη ώρα μαζί του που μου το ζητούσε επίμονα, μα εγώ βιαζόμουνα για το δημοτικό συμβούλιο δυστυχώς...

Ας είναι ο δρόμος του στον ουρανό χωρίς συμπληγάδες, γιατί στη γη, τις πάλευε ασταμάτητα, ίδια όπως πάλευε τους εσωτερικούς του διαβόλους η αποκαμωμένος παραδινότανε σ' αυτούς. Θα μου λείψει η παρουσία του στις μέρες του Μαγιού που έρχονται, γιατί με έπαιρνε στο σαραβαλάκι του που το λάτρευε, και με πήγαινε στα χωράφια της Γέρας για λαλέδες και σπορδούκλια, για ψυχανεμίσματα και ψυχοζωγραφιές. Φέτος το Μάη, θα πάω εγώ στο μνήμα του με τα λουλούδια της γεραγώτικης γης, και τα χαιρετίσματα της λεσβιακής πατρίδας που αγάπαγε και που κατακεραύνωνε στα ξεσπάσματά του. Που αυτή τον λάτρευε και ευτυχώς εκείνος το ήξερε...

Έτσι για να ξαλαφρώσω μια σταλιά σου τα ’γραψα τούτα…

Σίγουρη είμαι, πως ο Πέρρος που κάπου εδώ γύρω τριγυρνά ακόμα, επικοινωνεί με όσα γράφεις, με όσα γράφω με όσα γράφουν αυτές τις μέρες και χαμογελά σα μωρό ψιθυρίζοντας με το χαρακτηριστικό του χιούμορ: «για δέ - για δέ, για μένα είναι όλα τούτα τον παλαβό και τον φευγάτο; Κρίμα που έφυγα λοιπόν. Αλλά αν έμενα, πάλι παλαβό θα με λέγατε και πάλι πρώτος θα υπέγραφα τον αφορισμό. Τουλάχιστον ρε πατριωτάκια, σας άφησα μερικές βάρκες μου να γιαλοταξιδεύετε και σαχνισίνια να ρομαντζάρετε, όλα πληρωμένα και όχι δανεικά. Χάρισμά σας φιλαράκια και στα δειλινά και στα γλυκοχαράματα στο Μόλυβο, να με θυμόσαστε και να με ψάχνετε ανάμεσά σας. Γούστο θα έχει αλήθεια, εγώ να σας γαργαλώ, να σας κεντρίζω και σεις να μη με βλέπετε...»
.
Υ.Γ. 1. Το μόνο ευτύχημα, ότι του είχα κάνει εκτενέστατο πορτραίτο και στο Εμπρός και στα Αιολικά Νέα και είχε ευχαριστηθεί τόσο πολύ, που η χαρά του σα μικρού παιδιού με είχε συγκινήσει τότε κατάβαθα.
.
Υ.Γ. 2. Μπράβο σου που ασχολείσαι με συνέπεια με τούτον τον ηλεκτρονικό «καλοδιάβολο» και μας φέρνεις σε επαφή και μεταξύ μας και με τα εσώψυχά μας.

Σημ. Η Ντόρα Πολίτη, είναι δημοσιογράφος από τη Μυτιλήνη. Σπούδασε στο Χιούστον του Τέξας όπου έζησε για 27 χρόνια και ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία. Μετά την επιστροφή στη πατρίδα δούλεψε σε όλα τα ΜΜΕ, ΕΡΑ Αιγαίου, Δημοκράτη, Εμπρός, Αιολικά Νέα, Τηλεόραση κ.α.
.
Για μένα… είναι και παραμένει φίλη καλή κι αγαπημένη!
Μηθυμναίος

20 σχόλια:

  1. ...δεν "φεύγουν" οι άνθρωποι που αφήνουν ζωντανά σημάδια,
    Στράτο μου!

    Αυτή η βάρκα, πόσα όνειρα γεμάτη,
    πόσα ταξίδια να αντέχει...

    όλο και κάτι μένει στον αγέρα από το ταλέντο των ανθρώπων...

    Αισιοδοξία, έστω κι αν χρειάζεται να "σκάψουμε" βαθιά στο χώμα για να την αναστήσουμε.

    Ο...μπέμπυς, ακόμη, θα...τον χρεώσουμε ενοίκιο! δεν "υποφέρεται" πλέον! ίσως στο Σαββατο-Κύριακο, με ...πίεση!

    Φιλάκια σε όλους,
    Υιώτα- Δημήτρης
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λυπούμαι γιά τις ξαφνικές φυγές. Ο πόνος απερίγραπτος κι όσα δεν πρόλαβες να πείς ή να κάμεις με τον άνθρωπό σου.
    Να τον θυμάστε πάντα με αγάπη το φίλο σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν τον γνώρισα προσωπικά αλλά μέσα από το έργο του και για να είμαι πιο ειλικρινής από ελάχιστα έργα του. Κι απ’ όσα γράφει η φίλη σας δημοσιογράφος θα πρέπει να ήταν πολύ ευαίσθητος άνθρωπος.
    Νομίζω πως το γράψατε σε προηγούμενο ποστ… «φτώχυνε ο καλλιτεχνικός κόσμος της γενέτειράς σας».
    Να σας ρωτήσω: Τι ώρα είναι η εκπομπή της κας. Πολίτη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δημήτρης ΚεφαλίδηςΤετάρτη, Μαρτίου 23, 2011

    Τα λόγια της Ντόρας, βγαλμένα απ’ τα βάθη του είναι της, αγγίζουν.

    Λόγια αγάπης για ένα φίλο θεοπάλαβο, που παραδίνει σε ολοκαύτωμα τις αυθεντικές ερωτικές
    ζωγραφιές του και μας αφήνει κοντά στην ανάμνηση, αγκυροβολημένες βαρκούλες.

    Παράκληση τώρα, για το μαγιάτικο προσκύνημα της, μαζί με τους λαλάδες, να καταθέσει στο τάφο του κι ένα φρέσκο γεραγωτικο ασφοδέλι -για τα πατριωτελια του που ζουν στα ξένα.

    Χιλιάδες φχαριστω!

    Δημήτρης Κεφαλίδης - Γερμανία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ Αστοριανή,

    Ναι, Υιώτα...δεν "φεύγουν" έχουν κανονίσει, άφησαν τα έργα τους, τις βάρκες στη γαλήνη της θάλασσας, τα κρεμαστά μπαλκόνια και στον αέρα τη σιωπή της απουσίας…

    Με το καλό να δεχτείτε τον μπέμπη σας, να μας γράψεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ Ιουστίνη Φραγκούλη,

    Καταλαβαίνω τη Ντόρα που ήταν φίλη του, όπως κι όλους όσους τον γνώριζαν, που τους «ξεγέλασε» έτσι αναπάντεχα όπως τους άφησε και πέταξε στους ουρανούς.
    Για μας είναι διαφορετικά, μένουν τα έργα του… να θαυμάζουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ Σιμόνη,

    Να σε καλωσορίσω πρώτα, Σιμόνη, (τι όμορφο το όνομά σου…) και να σου πω ότι κι εγώ δεν τον γνώριζα, παρά μόνο για λίγο και τυχαία. Να όμως που μας δίνεται η δυνατότητα, σήμερα στις 10 το βράδυ, από την εκπομπή της κας. Πολίτη, να μάθουμε λίγα ακόμη γι’ αυτόν. Έχω βάλει παραπομπή στην ανάρτηση.
    Θα χαρώ να σας ξαναδώ εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ Δημήτρης Κεφαλίδης,

    Έτσι είναι η Ντόρα, Δημήτρη, και το ξέρεις πάντα μιλάει (και γράφει) με την καρδιά της. Υπομονή το βράδυ στις 10 θα την παρακολουθήσουμε. (σου έγραψα στο μέιλ σου).

    Ξέρεις αυτό το άλμπουμ με τα ερωτικά σκίτσα, μου το χάρισε ένα πρωινό στην προκυμαία κι ήταν τότε που αντάλλαξα δυο λόγια μαζί του.

    Κατά τα άλλα η Ντόρα θα διαβάσει την παράκλησή σου και είμαι σίγουρος πως θα πάρει μαζί της ένα κλωνάρι «φρέσκο γεραγωτικο ασφοδέλι» να το αποθέσει εκεί στα πάτρια χώματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Άνθρωποι σαν τη Ντόρα Στράτο δίνουν νόημα στις λέξεις και υποστηρίζουν τηνεννοιολογική τους υπόσταση ώστε να μην παραμένουν απλό συνταίριασμα συμβόλων-γραμμάτων. Έτσι και σε αυτή την περίπτωση η Ντόρα μας , δε δίστάζειγια άλλη μια φορά να κάνει λόγο την ψυχή της φανερό.
    Όσο για το ζωγράφο Πέρρο, τον καλλιτέχνη ε! τι να πούμε...και μόνο που έφυγε αρκετά νέος είναι πολύ!!
    Όσο πολλά είναι κι αυτά που θα μπορούσε ακόμα να δώσει στον κόσμο της καλλιτεχνίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ωραία έργα... ωραίοι και οι άνθρωποι που τα δημιουργούν. Οι άνθρωποι φεύγουν, όμως τα έργα μένου και κατά κάποιο τρόπο... τους κάνουν αθάνατους!

    Να είσαι καλά Μηθυμναίε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τι να πω κι εγώ, διάβασα, είδα, σκέφτηκα, και κατάλαβα ότι το ότι γράψεις ή ζωγραφίσεις μένει, αλλά πάντα υπάρχει η έλειψη χρόνου, μάλλον ξεχνάμε ότι είμαστε προσωρινοί, το αύριο ίσως να μην υπάρχει αλλά...

    χαιρετώ

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ Μαριάνθη,

    Έχεις δίκιο, Μαριάνθη, «η Ντόρα μας» (για να το πω κι εγώ έτσι) το έχει, με τα γραφτά της ξέρει να σημαδεύει την καρδιά και να την πετυχαίνει, η αθεόφοβη.
    Και για να σε προετοιμάσω, σύντομα θα την έχουμε και στην παρέα μας…

    Όσο για το Γιώργο Πέρρο τι άλλο να πούμε παραπάνω… μόνο κρίμα που έφυγε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ Ηλέκτρα,

    Τα ωραία έργα τα φτιάχνουν οι ωραίοι οι άνθρωποι γι’ αυτό και όταν αφήνουν αυτή την πίκρα και την ανάγκη κάτι να προσθέσουμε κι εμείς.
    Να ‘σαι καλά! !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ pylaros,

    Γι’ αυτό και δημιουργούν οι άνθρωποι κι αφήνουν πίσω τους ο καθένας ό,τι προλάβει…
    Και με τους δικούς μου χαιρετισμούς, φίλε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Φίλε Στράτο καλή σου μέρα.
    Συμβαίνει να μην γνωρίζω τη Ντόρα Πολίτη και το έργο της όπως επίσης δεν γνωρίζω τον Γιώργο Πέρρο. Όμως η Ντ'όρα με τα τόσο απλά φραφτά της μας δίνει τον Πέρρο ολοζώντανο. Κι' ακόμη μέσα από τα γρφτά της αφήνει, με λόγια απλά, να ζωγραφιστεί και το δικό της πορτραίτο.
    Ειλικρινά μια ξεχωριστή ανάρτηση
    Συγνώμη αν υπάρχει κάπιο λάθος αλλά ακόμη είμαι με ένα μάτι.
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ Dennis Kontarinis,

    Η Ντόρα Πολίτη, Ντένη, είναι δημοσιογράφος και μάλιστα έζησε για 27 ολόκληρα χρόνια στο Χιούστον, κι εκεί σπούδασε δημοσιογραφία. Κατά σύμπτωση, πριν 34 χρόνια, νεαρή δημοσιογράφος τότε, έκανε το πρώτο της επαγγελματικό ρεπορτάζ για την εφημερίδα Houston Chronicle που αφορούσε στη συμβολή της ελληνικής παροικίας στην κοινωνική-πολιτική-πολιτιστική ζωή του Τέξας. Τώρα ζει και εργάζεται στη Μυτιλήνη.

    Ο Πέρρος ένας πολύ καλός ζωγράφος που, δυστυχώς, έφυγε νωρίς.

    Ύστερα από την εγχείρηση στα μάτια σου τα… όποια λάθη συγχωρούνται.

    Να ‘σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΕΡΡΟ ΑΛΛΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΦΗΝΕΙ ΠΟΛΛΑ.ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥΣ .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Λυπαμαι για το ξαφνικο κι αναπαντεχο "ταξιδι" του φιλου σας.
    Σου ευχομαι να εισαι καλα και να τον θυμασαι παντα με αγαπη ...
    Οι ανθρωποι που αγαπαμε δεν χανονται .. μοναχα φευγουν απο διπλα μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS,

    Ο Πέρρος ήταν ένας άνθρωπος με ελεύθερο και ασυμβίβαστο πνεύμα. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών και πηγές έμπνευσής του ήταν η Λεσβιακή φύση. Βέβαια έφυγε εκείνος, έμειναν τα έργα του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ liakada,

    Σωστά τα λες, Λιακαδίτσα, αγαπούσε τη ζωή, τη ζωγραφική και τους ανθρώπους. Είχε πολλά να δώσει ακόμη… αλλά μας άφησε…

    Να ‘σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!