«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

4 Νοε 2009

Επαγγέλματα που άντεξαν στο χρόνο

Χθες βράδυ στον Ιανό, ένα θαυμάσιο χώρο πολιτισμού, που χρόνια τώρα είναι πλέον θεσμός, έγινε η παρουσίαση του λευκώματος «ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΤΕΞΑΝ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ», «σπονδή στο ήθος των παλιών μαστόρων» με το φακό του συμπατριώτη και παιδικού μου φίλου φωτογράφου και εκδότη Δημήτρη Ταλιάνη και τη γραφίδα του συγγραφέα Πάνου Θεοδωρίδη.
Ομιλητές η Λιάνα Κανέλλη, βουλευτής ΚΚΕ, δημοσιογράφος, (ήταν απόλαυση, απ’ τους ομιλητές που παρακαλάς να μην τελειώσει το λόγο της) o Κώστας Σερέζης, δημοσιογράφος, συγγραφέας, και οι δυο συντελεστές του βιβλίου.
Για μια ακόμη φορά και για τέτοιες εκδηλώσεις ο χώρος του Ιανού δείχνει, παρόλο το μέγεθός του, μικρός!

Για μένα πολλαπλή η χαρά γιατί εκτός από το φίλο Δημήτρη, εκεί ήμασταν παρέα με φίλους όπως η Βάνα και ο Αντρέας Κοντομέρκος, η Δώρα Γιαννάκου-Παρίση (μια από τους 40 τεχνίτες του βιβλίου, συμπατριώτισσα, κουκλοποιός και νονά του Δ. Ταλιάνη) κι από δίπλα η έκπληξη που περίμενα η συνμπλόγγερ Φαραώνα!!!

«Πολύχρονη η προετοιμασία και η έρευνα γι’ αυτήν την προσεγμένη έκδοση. 20 ερευνητές από όλη την Ελλάδα, υπέδειξαν ξακουστά ή ξεχασμένα εργαστήρια της επικράτειας. Ο Δημήτρης Ταλιάνης φωτογράφισε και πήρε συνεντεύξεις, ο Πάνος Θεοδωρίδης διαμόρφωσε τα κείμενα. Εν τέλει, 40 τεχνίτες σε 30 και ένα παραδοσιακά επαγγέλματα συνέβαλαν στη δημιουργία ενός τόμου που επιμένει να προσβλέπει στο σήμερα και το αύριο για τις τέχνες που «χάνονται».
Πέρα από τη νοσταλγία και αίσθηση παραμυθιού που μας προκαλούν τα παλιά επαγγέλματα που εξασκούν. Είναι οι τεχνίτες που ενσαρκώνουν, στη στροφή του αιώνα μας, το πείσμα και την επιμονή μιας προσωπικότητας που γνώρισε πολλές διακυμάνσεις και περιπέτειες στο βίο τους, αλλά τώρα συνεχίζουν ως αμύντορες της τέχνης τους, παραβλέποντας και ξεπερνώντας τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν»
.

Σαν υστερόγραφο λίγα λόγια για τον Δημήτρη Ταλιάνη με λόγια της Νατάσσας Φωκιανίδου (Φαραώνας):
"O Δημήτρης Ταλιάνης φωτογράφος του ελληνικού φωτός (μερικοί το λένε και τοπίο) ξεκίνησε απεικονίζοντας κυριολεκτικά τις ισχυρές εντυπώσεις του από την ποίηση και τη μουσική. Ο φακός του ανίχνευε την ομορφιά ως κατάθεση της μνήμης, όχι ως εικαστική μανιέρα, αλλά μέσα από τον διάλογο με τα πράγματα. Γι’ αυτό και άργησε να περιεργαστεί πρόσωπα και χειρονομίες.
Το ήθος του τοπίου (μερικοί το λένε και φως) παραήταν ισχυρό για την αίσθησή του"
.
.
Κι εγώ να συμπληρώσω με περηφάνια πως είναι κι αυτός Μηθυμναίος!

22 σχόλια:

  1. ΄Αξια τέκνα λοιπόν και οι δυο της Μήθυμνας.
    Πέρα από ενδιαφέρουσα η παρουσίαση ήταν και συγκινητική

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτού του είδους οι δουλειές πρέπει να αγκαλιάζονται από όλους μας. Το συγκεκριμένο θα το πάρω δώρο στον θείο μου, ο οποίος έχει έτοιμο προς έκδοση (ή βρίσκεται ήδη στο τυπογραφείο;) ένα βιβλίο με το ίδιο περιεχόμενο, αλλά επικεντρωμένο σε επαγγέλματα που χάθηκαν στην περιοχή της Εύβοιας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χάρηκα για τις συνάντησή σας, Βάνα Ανδρέα, επίσης και για την Λιανα Κανέλη, μια εποχή 1970 αν δεν κάνω λάθος ήταν εδώ στην Αμερική, νομίζω Φλώριδα και μου έδωσε μια νιμική συμβουλή που δεν θα την ξεχάσω ποτέ, μέσω ε-μαιλ
    Ένα από τα επαγγέλματα που χάθηκαν είναι το του ΣΤΑΓΚΟΤΗ είναι αυτός που αλοίφη με κασίτερο τις Πινιάτες μεγάλες χάλκινες κατσαρόλες σαν καζάνια εκεί όπου έβραζαν το γάλα για τυρί οι νοικοκυραίοισυνήθως δουλειά που έκαναν οι Ηπειρώτες.
    Ερχόταν στα χωριά στην Κεφαλονιά κι εφώναζαν(Πινιάτες για Στάγκομα) αλλου το λένε γάνομα.

    Στράτο θα χαίρεσε ακόμα ένας μηθυμναίος στα πονήματα του λόγου.

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ...Θυμάμαι την Λιάνα, πεντάμορφη(στα νιάτα της, μ' ένα πρόσωπο θαυμάσιας κατατομής και γλώσσα ...ροδάνι...) ήταν λίγα χρόνια από τότε που ήρθα στη Νέα Υόρκη... σ' ένα πρόγραμμα "λέξεων..."
    μετά, ...έμαθα για την πολιτική της ζωή... και πρόσφατα, δίχως ελληνικό κανάλι,... χ΄θηκε και η... Κανέλη...

    Ο άνδρας μου, λέει, κάποτε εργάστηκε σε εργοστάσιο που έλιωναν το γυαλί... μα δεν άντεχε στην μεγάλη ζέστη...
    Χαιρετισμούς,
    Υιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ζούμε ολοι μας στον απόηχο της παρουσίασης που ηταν υπέροχη.Κι οταν μια τέτοια εκδήλωση την πλαισιώνουν αγαπητά πρόσωπα και θερμές αγκαλιές γίνεται πραγματικά συγκλονιστική.Χαίρομαι που ηρθαμε κοντά Στράτο κι ακόμη πιό πολυ χαίρομαι γιατι η συνάντησή μας εγινε κάτω απο τέτοιες συνθήκες.Ευχομαι κι αλλα τέτοια στο μέλλον καΙ ΓΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΆ Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολλές εργασίες έχουν γραφτεί για τα επαγγέλματα που χάθηκαν στο χρόνο καιπιστεύω πως αξίζει τον κόσμο. Φαίνεται η εξέλιξη της κοινωνίας αλλά και οι ανάγκες κάθε εποχής στο πέρασμα του χρόνου. Όσο για την Παρίση πέρα από το ωραίο βιβλίο "Γεύσεις Αιγαίου" που έχει γράψει, κάνει άριστη δουλειά με την κατασκευή στις κούκλες. Η αδερφή μου Στράτο είναι fun αυτής της δουλειάς και σε μια γιορτή ούζου στο Πλωμάρι όπου εξέθετε τα δημιουργήματα της η κ. Παρίση, αγόρασε δύο. Τον βρακά και το βρακού έτσι για να βλέπει και την τέχνη αλλά και να μένουν ως μαρτυρία τος τοπικής μας φορεσιάς.
    Νασαι καλά Στράτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ,

    Τα εύσημα, καλή μου Γλαρένια, για το Δημήτρη που είναι όντως ένα άξιο τέκνο της Μήθυμνας! Εγώ έχω μόνο το όνομα…
    Στ’ αλήθεια πολύ ενδιαφέρουσα η παρουσίαση καθώς και το λεύκωμα!

    Να ‘σαι καλά, φίλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ Juanita La Quejica,

    Από εμάς αγκαλιάστηκε, Χουανίτα, από αυτούς που έπρεπε, όπως είναι οι του Πολιτισμού, δεν γίνεται τίποτα…

    Σίγουρα θα είναι πολύ χρήσιμο και ενδιαφέρον για το θείο σου μιας κι εκείνος καταπιάστηκε με το θέμα.

    Σ’ ευχαριστώ Χουανίτα!

    Υ.Γ. Προ ημερών σου έκανα μια πρόταση στο μέιλ σου… δεν ξέρω αν το έλαβες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ pylaros,

    Η Λιάνα, Γαβρίλη μου, είναι ένας χείμαρρος και ας μη πω τίποτα για τα ελληνικά της, είναι άφθαστη!
    Πάντως για το Σταγκότη, ομολογώ πως για πρώτη φορά ακούω τη λέξη. Γανωτζής βεβαίως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Αστοριανή,

    Βεβαίως, «Ομιλείτε Ελληνικά» ήταν το πρόγραμμα της κυρίας Κανέλλη στην ΕΤ-1.
    Είναι ευφυέστατη, ετοιμόλογη και άριστος γνώστης της Ελληνικής. Αν έκοβε και το κάπνισμα…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ faraona,

    Δίχως άλλο, Φαραώνα μου!
    Κι εγώ το καταχάρηκα, καλή μου, και το ξέρεις…

    Βεβαίως, βεβαίως!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ Μαριάνθη,

    Είναι ένα εξαιρετικό λεύκωμα, Μαριάνθη, με τις θαυμάσιες εικόνες του Ταλιάνη και τον ξεχωριστό λόγο του Θεοδωρίδη.
    Όσο για τη Δώρα Παρίση και στις γεύσεις και στις κούκλες της είναι τέλεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γεννάει αστεράκια η Μήθυμνα!!!:):)
    Mπράβο σας!!! Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια αυτές οι προσπάθειες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Στράτο καλησπέρα

    Είμαι σίγουρος ότι η παρουσίαση
    θα ήταν θαύμα, με γούστο
    και μεράκι....
    Εγώ σήμερα πήγα στο μουσείο
    Ηρακλειδών στο Θησείο
    και απόλαυσα την έκθεση για τον
    πάρα πολύ μεγάλο καλλιτέχνη
    γραφίστα M.C. Escher.
    Tα έργα του και οι δημιουργίες του
    είναι αριστουργήματα.
    Η φωτογράφιση βέβαια απαγορεύεται
    από τους, του μουσείου, για λόγους
    που αυτοί ξέρουν, εγώ βέβαια
    φωτογράφισα γενικά και ορισμένα
    έργα του σπουδαίου καλλιτέχνη
    παρ όλο που έχει κλειστό κύκλωμα
    παρακολούθησης για να τα βάλω
    στο κεντρικό μου μπλογκ να τα δουν
    οι επισκέπτες του μπλογκ μου.
    Θα κάνω ένα φωτογραφικό αφιέρωμα
    στον σπουδαίο αυτό καλλιτέχνη

    Να είσαι καλά
    Καλό βράδυ και την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ σταγόνα,

    Γεννούσε και γεννάει , φίλη μου, κι εμείς θα τους υποστηρίζουμε και θα τους παινεύουμε!
    Συγχαρητήρια, οπωσδήποτε σ’ εκείνους!

    Καλημέρα σου, Σταγονίτσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ Sailor,

    Ήταν, καπετάνιε, σίγουρα! Κι ήταν δικό μου λάθος να μη σε καλέσω…

    Απ’ ό,τι λες η έκθεση του M.C. Escher είναι υπέροχη και οπωσδήποτε θα έχουμε κι εμείς την τύχη να δούμε τα «επιτεύγματά» σου και να τα απολαύσουμε προσεχώς στο μπλογκ.
    Πρόσεχε πάντως μη και σε χαρακτηρίσουν παπαράτσι…

    Σ’ ευχαριστώ και να ‘σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Στράτο ,όπως φαίνεται πρέπει να ηταν μιά πάρα πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση για τα "ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΤΕΞΑΝ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ"
    Εδώ σε παρακαλώ να μου διευκρινήσεις ,ήταν και που ΧΑΝΟΝΤΑΙ ? γιατί είδα πιό κάτω στην ανάλυσή σου ότι αναφέρεις το χάνονται εντός εισαγωγικών.Και η αλήθεια είναι ότι πολλά τέτοια επαγγέλματα χάνονται.Αν κι αυτό δεν έχει σημασία ,γιατί κι αυτά που χάνονται,ή χάθηκαν,υπηρέτησαν πιστά κάποτε τη ζωή και είναι σημαντικό να αναφέρονται.

    Η Λιάνα Κανέλη λέει αλήθειες σαν να τις ξέρει μόνο εκείνη,δεν αφήνει δηλαδή περιθώρια στον άλλον να σκευτεί.Η απολυτότητα δεν είναι πάντα και το καλύτερο.
    Χαίρομαι και εγώ που συναντήθηκες με τους κοινούς μας φίλους ΒΑΝΑ και ΑΝΔΡΕΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Είμαι στο πολύ "αλλού" απόψε, Στράτο μου!
    Είσαι γλυκύτατος, κομψότατος, γλυκίτατη και η Αλεξάνδρα σου!
    Να είστε καλά κι ευτυχισμένοι!
    Μια Άλλη φορά!
    Απόψε ήμουνα αόρατη...
    Δεν πειράζει! Ήταν κι αυτό απ' τα κουφά της ημέρας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πρόταση; Δεν πήρα τίποτα... μόνο τα ισπανόφωνα. Λες να μπερδεύτηκα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ Σπύρος Δαρσινός,

    Αγαπητέ Σπύρο,
    Βεβαίως και ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση καθώς και το θέμα του λευκώματος.
    Σωστά υπέθεσες γιατί πολλά (και το ξέρεις) αν δεν έχουν χαθεί, σιγά σιγά χάνονται!
    Αναμφίβολα και υπηρέτησαν τη ζωή και το καθεμέρα μας..

    Εγώ το αρνητικό που της βρίσκω είναι το… κάπνισμα όλα τ’ άλλα της τα παραβλέπω.
    Με τη Βάνα και τον Αντρέα έχουμε και συνέχειες που θα τις δεις προσεχώς.

    Σπύρο, να ‘σαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @ Κατερίνα Ζαγοριανή,

    Αυτό το κουφό, Κατερίνα, έκοψε κάτι από το τέλειο. Δεν επεκτείνω κι άλλο μιας και τα είπαμε.
    Για τα φιλοφρονήματα δεν έχω λόγια, αφού το λες εσύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @ Juanita La Quejica,

    Θα το ξαναστείλω Χουανίτα, η Μαριάννα το έλαβε όμως, δεν ξέρω τι συνέβη με σένα…

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!