«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

2 Απρ 2009

Εκδήλωση μνήμης και τιμής στον ποιητή Μήτσο Τσιάμη

Μέρος του κοινού της εκδήλωσης

Ο Μηθυμναίος και το πάνελ

Στράτος Δουκάκης (Μηθυμναίος)
.
Στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου Νέας Ιωνίας με πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής (ΟΛΣΑ), σε συνεργασία με το Σύλλογο Μηθυμναίων «Η Μήθυμνα» και την Παλλεσβιακή Ένωση Νέας Ιωνίας-Ηρακλείου, πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 1 Απριλίου εκδήλωση μνήμης και τιμής στον Μηθυμναίο ποιητή-λογοτέχνη Μήτσο Τσιάμη.

Επειδή ήμουν ένας εκ των ομιλητών κι επειδή μερικοί φίλοι μου που δεν μπόρεσαν, για διάφορους λόγους, να παρευρεθούν, μου ζήτησαν να αναρτήσω το λόγο μου εδώ. Και… δεν έχω παρά να το κάνω. Τούτα τα λόγια μου:

«Κατ’ αρχήν, θέλω να εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην ΟΛΣΑ γιατί αισθάνομαι πως είναι τιμή μεγάλη για μένα να με συμπεριλάβει στους ομιλητές της αποψινής εκδήλωσης και συνάμα μια ιδιαίτερη ικανοποίηση η ευκαιρία τούτη να πω δυο λόγια… Δυο λόγια ακόμα για τον άξιο συμπατριώτη μας τον αλησμόνητο και πολυαγαπημένο, πάνω απ’ όλα, ποιητή, δάσκαλο και φίλο Μήτσο Τσιάμη. Αν και κατά την προσωπική μου γνώμη τέτοιες εκδηλώσεις θα έπρεπε να γίνονται όσο οι τιμώμενοι είναι εν ζωή…
Φυσικά, δεν έχω πρόθεση, ούτε σκοπό να μιλήσω για το έργο του, δεν είμαι ο ειδικός, μα ούτε κατέχω τις απαιτούμενες γνώσεις. Από αγάπη το κάνω κι όχι από αρμοδιότητα. Άλλωστε γιατί να μπω σε «οικόπεδα» που ανήκουν, ομολογουμένως, σε άλλους; Εγώ λίγα λόγια έχω να πω -και δεν ξέρω αν αξίζουν- για το τι ήταν εκείνος για μένα και ποια η επιρροή του. Και θέλω να το κάνω με ιδιαίτερη προσοχή και θρησκευτική ευλάβεια, αλλά και σεβασμό, έτσι ώστε να εκφράσω -όσο μπορώ- την αμέριστη αγάπη μου και την ανεπιφύλακτη εκτίμηση για τον ευγενή και ευαίσθητο συμπατριώτη μας λογοτέχνη και άνθρωπο, που άπλετα μας χάριζε την ευγένειά του, που ανέβαζε ένα χαμόγελο πιο πάνω τη ζωή, που μπήκε, με τους στίχους και τα γραφτά του, στην καρδιά και στη ζωή μας κι έκτοτε έμεινε. Δεν ξεχνιούνται εύκολα αυτοί που εισχωρούν στην καρδιά μας και γίνονται μόνιμοι κάτοικοί της. Η μνήμη ενός πνευματικού ανθρώπου -κι αυτό το ξέρουμε- είναι αιώνια. Δεν πεθαίνει... ζει στις καρδιές μας... Ελάχιστοι δημιουργοί μπορούν να καρφώσουν μαχαίρι στην ψυχή, με τόσο άμεσο τρόπο και με τέτοια ευαισθησία. Για όσους τον αγαπήσαμε, είναι αδύνατο να γυρίσουμε σελίδα, θα μένει πλέον ανοιχτή, μπροστά μας, να την διαβάζουμε και να την ξαναδιαβάζουμε. Να τιμούμε αυτό το έργο που άφησε. Αυτή θα πρέπει να είναι η προσφορά μας.
Εκείνος, όπως ξέρουμε, λάτρεψε, όσο λίγοι, τη ζωή, την αγάπη, τον έρωτα, τη Μήθυμνα, τη Λέσβο, τον Αιγαιοπελαγίτικο χώρο και τους ανθρώπους του. Ήταν ο ανεκτίμητος υμνητής των. Χάραξε με την παρουσία του, για δεκαετίες, τα λογοτεχνικά δρώμενα του νησιού μας. Ακούραστος παρατηρητής τα κατέγραφε πάντα με ευαισθησία και τόλμη. Κυρίως όμως με την αναλυτική ματιά ενός ασκητή του πνεύματος.
Θέλω, τούτο απόψε, να μείνει σαν μια ελάχιστη ένδειξη ευγνωμοσύνης κι ένας ασήμαντος φόρος τιμής στον προικισμένο αυτόν άνθρωπο, κομψό σε γραφή και μάστορα στην έκφραση, που προσωπικά –και δεν κουράζομαι να το επαναλαμβάνω- μου έδωσε τη χαρά, με βοήθησε και μου έμαθε, στη ζωή μου, με τα γραφτά του -όσο το χρειαζόμουν- να ευαισθητοποιηθώ, να αγαπήσω και συνάμα, αρκετές φορές, ν’ αμφισβητήσω. Η εφηβεία μου ζυμώθηκε μ’ αυτά.
Τότε πίστευα, κι ήταν φυσικό άλλωστε, ότι μπορούσα να τ’ αλλάξω όλα με τα αισθήματα, τα όνειρα και την αγνότητα των προθέσεων. Κι όλα αυτά μου τα πρόσφεραν τα γραφτά του. Που σαν κύμα ξεκίναγαν από την πέννα του και χτυπούσαν κατ’ ευθεία στην καρδιά μου. Δάσκαλος εξ αποστάσεως τότε. Πολύτιμος σύμβουλος, πνευματικός μου μέντορας κι ανεκτίμητος φίλος, τελευταία. Κι αυτή η φιλία, ήταν ο μεγαλύτερος τίτλος τιμής. Αισθάνομαι υποχρέωση για όσα μου πρόσφερε και για άλλα τόσα πολλά που του χρωστάω. Το πόσο με παρότρυνε στις δικές μου πνευματικές ανησυχίες, εγώ το ξέρω. Γι’ αυτό δέχτηκα σήμερα να πω τούτα τα λίγα λόγια εκτίμησης. Ήταν ανάγκη.
Λένε πως υπάρχει μέσα μας, ένας κόσμος που ταξιδεύει ψάχνοντας το χτες. Βυθίζεις, κάθε φορά, το χέρι σου μέσα στα χρόνια να βρεις αυτά που το καθένα τους έχει τη χάρη και την αξία του. Δεν μπορείς να τα διαγράψεις έτσι ξαφνικά απ’ το μυαλό σου διότι είναι μια νοσταλγική διάθεση που κατά καιρούς, μας αναγκάζει να επιστρέφουμε σαν κάτι να ξυπνάει μέσα μας. Εγώ, έχω να θυμάμαι, όσα έζησα, όσα ένιωσα και κυρίως όσα κουβαλάω ακόμα μαζί μου. Είναι φυσικό, άλλωστε, να ποθούμε, ό,τι μας λείπει... Γι’ αυτό κάθε φορά που διαβάζω ποιήματά του –κι αυτό συμβαίνει αρκετές φορές– νιώθω την ψυχή μου να πάλλεται. Με τους στίχους του ταξίδεψα και ταξιδεύω στο όνειρο, στη νοσταλγία, στον έρωτα… κι αντάμα στο ίδιο... παραμύθι. Γι’ αυτό και η ανάγκη μου να πω δημόσια αυτό το ευχαριστώ. Που το χρωστούσα. (*)

Αυτό ήταν, ο Μήτσος Τσιάμης, ένας γεννημένος γνήσιος ποιητής. Τα χρειαζόμαστε τα λόγια του ποιητή μας, του δικού μας ποιητή γιατί γαληνεύει πράγματι η ψυχή μας. Πιστεύω κι εγώ πως «πολλά είναι αυτά που μπορούν να κάνουν τη ζωή μας καλύτερη, επιμένω όμως στη σκέψη ότι μόνο οι ποιητές μπορούν να την κάνουν ομορφότερη».

Καλέ μου δάσκαλε: Να ’σαι καλά! Εκεί στις γειτονιές των αγγέλων.
.
(*) Σε τούτο το σημείο ζήτησα να μου επιτραπεί να διαβάσω ένα άρθρο μου για ’κείνον που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ στις 8 Αυγούστου του 2006. Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

Μηθυμναίος

** Οι φωτογραφίες είναι του Δημήτρη Μπεθάνη (Sailor)

27 σχόλια:

  1. Συγχαρητήρια, Φίλε μου,
    Φίλε όλων μας.
    Πολύ όμορφη εκδήλωση και ομορφότερη από τους ξεχωριστούς ομιλητές.
    Τί ωραία θα ήταν μα είμαστε μαζί σας, και ν' απολαμβάναμε την ήρεμη ατμόσφαιρα που δωρίζουν εκδηλώσεις όπως αυτές!
    Να είστε όλοι καλά, και
    να δώσεις χαιρετισμούς στο ταίρι σου, που διακρίνεται εκεί αριστερά να σε θαυμάζει.
    Πάντα φίλη σας,
    Υιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αχ πώς μου ξέφυγε! τι έχασα...
    αλλά τα μαθήματα του απογεύματος στο πανεπ με τρώνε πολύ!
    συγχαρητήρια!
    επί πλέον, καλέ, εσύ από τότε που σε γνώρισα έχεις ξανανιώσει!
    όχι μόνο κολοντυμένος, αλλά και πανέμορφος!

    και πάντα εσύ.
    να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στράτο καλημέρα

    Πολύ όμορφη παρουσίαση
    Μπράβο
    Οι Φωτο πολύ πρώτες
    Θα σου στείλω και άλλες μόλις
    μπορέσω
    Να είσαι πάντα καλά

    Καλό πρωινό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπράβο ρε, Στράτο! Πάντα τέτοια!
    Χάρηκα πολύ! Ήμουνα και στις κλειστές μου απόψε και μ' άνοιξες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα Στράτο!
    Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να μιλήσεις για έναν ποιητή. Αφήνεις τη καρδιά να μιλήσει, όπως έκανες και εσύ. Και το έκανες με τον καλύτερο τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ Αστοριανή,

    Σ’ ευχαριστώ, Υιώτα! Ήταν πράγματι μια πολύ καλή εκδήλωση που επικράτησε η συγκίνηση μαζί με το πνεύμα και τους εξαίσιους στίχους του κ. Τσιάμη που ήξερε πολύ καλά να χειρίζεται το λόγο. Τους χαιρετισμούς φυσικά και θα τους δώσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ (-) παυλίτσα,

    (Αχ) Ελένη μου, γνωρίζω το πόσο δύσκολο ήταν για σένα. Ήλθε όμως η Μαρία Κοτοπούλη και λάμπρυνε η αίθουσα! Είχα και χάρισμα το βιβλίο της!!!
    Όσο για τις φιλοφρονήσεις σου, να σου πω πως αίτιος είναι ο Sailor, βλέπεις έβαλε όλη του την τέχνη για να έχουμε τέτοιο αποτέλεσμα.
    Το αρχικό «αχ»… ξέρεις εσύ…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ Sailor,

    Καλημέρα Καπετάνιε,
    Πολλά ευχαριστώ ιδιαίτερα σε σένα που μας τίμησες και με την παρουσία σου αλλά και με τις φωτογραφικές σου ικανότητες. Θα περιμένω και τις άλλες, όποτε μπορέσεις.
    Κι εσύ να ‘σαι καλά φίλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ Δεστα’πα;,

    Σ’ ευχαριστώ πολύ, Κατερίνα… Κι εγώ χάρηκα που σε ξανασυναντώ σήμερα εδώ, έστω κι αλλιώς…
    Στις κλειστές μου (και μάλιστα τις πολύ…) βρίσκομαι κι εγώ, όμως κάθε πρωί που αγναντεύω τούτον τον ανοιξιάτικο ήλιο, πριονίζω τις χαραμάδες για να μπαίνει περισσότερος…
    Είναι ακόμη και οι καλοί φίλοι…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Κούκος,

    Νομίζω, καλέ μου φίλε, πως κάπως έτσι έγινε. Ήταν, όντως, της καρδιάς τα λόγια…
    Ό,τι είχε αποτυπωθεί σ’ αυτήν.
    Να ‘σαι καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Συγχαρητήρια.
    Χαιρόμαστε που σας βλέπουμε , χαιρόμαστε που λαμπρύνετε και επενδύετε ποιοτικά με την παρουσία σας τέτοιες εκδηλώσεις.Και η σύζυγός σας δικαιωματικά μπορεί να καμαρώνει.Τους χαιρετισμούς μας
    Νίκος - Μαριάνθη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μαριάνθη και Νίκο,
    Την εκδήλωση τη λάμπρυνε η μνήμη κι ο λόγος του άξιου ποιητή μας!
    Για μένα ήταν απλά χρωστούμενο...
    Σας ευχαριστώ πολύ!
    Να 'στε καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Στράτο καλημέρα από μια βροχερή και κρύα Νέα Υόρκη,

    Φίλε μου ξεπέρασες κάθε προσδοκία, σε εμφάνιση και ρητορική.
    Συγχαρητήρια,

    Τι άλλο μπορώ να σου πω!

    Νάσαι παντα καλά
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ pylaros,

    Ήταν και η δική σας παρότρυνση που μου έδινε δύναμη ακόμη και για αυτό το τρακ του αρχάριου.
    Τελικά το αποτέλεσμα ήταν κάτι παραπάνω από το αναμενόμενο.
    Σας ευχαριστώ όλους τους φίλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αγαπημένε μου,
    Πόσο όμορφα μίλησες για τον ποιητή σου. Εκ περισσεύματος καρδίας ελάλησες! Και ήσουν κούκλος, για να σου ανταποδώσω τα τόσα θερμά κομπλιμάν.
    Αλήθεια, λυπήθηκα που δεν ήμουν ανάμεσα στο πλήθος να σε καμαρώσω!
    Συγχαρητήρια για την καθαρότητα της σκέψης σου, για την αμέριστη γενναιπδωρία στους ανθρώπους γύρω σου.
    Ιουστίνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλημέρα φίλε Στράτο,

    Διάβασα για την εκδήλωση και δέξου τα συγχαρητήριά μου!
    Πραγματικά αξιόλογη ομιλία σου.
    Δεν γνώριζα τον άνθρωπο ούτε και το έργο του.
    Από αυτά που είπες όμως συμπεραίνω πως θα πρέπει να ήταν ένα αξιόλογο πρόσωπο στον χώρο των γραμμάτων του νησιού σας.
    Για μια ακόμη φορά μπράβο σου.
    Να ’σαι πάντα άξιος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ Ιουστίνη Φραγκούλη,

    Το λες πολύ σωστά. Ελάλησα «εκ περισσεύματος καρδίας». Το άλλο θα έπρεπε να το κρατήσεις μυστικό… να μην τα παραλέμε…
    Ήξερα πως δεν θα ήσουν, αφού ταξίδευες. Αν, όμως, ήσουν εκεί θα καμάρωνα πιο πολύ εγώ για σένα που με τίμησες…
    Σ’ ευχαριστώ, Ιουστινάκι μου, για τις όμορφες λέξεις σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ Dennis Kontarinis,

    Σ’ ευχαριστώ, Ντένη.
    Ναι, ήταν ένας αξιόλογος άνθρωπος με όλη τη σημασία της λέξης και ένας ξεχωριστός λογοτέχνης!
    Να ’σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Τέλειος....
    Συγχαρητήρια Σράτο μου.
    Να είσαι καλά.

    Καλό βράδυ να έχεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Πόσο μου άρεσε αυτό: ΄"βρίσκομαι κι εγώ, όμως κάθε πρωί που αγναντεύω τούτον τον ανοιξιάτικο ήλιο, πριονίζω τις χαραμάδες για να μπαίνει περισσότερος…"
    Πόσο ποιητικός είσαι και πόσο αγαπημένος φίλος μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @ Eva F.,

    Τέλειος δεν είναι κανένας, Εύα μου, Η προσπάθεια να γίνεται.
    Σ’ ευχαριστώ, κορίτσι μου!
    Να ’σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @ Ιουστίνη Φραγκούλη,

    Με σκλαβώνεις, Ιουστινάκι! Νιώθω άβολα…

    Πως γίνεται να μη σ’ αγαπάω κι εγώ; Πες μου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Συγχαρητήρια και σε άλλα τέτοια!

    Στέλνω ανοιξιάτικο αέρα από το Ιόνιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Μ αρέσει που δεν ήσουν σίγουρος για τον εαυτό σου , που σκεφτόσουν μην έχεις τρακ!
    "Ξεπέρασες κάθε προσδοκία,σε εμφάνιση και ρητορική... "
    Εγω στα 'ελεγα...
    φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @ Dana_Semitecolo,

    Όλα τα έλαβα και τα συγχαρητήρια και τα Ιόνια φιλιά σου, έχω και το πόνημά σου τον Τάκη!
    Σ’ ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @ xeimwniatikhliakada,

    Όλα αυτά που λες, Λιακαδίτσα Χειμωνιάτικη, ήταν αποτέλεσμα της δικής σας ώθησης και συμπαράστασης και γι’ αυτό δεν ξέμεινα…

    Σας ευχαριστώ!
    Φιλιά κι αγάπη από μένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Δεν ήταν η συμπαράσταση και η ώθηση μονάχα...
    Υπήρχε το σωστό δυναμικό στο υπόβαθρο ..
    Φιλια και καληνύχτα Στρατή

    Υγ Ας όψεται το κοχύλι χεχε

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!