«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

27 Σεπ 2008

Το φρούτο του φθινοπώρου…

Αύριο Κυριακή, αφήνω το νησί και επιστρέφω. Πέρασα τρεις αξέχαστους μήνες... Εν τω μεταξύ, ήρθε να μ’ αποχαιρετίσει ένας γείτονας και μου ’φερε λίγα ολοκόκκινα ρόδια! Να τα πάρω μαζί μου. Τι όμορφα μου φαντάζουν…
Ωστόσο, θέλησα να μιμηθώ το στυλ της αγαπημένης μας Mareld κι είπα ν’ αφήσω λίγα λόγια γι’ αυτό το θαυμάσιο φθινοπωρινό φρούτο.















ΤΟ ΡΟΔΙ…
.
Τις Ροδιές τις συναντά κανείς σε πολλές αυλές. Η Ροδιά στα μέρη μας, είναι ένα μικρό φυλλοβόλο δένδρο που βλασταίνει παντού και τον μισό χρόνο περνάει ευτελώς απαρατήρητη ενώ τον υπόλοιπο καιρό, μαγνητίζει τα βλέμματα με το χρώμα και την ομορφιά των ανθών και των καρπών της.
Στην αρχή του καλοκαιριού, τα μπουμπούκια της, μ’ ένα φλογερό καρμιν πορτοκαλί άνθος, μαγνητίζει με την ομορφιά του. Με την πάροδο του καλοκαιριού αρχίζει ο καρπός της να κοκκινίζει για να καταλήξει τώρα το φθινόπωρο να στολίζει το δένδρο με φωτεινούς κόκκινους-καρπούς, γεμάτους ζουμερούς κόκκινους κόκκους, τόσο κόκκινους που μερικές φορές βάφουν τα χέρια και το στόμα μας όταν τρώμε.
Στην Ελληνική παράδοση η Ροδιά και το Ρόδι είναι σύμβολο της γονιμότητας, της αφθονίας αλλά και του κάτω κόσμου. Έρως και Θάνατος που θα λέγαμε εμείς σήμερα.
Οι μακρινοί μας πρόγονοι βλέπανε τουλάχιστον δύο "πράγματα" στην Ροδιά. "Αίμα" και πληθώρα σπόρων. Το κόκκινο ήταν για τους ανθρώπους κάποτε συνώνυμα του
αίματος, συνώνυμο της Ζωής και του Θανάτου.
Στην Ελληνική Μυθολογία έχουμε πολλές αναφορές στην Ροδιά. Ο πιο γνωστός σε όλους μας μύθος, είναι αυτός της "αρπαγής της Περσεφόνης". Η Περσεφόνη, κόρη της Δήμητρας (Δη-Τη-Μήτρα), πανάρχαιας θεάς της γονιμότητας, αθώα έφηβη παιδούλα, μάζευε με τις φιλενάδες της λουλούδια στους αγρούς. Την είδε ο Πλούτωνας, θεός του κάτω κόσμου, την ερωτεύτηκε και την πήρε μαζί του.Με την αρπαγή της Περσεφόνης έπαψε όμως η Δη-Τη-Μήτρα να καρπίζει και οι άνθρωποι δεν είχαν πια να φάνε. Έτσι αναγκάστηκαν οι Θεοί να επέμβουν ώστε να επιστρέψει η Περσεφόνη. Για να την δέσει με τον Άδη όμως ο Πλούτωνας, της δίνει να φάει απ’ το Ρόδι. Από τότε η Περσεφόνη, περνάει κάποιους μήνες στον κάτω κόσμο, την εποχή που ησυχάζει η Φύση, για να γυρίσει μετά φέρνοντας μαζί της τον πλούτο του Πλούτωνα, την γονιμότητα και την πανσπερμία. Σ’ όλους τους λαούς, το κρύψιμο θεών και ηρώων κάτω από τη γη, συνδέεται με λατρευτικούς τύπους βλάστησης και γονιμότητας.
Στα μέρη μας, σαν συμβολική κίνηση γονιμότητας – από τους Ελληνιστικούς χρόνους έως και σήμερα – σπάμε ένα Ρόδι στο πάτωμα την πρωτοχρονιά, σε ένδειξη αφθονίας, γονιμότητας και καλής τύχης.
Θεραπευτικά χρησιμοποιείται η Ροδιά για τις στυπτικές, επουλωτικές, δροσιστικές και αντιδιαρροϊκές της ιδιότητες από την εποχή του Ιπποκράτη. Ανά τους αιώνες, διάφοροι θεραπευτές και ιατροί της Ευρώπης και της Μεσογείου χρησιμοποιούσαν την φλούδα του δένδρου ή του καρπού, τα φύλλα και άλλοτε τους κόκκους του ροδιού σε διαρροϊκές παθήσεις, χρόνιες δυσεντερίες, εξωτερικές αιμορραγίες ή πληγές.
.

Μηθυμναίος
Οι φωτογραφίες: του Μηθυμναίου

42 σχόλια:

  1. Τα λατρεύω τα ρόδια...Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση απ το νακάτσω μέχρι΄το τελευταίο σποράκι να το βάλω σ ένα άσπρο ή γυαλινο πιάτο και να το χαζεύω το ρόδι...
    Και αγαπάω όλα τα έθιμα που περιλαμβάνουν το ρόδι.
    Καλό σου ταξίδι Κοντοχωριανέ μου.Καλή επιπστροφή.Ν αφήσεις φιλί στο νησί και από μένα.Εκεί στο φευγα...
    Καλησπέρα είπα;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάνουν και εξαιρετικό λικέρ σπιτικό.. προσοχή όμως στη ζάχαρη δεν είναι όπως το τσέρες που τη σηκώνει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. μήλο μου κόκκινο ρόιδο βαμμένο
    γιατί με μάρανες τον πικραμένο

    Καλη επιστροφη .. γιατι δεν εμενες και τον Οκτωβρη βρε παιδι μου.. τι σε κηνυγαει;;;; Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλή επιστροφή Στράτο μου! Φαντάζομαι τη θλίψη σου! Όμορφη η ανάρτησή σου και πολύ διδακτική όσον αφορά τα ρόδια.

    Καλή σου μέρα!

    Υ.Γ
    Συγνώμη για τις απουσίες που σημείωσα τελευταία.Από τότε που γύρισα από το εξοχικό στη πόλη τρέχω και δε φτάνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρες...
    Πολύ καλή η αναφορά σου για το ρόδι....Οσο για τις φωτό πραγματικά υπέροχες....
    Θα σε επισκεφθώ ξανά...
    Α! και η μουσικήήήή....τέλεια.
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ δήμητρα,

    Μ’ αρέσει το ρόδι να το βλέπω. Μ’ αρέσει όλη η διαδικασία από τον ανθό μέχρι το κόψιμο. Να το φάω όχι και τόσο. Δεν τρελαίνομαι δηλαδή. Η γυναίκα μου το βάζει πολύ σε σπέσιαλ σαλάτες. Την Πρωτοχρονιά το σπάω κιόλας και ξέρεις γιατί… Ανέκαθεν…
    Θ’ αφήσω πολλά φιλιά στο χωριό μου και στο νησί έτσι για να ’χουν απόθεμα!
    Καλή αντάμωση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @aris,

    Μ’ αρέσει να διαβάζω συνταγές αλλά δεν ξέρω να κάνω ούτε αυγά τηγανητά!!!
    Δηλαδή να προσέξω μήπως και πέσει λίγη παραπάνω ζάχαρη; Λες να το πετύχω;
    Πάντως αν φτιάξεις, δέχομαι ένα δείγμα.
    Καλημέρα Άρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ δεσποιναριον,

    Έχεις την εντύπωση πως δεν ήθελα να μείνω κι άλλο; Τίποτα δεν με κυνηγάει, αλλά έχω και μια κόρη στην Αθήνα που τη λαχτάρησα. Και πιο νότια μια άλλη με τα δυο εγγονάκια μου. Τι νομίζεις….
    Φιλάκια Δέσποινά μου! Και σ' ευχαριστώ για το τραγουδάκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ ανασαιμιά,

    Σ’ ευχαριστώ Ανασούλα, Εντάξει τι να κάνουμε όλα τα ωραία κάποια στιγμή τελειώνουν. Να το λέω κι εδώ: http://www.emprosnet.gr/emprosnet/opinions/article.asp?cid=78&uid=2008091648090

    Δεν πειράζει κι εγώ δεν ήμουν τόσο συνεπής στις επισκέψεις μου.
    Φτάνει να ’σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ eva f.,

    Καλημέρα Ευα,
    Καλώς μας ήλθες και σ’ ευχαριστώ. Πέρασα και διάβασα για σένα και βλέπω ότι είμαστε αδελφές ψυχές! Το γιατί να το, τα έκλεψα από σένα και τα ίδια ακριβώς μπορούσαν να ισχύουν και για μένα
    «Ρομαντικός (δυστυχώς)...με πολλές ευαισθησίες(δυστυχώς)...Θα έλεγα κοινωνικο/επικοινωνιακός αλλά και... μοναχικός συχνά. Αυτάάάά! Α! και από ελαττώματα....Αυτά αφήνω τους άλλους να τα ανακαλύψουν γιατί εγώ...θα κουραστώ!».
    Αν θέλεις πίστεψέ το!
    Ελπίζω και εύχομαι να τα λέμε. Θα ξαναπεράσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. http://www.youtube.com/watch?v=cVCNhXaCkfE

    καλή επιστροφή και γρήγορη προσαρμογή.
    πέρασες τρείς αξέχαστους μήνες... δεν πρέπει να έχεις κανένα παράπονο:)
    καλη σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Στράτο μου!

    "Πρέπει να ταξιδέψω ;
    ... Πες μου ...
    Κάτι άφησες πίσω Σου" ...

    Δεν με λυπάσαι την καημένη που με έχει πάρει και εμένα ο Πλούτωνας του βορρά..

    Άσε που με λένε και Περσεφόνη..

    Το πιο αγαπημένο μου φρούτο!!!

    Ατέλειωτες θύμησες το φθινόπωρο στο χωριό που ήταν γεμάτο ροδιές..

    Και τώρα να μη σου αφήσω και λίγο Ελύτη..;

    Με τόση ομορφιά που άπλωσες εδώ μέσα, ένα μικρό ευχαριστώ..


    Σ' αυτές τις κάτασπρες αυλές όπου φυσά ο νοτιάς
    σφυρίζοντας σε θολωτές καμάρες, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά
    που σκιρτάει στο φως σκορπίζοντας το καρποφόρο γέλιο της
    με ανέμου πείσματα και ψιθυρίσματα, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά
    που σπαρταράει με φυλλωσιές νιογέννητες τον όρθρο
    ανοίγοντας όλα τα χρώματα ψηλά με ρίγος θριάμβου;

    Σε ευχαριστώ!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. το ροδι σημαινει φθινόπωρο...τότε που τα φυλλα παιρνουν το χρωμα της φωτιας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Στράτο μου, Θαυμάσιες φωτογραφίες. Κατατοπιστικό, μεστό κείμενο.

    Πικρές παιδικές αναμνήσεις...

    Όταν δεν με "καταλάβαινε" η αυστηρή μάνα μου, κάτω από τη ροδιά έγραφα τα πρωτόλειά μου. Εδώ, οι ροδιές, δεν προκόβουν, λόγω καιρού. Μόνο κάτι "μίνιατσερ" κινέζικες, μα όταν ανθίζουν; κούλες...
    Αντι...προπέρυσι, όταν είμαστε στον τόπο μου,πήγα στη ροδιά στην άκρη του περιβολιού μας για να μαζέψω λίγα ρόδια "για το καλό" -δώρο σε φίλη στην Αθήνα- και μόνο δυό τρία πρασινωπά κρέμονταν, έτσι για... δείγμα.
    Τα υπόλοιπα είχαν τρύπες που μπορούσε να περάσει η γροθιά σου από μέσα τους και να μην τ'αγγίξει!!! Θα ήταν πενέμορφα, αν τα πρόφταινα ώριμα!
    -Έχει πολλά ποντίκια, τα μάζευε η φορτωμένη καρυδιά, γι' αυτό και την έκοψα, είπε ο Γιάννης... κι η φίλη μου, απλά, έβαλε τα πρασινωπά, μαζί με "σιδερίτες" -τα σταφύλια που τους πήγα, τους βγάλαμε και φωτογραφίες...
    "... ρόδι να είν΄ η ευτυχία σας, σε σας και στα παιδιά σας, φίλοι, που δε συνάντησα το χέρι να σας σφίξω.."
    Καλή νύχτα,
    astoriani8@gmail.com
    (Υιώτα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πολύ προσφιλές μου θέμα ... πανέμορφο φρούτο για φωτο, νόστιμο στην γεύση και γουρλίδικο !!
    Κάπου θα δείτε...ένα ολόκληρο καλάθι με "ΚΟΚΚΙΝΑ ΡΟΔΙΑ" !!!
    Σαμιώτικους χαιρετισμούς!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλό δρόμο, Στράτο!

    Κι όταν φτάσεις στη πόλη, σπάσε το ρόδι στο σκαλί της εισόδου, έτσι για το γούρι...

    Φιλιά από το Ιόνιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ σταγόνα,

    Η επιστροφή καλή, Βροχούλα μου, η προσαρμογή είναι λίγο ζόρικη. Πως να συνηθίσεις... Φυσικά δεν θα πρέπει να έχω παράπονο, αλλά να, κάτι μένει μέσα σου που... νοσταλγείς.
    Σ’ ευχαριστώ για το βίντεο με το οποίο θα συμπληρώσω τώρα την ανάρτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ mareld,

    Υακινθάκι, κάτι άφησα πίσω μου. Ναι, άφησα τόσα «κάτι»...
    Βλέπεις, πως έμαθα κι από σένα, από το στυλ των αναρτήσεών σου.
    Κι ο Ελύτης καθώς και το νέο σου πόνημα, μου έδωσαν δροσιά!
    Να ‘σαι καλά γλυκό κορίτσι!

    Φιλιά πολλά κι αγάπη από μένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @ cook,

    Καλή μου Αγρινιώτισσα, έχουμε χαθεί κάπως. Και το ρόδι και το κυδώνι θυμίζουν φθινόπωρο. Ευκαιρία να σ’ ευχαριστήσω και για όλα τα άλλα που μου στέλνεις. Να ‘σαι καλά.
    Έχω χρέος και σύντομα θα αναρτήσω στο Greece in pictures.
    Μη με παρεξηγείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ αστοριανη,

    Μα ποιος μπορεί να πει πως δεν έχει αναμνήσεις μ’ αυτά τα φθινοπωρινά φρούτα. Ας μην ξεχνάμε πως έβαφαν τόσο τα χέρια μας όπως και τα ρούχα μας κι αυτό το χρώμα δεν έβγαινε με τίποτα.

    Καληνύχτα Υιώτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @ αθηνα,

    Αχ αυτό το καλάθι σου, τι χρώμα, τι φωτογραφίες, ακόμα και άρωμα ανάβλυζε από τα ολοκόκκινα ρόδια της χαράς και της τύχης, κάπου είδα και σταγόνες αίμα να στάζουν πάνω στις κοιμησμένες νύμφες!!!
    Συγχαρητήρια πολύ ωραίο. Θα ξαναέρθω.

    Σ’ ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @ dana_semitecolo,

    Α, ρε Ντάνα, καλή ιδέα μου ’δωσες να σπάσω ένα ρόδι απ’ αυτά που κουβάλησα. Αλλά τι να το κάνω τώρα μόλις διάβασα τη συμβουλή σου. Θα το κάνω όμως την Πρωτοχρονιά! Έτσι για γούρι...

    Φιλιά απ’ το φαιό της Αττικής νταμάρι (πλέον)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Εχω μια φορτωμενη τοσο που σπασαν τα κλαδια της την κακομοιρα...κατω απ τα μπαλκονια μου ειναι.Τα λατρευω τα ροδια.
    Ομορφη αναρτηση Στρατο μας.

    πολλα φιλια
    Κορφιωτικα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Στρατο μου
    μη στενοχωριεσαι!...βεβαιως και δε σε παρεξηγω...όποτε εχεις τη διαθεση κανε αναρτηση,αλλωστε το blogging ειναι για να... παιζουμε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Καλό χειμώνα Στράτο!
    Όμορφες εικόνες, ζωντανές. Και άμα σε παρασκοτίσει το φαιό νταμάρι, πετάξου στο νησί για ούζα και αγριογαρίδες. Δεν περιγράφεται η ομορφιά του το χειμώνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ωραία τα ρόδια, Στράτο μου!
    Κράτα ένα καλό για την Πρωτοχρονιά, για γούρι!
    Φιλάκια και Καλώς έφθασες στην έδρα σου!
    Παιδιά, εγγόνια, χαρές και πανηγύρια!Πάντα τέτοια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Το Ρόδι είναι ονομάζεται μήλο-χειροβομβίδα στην αγγλική pomegranate στην κυριολεξία μήλο με σπόρους, στην ισπανική απλώς granada που εννοεί χειροβομβίδα.
    Κατά εμένα είναι το φρούτο που εκτινάσσει σπόρους καλαισθησίας, ευαισθησίας και γνώσης του φίλου Μυθημναίου, προς άπαντες.
    Αν κι εγώ είχα στο σπίτι στην Πύλαρο μια ροδιά, δεν προλάβαινε να ωριμάσει κανένα από τα πουλιά τα οποία τρυπούσαν τη φλούδα, αυτά το απολάμβαναν κι εγώ τα κοίταζα, σκεφτόμενος πόσο πιο έξυπνα από εμένα ήταν.
    Gabriel

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @ faraona,

    Μα καλά, βρε Φαραωνίτσα μου Κορφιώτισσα, πως και δεν έβαλες ένα υποστύλωμα να την κρατήσει; Αφού όπως λες τα λατρεύεις τα ρόδια; Τουλάχιστον κράτησες να έχεις;
    Τώρα κι εγώ δεν έχω παρά φιλιά Αθηναίικα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. @ cook,

    Θα ετοιμάσω τις εικόνες μου και θα τις αναρτήσω. Έτσι για να παίξουμε και λίγο. Όχι μωρέ για να δείξουμε τις ομορφιές μας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @ κούκος,

    Κούκε, κούκε, είσαι εδώ; Δεν έχεις άδικο θα το προγραμματίσω. Κανόνισε τα υπόλοιπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. @ κυκλάμινο βουνού,

    Το έχω κρατήσει, Κυκλαμινάκι μου, τι νομίζεις… Όταν έμενα στη Βενεζουέλα πάντα έπαιρνα και το έσπαγα στη πόρτα μαζί με τα παιδιά μου.
    Την παραπάνω εβδομάδα θα πάω να δω τα εγγόνια. Για χαρές μεγάλες…
    Φαντάζομαι τη χαρά σου που ο... σε ξανακάλεσε στον καφενέ του...
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. @ pylaros,

    Έτσι ακριβώς, Granada το λένε και μοιάζει… Είναι πανέμορφα πάντως. Χτες η γυναίκα μου έβαλε σπόρους του σε μια θαυμάσια σαλάτα!
    Βλέπεις καμιά φορά πόσο πιο έξυπνα αποδεικνύονται τα αδύναμα πουλάκια;
    Φίλε μου!
    Θα περάσω να σε δω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Πιό ώριμα τα δικά σου

    αλλά γλυκύτερα τα δικά μου...

    χαχαχα

    να είσαι καλά Στράτο μου!

    Καλό μας μήνα, στην Αθήνα λοιπόν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Στράτο μου,
    εξαιρετική η ανάρτησή σου.

    Η μαμά μου το θεωρούσε σπουδαίο και ευεργετικό για τον οργανισμό.
    Κάθε μωρό μου το υποδεχόταν, όταν γυρίζαμε από το μαιευτήριο,με 1/3 του κουταλιού του γλυκού.....

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ωωωωωω! καλώς ήρθες....
    Καλό χειμώνα. Α!...Και καλό μήνα.
    Φυσικά θα τα λέμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. @ genna,

    Έλα μωρέ τώρα, γι’ αυτό θα μαλώσουμε τώρα; Μένω με τα γλυκύτερα τα δικά σου.

    Και πάλι Αθήνα, να δούμε αν αξιωθούμε να πιούμε εκείνο το καφεδάκι κάποια στιγμή... Θα ‘ναι κρύο πια...

    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. @ φυρδην-μιγδην,

    Τώρα καταλαβαίνω γιατί το «Γλαραίικο» είναι τόσο γλυκούλη!
    Σε θαυμάζω, Γλαρένια, με όλα αυτά που σκαρώνεις!
    Να ‘σαι καλά πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. @ eva f.,

    Όλες οι ευχές μαζί, Εύα! Σ’ ευχαριστώ! Για μένα έμεινε να σου ευχηθώ: Καλό Σαββατοκύριακο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Το ρόδι παραμένει για την μεσογειακή κουζίνα και την κουζίνα της Μέσης Ανατολής βασικό συστατικό στοιχείο. Επίσης είναι συνδεδεμένο με δοξασίες και τελετουργικά. Στην Ελλάδα των νεοελληνικών ανακαλύψεων δυστυχώς το ξεχάσαμε. Είναι και "μπελαλίδικο" στο καθάρισμα. Βλέπω όμως τα τελευταία χρόνια να επανεμφανίζεται στα πολύ in εστιατόρεια, πράγμα που σημαίνει πως λόγω μόδας έστω θα επανέλθει. Όπως η ρόκα. Μακάρι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. @ ο άλλος

    Έχεις δίκιο φίλε, όλα είναι μόδα. Αλλά μην ξεχνάς πως την Πρωτοχρονιά το σπάγαμε για να μας φέρει τύχη. Το θυμάσαι; Ακόμη το κάνουμε. Άκου και το τραγούδι.
    Να 'σαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Για φαντάσου! Δύο χρόνια μετά, να ψάχνω στο διαδίκτυο με θέμα "Φρούτα του Φθινοπώρου"για μια εργασία που έβαλε η νηπιαγωγός στον Παναγιωτάκη να του δώσω υλικό να πάει στην τάξη και να πέσω λέει πάνω στην ανάρτησή σου. Έβγαλε το μπλογκ μεταξύ άλλων σελίδων.
    Είναι να μην αφήσω μήνυμα;Συνεχίζω όμως το ψάξιμο.
    Καλό απόγευμα Σεπτέμβρη του 2010 όμως.Φιλιά στην Αλεξάνδρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!