«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

1 Αυγ 2008

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα…


Πρωινοί περίπατοι σε δρομάκια της Μήθυμνας

Δρόμοι, που μεγάλωσα μαζί σας,
και τα όνειρα στις πέτρες σας, τα έκρυψα.
Δρόμοι, που ματώθηκα με φίλους,
και σε μια αγκαλιά σας μέσα, μόνος έκλαψα.
Χαμένοι δρόμοι, όσο κι αν έψαξα να βρω,
κάτι παλιό, κάτι να μου θυμίζουνε.
Χαμένοι δρόμοι, πόσα θλιμμένα μυστικά,
πόσες ζωές, πόσα τραγούδια, ψιθυρίζουνε.

Δρόμοι που χάθηκα.
Κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ…

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά…

Δρόμοι, που μεγάλωσα μαζί σας…

Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ…

Λόγια που ξέχασα, φίλοι που έχασα…

Νύχτες που έκλαψα, γέφυρες που έκαψα…

Μόνος, μέσα στο σύννεφο το γκρι,
ψάχνω την παιδική αυλή, μα δεν τη βρίσκω.
Μηθυμναίος

22 σχόλια:

  1. - Nα χαίρεσαι γι' αυτούς τους δρόμους... να τους περπατάς με υπερηφάνεια και λέβεντιά, γιατί αξιώθηκες να ζήσεις την ιστορία τους, να τους εμπιστευτείς τα μυστικά σου και συν τοις άλλοις υπάρχει το αποτύπωμά σου.
    Τώρα οι δρόμοι αυτοί σου ψιθυρίζουν τα μυστικά που τους εμπιστεύτηκες κάποτε.
    Φαντάζεσαι να μην είχες μυστικά;
    Δε θα είχαν τιποτε να σου πουν τώρα....

    - Τρελάθηκα με τη ροδιά σου....

    Την αγάπη μου... κι' εκεί στο τραπεζάκι έναν βαρύ γλυκό με μπόλικο καϊμάκι για μένα... (παρακαλώ)

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στράτο μου, πάντα σε σκέπτομαι κι αναθυμάμαι στιγμές της δεκάχρονης (και πλέον) φιλίας μας. Ανθρώπους σαν κι εσένα να ‘χει κανείς, όπως εγώ, στην πορεία του χρόνου, είναι καμάρι και βάλσαμο της φιλίας.

    Φίλε μου να ‘σαι πάντα καλά.

    Κώστας Δουρίδας
    http://durabond.ca/gdouridas/

    Υ.Γ. Πήρα από κοντά τα παιδικά σου μονοπάτια στη Μήθυμνα –μέσα από τις φωτογραφίες του blog σου- και δεν σου κρύβω πως πολύ το ζήλεψα και είπα: ο φίλος μου βρίσκεται πάλι στο σημείο της προσευχής και της κατάνυξης…

    Κ.Δ
    Καναδάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στην πρώτη φωτο είναι το Σαλκίμι, που πέρυσι ας πούμε...βάλαμε ένα χεράκι για τη διάσωσή του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πανέμορφες οι εικόνες σου, αγαπητέ Στράτο.

    Για το τραγούδι που διάλεξες, τι να πω; Απλά, λατρεμένο!

    Να 'σαι καλά!

    Σου στέλνω λίγη Ιόνια αύρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πανέμορφες οι εικόνες,ταξίδι οι στίχοι,δροσιά απ την αύρα του νησιού και την γραφή σου.Σ ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φίλε Στράτο,
    Αν ήξερες τι ηρεμία μου έδωσαν οι φωτογραφίες και τι κρυφή συγκίνηση οι στίχοι σου.
    Αν έχεις την ώρα να πας στου Φαίδωνα τις δύο τελευταίες αναρτήσεις, θα δεις την αναπάντεχη οικογενειακή μας ιστορία.
    Δεν μπορώ να γράψω πιο πολλά, είμαι κατάκοπη, αλλά ακόμη μ' ελπίδα... Σε χαιρετώ, να είστε ο΄λοι καλά, υγεία και υπομονή, Υιώτα Στρατή. Ν.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ζηλεύω!
    πέρσι είχα πάει στη καλλονή. μας φιλοξενούσαν σ'ένα σπίτι, ένας αλουμινάς που γνώρισα φέτος είχε δώσει τα κλειδιά στον αδελφό μου. ένα νοικοκυρεμένο σπιτάκι υπέροχο, μ'ένα μποστάνι. μετά πήγα με το σεραφειμάκο και μείναμε σ'ένα ωραιότατο ξενοδοχείο με πισίνα, μεγάλα δωμάτια με ψυγείο κουζίνα κλιματισμό εκεί κοντά, γιατί δεν αντέχαμε τη ζέστη και τις εκδρομές του αδερφού μου. οι άνθρωποι ήταν όλοι τους άρχοντες κατά κυριολεξία. τα μισά απ'όσα παράγγελνες στα φέρνανε κερασμένα από τους ίδιους, μιλούσαν τη γλώσσα της καρδιάς, πάλευαν με απόχες να ψαρέψουν τη μάσκα του σεραφείμ, ένα χωριό που άρχιζε με ρο το όνομά του ήταν το χωριό μιας γκαρσόνας που ασχολείτο με τα πολιτιστικά του κι αλληλογραφούσαμε...
    το όμορφο νησί...
    καλοντυμένε μου, κάποτε θα συναντηθούμε, να ξέρεις!
    καλά να περνάτε όλοι εκεί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εεεεε!Μετα πως να μη σου κανω αγκαλια!!!
    Μετα απο τετοιες φωτο ,μετα απο τετοια τρυφεροτητα που βγαινει απο τα λογια,μετα απο τετοιο φως ,φως,φως Μυθημναιε μου ...
    Νααααα μια αγκαλια κι ενα φιλι πρωινο .
    Καλο μηνα Αυγουστο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ φυρδην-μιγδην,

    Γλαρένια μου, τα λόγια σου και η αγάπη σου με άγγιξαν και με συγκίνησαν. Πράγματι, πολλά πρωινά περπατώ (με υπερηφάνεια και λεβεντιά) σ’ αυτά τα δρομάκια κι ακούω τους ψιθύρους της κάθε πέτρας να μου επιστρέφουν τα μικρά μυστικά που τότε κι εγώ, όπως λες, τους εμπιστεύτηκα! Μου λεν πολλά, καλή μου φίλη! Όταν τα ανασύρω, αρχίζω να θυμάμαι και συνεχίζω να κάνω όνειρα, έτσι μπορώ να αγαπώ και ν’ αγαπιέμαι…
    Έδωσα παραγγελία για τον βαρύ γλυκό κι ένα μέτριο για μένα και κάτω απ’ τη ροδιά (του γείτονα είναι…) να τους απολαύσουμε αγναντεύοντας τα γλαροπούλια να παιχνιδίζουν απέναντι.
    Έχεις πολλά δικά μου φιλιά κι αγάπη για να ‘χεις απόθεμα!!!

    Υ.Γ. Με ρωτάς στο δεύτερο σχόλιό σου, κι έχεις δίκιο, αυτό είναι το σαλκίμι το οποίο καλύπτει τους δυο δρόμους της αγοράς, χαρίζοντας τη δροσιά του…

    Στρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ ανώνυμος,

    Πως μπορεί να είσαι ανώνυμος εσύ, φίλτατε Κώστα; Όταν στη «Χώρα των Θεών» σου, έχεις προσφέρει όσα κανείς άλλος. Κι αυτό το γνωρίζουν όλοι…
    Αυτό έχουν οι καλές, οι αληθινές φιλίες, οι ανιδιοτελείς, οι διαχρονικές (βάλσαμο τις λες εσύ και δεν έχεις άδικο, παραδείγματα χίλια…). Περηφάνια και καμάρι για μένα που με τιμάς με τη φιλία σου!!!
    Δεν χρειάζεται να ζηλεύεις, φίλε μου, όποτε θες ανοίγω την αγκαλιά (και την καρδιά μου) και σε περιμένω! Και ξέρεις πόσο θα χαρώ.
    Να ‘σαι καλά Κώστα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @dana_semitecolo ,

    Η Ιόνια αύρα σου, συνάντησε την Αγαιοπελαγίτισσα δική μου και μου έφεραν τη δροσιά σου. Την έκανα συντροφιά στους περιπάτους μου στα γραφικά πέτρινα δρομάκια του τόπου μου.
    Λατρεμένο κι αγαπημένο τραγούδι, όντως, όπως κι ο Βασίλης…
    Μια μεγάλη αγκαλιά Ντάνα του Ζάντε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ δήμητρα,

    Να ‘σαι καλά Δήμητρα, Εγώ σ’ ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου. Να σε δούμε, όταν έρθεις στο Μόλυβο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ Υιώτα Στρατή,

    Αν οι φωτογραφίες μου και οι στίχοι, (που δεν είναι δικοί μου) σου χάρισαν τόση ηρεμία, τότε μπορώ να αισθάνομαι τέλεια.
    Μ’ αφήνεις με μια πικρή γεύση όμως και θα κάνω την επίσκεψη να μάθω τι να σου συμβαίνει άραγε, ελπίζοντας να μην είναι κάτι κακό.
    Θα σου γράψω ξεχωριστά.
    Σ’ ευχαριστώ που εσύ με επισκέφτηκες.
    Έρρωσθε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @abttha ,

    Ελένη μου αγαπημένη, να θυμώσω; Ήρθες στο νησί μου, έφτασες στη Καλλονή και δεν επισκέφτηκες το Μόλυβο, στ’ αλήθεια θέλεις σκότωμα! Έλα όμως που σ’ αγαπώ!!! Έχασες να γνωρίσεις ένα από τα πιο όμορφα μέρη! Τι κρίμα και ήμουν εκεί γαμώτο (πω, πω πιπέρι…). Τώρα μ’ έβαλες να υποθέτω και να ψάχνω το χωριό που αρχίζει με «Ρ».
    Εννοείς να συναντηθούμε στο νησί, γιατί στη μεγάλη πόλη, όσο να ‘ναι συναντιώμαστε (σε εκδηλώσεις και παρουσιάσεις…)
    Κι εσύ Ελένη, να περνάς καλά όπου και να ‘σαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ faraona,

    Από σένα, Φαραώνα μου, όλα αυτά δεκτά κι ανταποδόσιμα. Την αγκαλιά σου την αισθάνθηκα και την κρατάω. Και καλά ξέρεις ότι κι όλα τα δικά σου «καμώματα» τα θαυμάζω!!!
    Καλά να περνάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ 30aris,

    Με το καλό να μας έλθεις, θα σε περιμένουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Περιπλανιεμαι εδω και μερες στα σοκκακια σου, και τωρα πια ειμαι σιγουρη και θα το γραψω. Ο Θεος σιγουρα ειναι νησιωτης! Φιλια Στρατο του ανατολικου Αιγαιου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ δεσποιναριον,

    Μα καλά, είχες αμφιβολίες γι' αυτό;
    Αλλά για να σε κάνω να ζηλέψεις κι άλλο, σου στέλνω κάτι στο e-mail σου!
    Με το καλό να μας ελθεις κι εσύ.
    Έχεις την αγάπη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Σήμερα ταξιδεύω.Μόλυβο θα έρθω αυτό είναι σίγουρο.Δεν γίνεται Μυτιλήνη χωρίς ηλιοβασίλεμα στο Μόλυβο....Θα τα πούμε Πατριώτη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ δήμητρα,

    Ελπίζω και περιμένω. Δώστε σήμα κι εσύ κι ο 30άρης.
    Θα χαρώ να σας γνωρίσω/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ακομα στα δρομακια γυρνας; Αντε γυρνα, νυχτωσε!! Φιλια Στρατο μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!