«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

17 Ιαν 2008

Η ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ


Πήρα τη σκυτάλη από την Κατερίνα για τούτο το «ποιητικό παιχνίδι» και θέλησα να βάλω τους πρώτους αγαπημένους μου στίχους, που, παιδί τότε, πήρα μαζί μου συντροφιά εκεί στα μακρινά μέρη που πήγα...

Η ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ *

1.
Το βράδυ θα γυρίσει το προσκέφαλο
στις άλλες έγνοιες.
Τώρα μπορείς να εμπιστευθείς στο φως
την προσευχή σου...
Απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο, θα μπει το νέο φεγγάρι.
Το φως, βαθαίνει τις ρωγμές
στα κράσπεδα της μνήμης...
2.
Απλώνω τα χέρια μου προς τη θάλασσα,
για να σ’ αγγίξω-
Έτσι σφιχτά όπως στ’ όνειρο,
τόσο ζεστά
όπως τότε που κοίταζες τη ζωή-
με της ήβης την αγωνία στα μάτια...
3.
Με τα ίδια χρώματα πάλι
προσπαθώ να σε ζωγραφίσω.
Για να κοιτάζεις ακόμα πιο μακριά
απ’ αυτό το ηλιοβασίλεμα που τελειώνει-
απ’ αυτό το ανέβασμα που σε κάνει,
παντοτεινά, να χαμογελάς...
4.
Πίσω από μια σκιά ένα φως
και μες το φως, μεσουρανεί το βλέμμα σου!
Πίσω από μια πτυχή νερού, καθάριο σαν πηγή, το γέλιο σου-
Γύρω, μπροστά, παντού, γυμνή, ολόρθη η παρουσία σου!
Σε ποια στήλη φωτός, να γράψω τ’ όνομά σου;
5.
Τα χείλη σου, υγραίνουν τη θάλασσα,
τα μάτια σου, ζεσταίνουν τον ήλιο!
κι από το φως,
στη φαντασία πλασμένο είναι το σώμα σου.
Τα δυο σου χέρια, στους αστερισμούς,
για πάντοτε υψωμένα...
κι αν είναι από τη γήινη σιωπή σου να ντυθείς,
το λέω, πως αρμονία θα σ’ ονομάζουν...
6.
Ψηλά
κι απ’ του μεσονυχτιού, τα δώδεκα καμπαναριά,
κι από των ποιητών, την κατακόρυφη στιγμή-
ακόμα πιο ψηλά!
μες τα κλειστά βιβλία σ’ αναζητώ,
και σε δυο κρίνων τη σιωπή,
στων στίχων, την αστροφεγγιά...
.
* Από την Ποιητική Συλλογή του Μήτσου Τσιάμη:
«Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ», 1954)
Θα ήθελα τώρα με τη σειρά μου, τη σκυτάλη να την παραδώσω στους:
Γητεύτρια, Abttha, Φαίδωνα, Genna, Juanita και Ιάκωβο.
.
Mithymnaios

18 σχόλια:

  1. Στράτο,μιά και κανείς ακόμη,από αυτούς που άπλωσες το χέρι να παραδώσεις την σκυτάλι,δεν άπλωσε το δικό του να την πάρει,πηδάω αυτόκλητος,στην γραμμή του φωτός, που χάραξε ο ποιητής,και την αρπάζω.Όχι γιά νά μαι ο πρώτος, αλλά,γιά να μην λυγίσει το φώς να περιμένει.
    Σπύρος Δαρσινός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σπύρο μου, πολύ καλά έκανες! Το φως δεν θα λυγίσει να είσαι σίγουρος.
    Σ' ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ώ, αυτός ο Μήτσος την αγαπούσε πολύ την Ελένη! Ποιος την χάρη της!
    Πολύ ωραίο Στράτο!
    Ευχαριστώ για την ανταπόκριση στο κάλεσμα!
    Φιλιά πολλά! Καλό βράδυ!
    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στράτο μου καλέ,
    Υπέροχο του ποίημα του πατριώτη σου, απόλυτα λυρικό, ερωτικό, παθιασμένο.
    Κάι τη μουσική του, μην την αλλάξεις ακόμη. Μπαίνω στο μπλόγκ σου για να την ακούω. Με ηρεμεί.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. πολύ πολύ όμορφο.. τη καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ ωραίος τίτλος "Η ΑΡΠΑΓΗ" ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ"

    Μόνο με το όνομα Ελένη ανοίγουν τα Ουράνια, κατακτάτε η Τροια, βρίσκετε το Τίμιο Ξύλο, Στον Γάμο της Θεάς Θέτιδος, ρίπτετε
    το μήλον της έριδος, μαλώνουν οι Θεοί, κι όλα αυτά για την Ελένη, που μας φέρνει πισω στα γενοφάσκια μας, όταν ακόμα μας τύλιγαν με φασκιές για να μην στραβώσουν τα πόδια μας κι εκεί ήταν η μαία Ελένη.


    Γαβριήλ

    Ν.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "μες τα κλειστά βιβλία σ’ αναζητώ,
    και σε δυο κρίνων τη σιωπή,
    στων στίχων, την αστροφεγγιά..."

    υπέροχοι στίχοι...
    όλο είναι πολύ γλυκό για μια Ελένη..

    με άγχωσες, έλα να δεις...

    Καλημέρα Στράτο, και η μουσική υπέροχη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Υπέροχη η επιλογή σου! Είχες από τόσο νέος την ποίηση στις φλέβες Στράτο ε; Γιατί η επιλογή δεν είναι τυχαία. Μπράβο σου!
    Ευχαριστούμε πολύ για την τιμή της πρόσκλησης! Μια διεύκρινιση μόνο γιατί δεν κατάλαβα ούτε από την Κατερίνα, ούτε από εσένα και την genna. Τί ζητάει το παιχνίδι; Ένα ποίημα γενικά; Το πρώτο ποίημα που μας άγγιξε; Τί ακριβώς;

    Καλημέρα σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @Στράτος - Σπύρος - Γαβριήλ

    Πολύ ωραίο το ποίημα του ομοτέχνου
    συμπατριώτη που έχει μια μεγάλη και αξιόλογη πορεία στη ποίηση!
    Επίσης πρέπει να αναφέρω και τις θαυμάσιες όσο και πανέξυπνες παρεμβάσεις των θυμόσοφων πνευματικών δημιουργών Σπύρου Δαρσινού και Γαβριήλ Παναγιωσούλη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Θέλοντας κάπως να ξεφύγουμε από αυτή τη νοσηρή ατμόσφαιρα που ζούμε στην Ελλαδίτσα μας, άρχισε τούτο το «παιχνίδι», ας το πούμε, ποστάροντας ο καθένας ένα ποίημα, αγαπημένο γιατί που αλλού παρά στην ποίηση θα βρίσκαμε καταφύγιο. Άλλωστε δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως η ποίηση αναπληρώνει αυτό που δεν μπορείς να ζήσεις...
    Θέλω να ευχαριστήσω λοιπόν όλους όσους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα δίνοντας τη σκυτάλη ο ένας στον άλλον, έτσι ώστε, να συνεχιστεί η διαδρομή που βάλαμε σαν σκοπό μας. Ευχαριστώ και τους φίλους επισκέπτες: Το Σπύρο, την Κατερίνα, την Ιουστίνη, τον ή την roadartist, τον Γαβριήλ, τη Genna, τη Γητεύτρια, τον Φαίδωνα.
    Να ‘στε καλά όλοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. mηθ, ευχαριστώ για το πολύ ωραίο ποίημα, που μου θύμησε τα νιάτα μου...
    και σήμερα εξετέλεσα τη διαταγή σου:)
    καλή κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Στράτο τι έγινε;
    Πολύ σιωπή έπεσε!
    Για γράφε, για γράφε!
    φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Συγχαρητήρια για το άρθρο στο Εμπρός, για την ποίηση, Στράτο μου!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Υπέροχο ποίημα!
    Σ΄ευχαριστώ που το πρόβαλες.
    Πολλοί άξιολογότατοι ποιητές χάνονται, αλλά ευτυχώς με τέτοιες "σπόντες", όπως με τούτη την αφορμή, ανθίζει το μυαλό μας!...
    Πραγματικά ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ παράλληλος,

    Και πάλι σ' ευχαριστώ! Ο κ. Τσιάμης είναι ένας ωραίος ποιητής, φίλος και συμπατριώτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αποκωδικοποίηση....: θρησκειών, μυθολογιών, ψυχής, σιωπής,.....
    Σχηματοποίηση λόγου ("ποιημάτων" μου), κοσμογονία, θεογονία,....
    URL : www.siopi.gr
    Γεια.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ωραίες που ’ναι οι αγκαλιές κι ας ζωγραφίζονται μόνο με λόγια...
Σας ευχαριστώ!